webnovel

AJENTA [tagalog]

When freedom you seek will soon leads you to the place where it will change your fate. A world where you see the beauty of gods creation and soon will be rule in the name of destruction

FAHRINAALI · Fantasie
Zu wenig Bewertungen
45 Chs

CHAPTER 6- FALLEN

THIRD PERSON P●V

𝐻𝑎𝑟𝑚𝑜𝑛𝑦 𝑎𝑛𝑑 𝑠𝑒𝑟𝑒𝑛𝑒 𝑤𝑎𝑠 𝑠𝑒𝑖𝑧𝑒𝑑 𝑏𝑦 𝑓𝑒𝑎𝑟.

𝐷𝑒𝑓𝑒𝑎𝑛𝑖𝑛𝑔 𝑐𝑟𝑖𝑒𝑑 𝑓𝑟𝑜𝑚 𝑡ℎ𝑒 𝑝𝑒𝑜𝑝𝑙𝑒 𝑙𝑜𝑜𝑘𝑖𝑛𝑔 𝑓𝑜𝑟 ℎ𝑒𝑙𝑝 𝑦𝑒𝑡 𝑡ℎ𝑒𝑟𝑒'𝑠 𝑛𝑜 𝑚𝑜𝑟𝑒 𝑠𝑎𝑓𝑒 𝑝𝑙𝑎𝑐𝑒 𝑡𝑜 𝑒𝑠𝑐𝑎𝑝𝑒. 𝑇ℎ𝑒 𝐸𝑛𝑐ℎ𝑎𝑛𝑡𝑒𝑑 𝐺𝑎𝑟𝑑𝑒𝑛 𝑖𝑠 𝑎𝑏𝑜𝑢𝑡 𝑡𝑜 𝑓𝑎𝑙𝑙. 𝐶𝑙𝑎𝑛 𝑙𝑎𝑛𝑢𝑥 𝑖𝑛𝑣𝑎𝑑𝑒𝑑 𝑡ℎ𝑒 𝑙𝑎𝑛𝑑, 𝑖𝑚𝑝𝑒𝑟𝑖𝑙 𝑎𝑛𝑑 𝑏𝑖𝑑 𝑛𝑜 𝑐𝑙𝑒𝑚𝑒𝑛𝑐𝑦. 𝑇ℎ𝑒 𝑐𝑙𝑎𝑛 𝑐𝑟𝑖𝑒𝑑, 𝑎𝑛𝑔𝑒𝑟 𝑓𝑜𝑟𝑐𝑒 𝑡ℎ𝑒𝑚 𝑡𝑜 𝑚𝑢𝑟𝑑𝑒𝑟 𝑎𝑛𝑑 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑒 𝑡ℎ𝑒𝑖𝑟 𝑞𝑢𝑒𝑒𝑛.

"Salot! Wala kang kwentang reyna! Pagbabayaran mo ang ginawa mo!"

"You killed our family and destroyed our home this is war!!"

Someone had release an arrow and about to hit the queen. Ajienta had seen it directly pointed to the queens forehead. But she was agile enough to catch it fearlessly using her bare hands.  She wouldn't let any harm for the queen. And she vowed to protect her. But the queen never ask for protection- ajienta refuses. She'll protect her even it causes her life.

The sky was covered by the blazing arrows and everything. Ajienta didn't hesitate. She rushed and hid the queen with a shield; stolid looking at the people, she's formidable fight for her queen. She and her mother fought against arrow.

"𝐿𝑙𝑒 𝑢𝑢𝑣𝑎𝑛𝑖𝑠𝑚𝑜!!"- sumugod ang mga ito na wala nang isasamba dahil hindi nila matanggap ang karumal dumal na ginawa ng reyna sa kanila.

"You will never set foot in the palace!"-cried Aanirtha "PROTECT THE QUEEN!!"

Mark draw his sword and created a blazing fire to stop the clan from invading. It's heat can incinerate everything who dare to passed. But it wasn't to long when he was hit by an arrow on the left side of his shoulder, penetrate through his flesh and had him loose his strength as he was hit twice in his leg. He pulled the arrow from his shoulder. His fire was slowly disappearing.  Everyone in the kingdom felt sorry when the clan began to bang the drums of war.

The Catapult arrived. And they began to set fire to the walls of the palace.

Pinabagsak at napabilis ang pagguho ng palasyo. Ang paligid ay namumula na parang dugo. Langit na kasing dilim ng impiyerno. Di natiis ni Aanirtha ang kanyang galit. She pull out her sword and pointed it at the moon as it reflect its created lightning bolt. She jump higher at tinarak sa lupa ang spada and created a deep ravine between the clan and the kingdom.

Mga apoy ay nawala ng dahil mula sa malakas na enerhiya mula sa lakas ng spada. Before Aanirtha spoke she was froze in place seeing the queen bowed. In her years she hasn't seen the queen done this. Queen is not despot but benevolent and non Parel "Goheno nin!!!"

Napaluha ang mag ina at ng mga kawal ng lumuhod ang reyna sa unang pagkakataon. Parang tumigil ang oras na halos ang galit na nadarama nila bigla nalang nabasbasan. Naging malinaw ang langit na kanina'y parang dugo. She pacifist and mollify the anger that rot their trust on her. The guilt; repent was marked through this war.

"My queen, don't do this please stand di mo to kasalanan, you just become a puppet--"-Aanirtha stop her but she still kneeling and crying non stop.

"Killing is not the only way to end this. It isnt and it never will. I never wanted this! Please my people don't..."-the queen bowed her head on the haeannon's floor. The moment that ajienta tears fell on her cheeks in shocked. The flower blown away like everything went enchanted. Her heart was in pain but yet flickering.

Ajienta had no choice but to meddle

"Listen all of you! Metrille is the one to blame! She use the queen as a puppet. Ginamit siya upang pabagsakin ang kahariang ito! She kneel before you kahit wala syang kasalanan. Tandaan nyo di nagkulang ang reyna na protektahan itong kaharian at nawalan sya ng kaiisang anak. I COMMAND YOU TO STOP THIS WAR!!"

Queen Cathalia is the great ruler of her kingdom. She defend all her subject against those odds, walang sino man sa sinasakupan nya ang naghirap.  Wala nang bukambibig ang reyna kundi ang paghingi ng kapatawaran. Nawalan naman ng kaiisang anak ang reyna pero sa kanyang mabuting puso ibinaba nya ang kanyang pride.

Inangkin lahat ng nya ang pagbibintang at kasalanan.Lahat ng mga armas ng mga clan at ng natirang kawal ay kanilang ibinaba at sabay sabay silang yumuko para sa reyna.

Napansin naman ni ajienta ang babaeng nanatiling nakatayo at umiiyak at agad na pumasok sa kanyang isipan si haftrille.

Tinakbo nya ang pinakamadilim na parte kaharian kung saan itinatapon ang mga taong may mga malalaking sala at pinaparusahan. Parang gumuho ang mundo nya ng nakita nyang naliligo nasa sarili nitong dugo.

Ang pagiging kapabayaan nyang mailigtas ang prinsesa ay nauwi naman sa wala, pero kapag masawi naman si hatfrille para nya nang pinatay ang matagal na pinagsamahan nila ng prinsesa.

"Open the cell! Stop it hatfrille is innocent! I said stop! "-ajienta shout at tinulak nya ang mga gwardyang nagpaparusa kay hatfrille.

"Damn you! you didn't know what you've done!!"

Inalis nya ang mga nakatali sa katawan nito and she put hatfrilles head on her leg at pinapahiran ang dugo na dumadaloy sa mukha nito.

"Hatfrill.. Hatfrille hold on please hold on! Don't you die on me. Don't you dare!! "-ajienta cried and plea holding just arm tightly to her arms as he gasping for air "Please hatfrille don't you dare close your eyes!"

Ajienta blame herself na wala man syang nagawa sa nangyari. Parang natanim nya sa dibdib nya na wala syang kwentang tao dahil napabayaan nya ang dalawang taong dapat nyang pangalagaan. Umuubo na ito ng dugo at nag aagaw buhay na. He softly chuckles the blood is dripping at tinatapalan nya ito.

"Umiiyak karin pala. This is unexpected seeing you crying for someone like me"

Kahit umiiyak sya napatawa naman sya sa biro nito"Langya wag ka ngang nagbibiro dyan sira ulo ka alam mo ba!"-saway pa ni ajienta sa kanya kahit patuloy pang umaagos ang luha nya sa mata parang naramdaman nalang niya na pinagsaksak ng patalim ang kanyang dibdib. Puro bahid ng saksak ang natamo nito at namimilipit na ito sa sakit.

"Haftrille stay. Ipapagamot k--kita! please hold on"-She carried him pero pinigilan sya nito.

He smile softly and wipe her tears "Don't be sad your not the ajienta that I remembered. Baduy mo"

"Just hold on, I can't live carrying such blame for loosing both of you-"

"Alam naman natin na hindi maiiwasan ang kamatayan diba? Kaya dapat maging masaya ka na magkasama na ulit kam--"

"Haftrille! Stop. Don't say that I'll curse you !!"-she curse him "Don't say that!!! Gago ka don't ever say that lumaban k-- please n--o "

"I mean it"-napapapikit na ito at nilakasan parin ang loob "Di naman ako magtatagal and I want this so I can be with her in the afterlife. Maybe the time didn't wants us now. But in the other life. Please just this once. Buried me beside her. Let me be the one to find her until my last breath.."

Ajienta shed tears; felt that his loosing his grip on her hands. Sa sakit ng pakiramdam nya napasuntok sya sa lupa. She outburst and for losing someone twice.

She carried him upstairs. And she put him on the bed and clean up his corpse. Dressing him like a prince. And he deserve it. Looking at him remind her how irresponsible she was. A couple she failed to protect. She's been torn apart just like a glass that broke thousand pieces even herself can't put them back again .

May sumapo sa likuran nya at nilingon nya ito "Ajienta. Let me help"-mark help carrying hatfrille until they reached the tomb kung saan namamayapang natutulog na prinsesa.

"Ang ganda mo parin. Magkikita din tayo muli, i will miss you my dear Crystille 𝐺-𝑔𝑖 𝑚𝑒𝑙𝑖𝑛. Nandito na sya ang gwapo nya diba?"

Ajienta sobbed but trying to hold it. Mark ruubed her but she can't help herself to hug crystille tightly in her arms. Her beloved sister is nothing but a cold beautiful corpse lying on the garden. Their love was infinite and it won't change. Her tears run down to her cheeks again and she didnt wipe them.. She couldn't handle those burden in her heart. It was ripped apart. Taking all the blames. She kneeled crying non stop. It made her loose her mind..

"I-- i couldnt save you..!!!"

"Ajienta.."

"Why?? why.." She outburst crying again "Mark, I couldn't forgive myself"

The moon lit and reflected at the grave. Thousand fireflies surrounding the grave and its beyond word to ever imagine. Flower blooms and vines engtangled their hands together and hatfrille slowly turn into a man.

Lahat ng tao sa kaharian ay saksi sa pangyayari ng biglaang pagsinag ng isang ilaw mula sa puntod. Tanaw nilang lahat ang dalawa sa mahimbing nitong pagtulog, habang yakap ni hatfille ang prinsesa. The grave shimmer like a golden dust and the flower grew on the side with a golden petals. A symbolize how love really conquers all.

"May you both rest in peace, 𝑀𝑎 𝑟𝑖𝑒𝑛𝑛𝑎... Thank you for stopping the war.."-ajienta bid them a farewells.

Mark embrace her at napansin naman ni ajienta na basa ang kamay nya at nakita nyang dumudugo ang dibdib ni mark dahil sa natamo nitong dalawang pana nung pinipigilan nilang makalapit ang clan. "Mark diba natamaan ka ng palaso? Halika ipagamot natin yan"

"As long as your okay, okay lang din ako"-pagbibiro pa ni mark at napangiti nalang si ajienta kahit umiiyak ito.

She looked at them once again and bowed.

𝐵𝑒𝑤𝑎𝑟𝑒 𝑜𝑓 𝐶𝑎𝑚 𝑤𝑒𝑡ℎ𝑟𝑖𝑛

𝑇ℎ𝑦 𝑝𝑟𝑜𝑡𝑒𝑐𝑡 𝑡ℎ𝑒 𝐷𝑖𝑎𝑚𝑜𝑛𝑑 𝐻𝑒𝑎𝑟𝑡

𝑓𝑜𝑟 𝑠ℎ𝑒 ℎ𝑜𝑙𝑑𝑠 𝑡ℎ𝑒 𝑐𝑢𝑟𝑠𝑒

𝐴𝑛𝑑 𝑠ℎ𝑎𝑙𝑙 𝑏𝑟𝑖𝑛𝑔 𝑑𝑒𝑎𝑡ℎ

𝑢𝑝𝑜𝑛 𝑡ℎ𝑒 𝑤𝑜𝑟𝑙𝑑...

➖➖➖

Ajienta gone home after longing on her beloved village its been a year already after the war. Dala dala ang regalo para sa darating na kaarawan ng kanyang mahal na ina. She's too humble for having a simple home for a captain like her. Maliit na kubo lang ang tirahan ng kanyang mga magulang at hindi nya ito ikinahiya at mas taas noo pa nya itong ipinagmamalaki sa lahat.

Ang ama naman ay mag isang kumukuha ng tubig para maghugas ng paa galing sa sakahan. May naaninag syang kumikislap sa di kalayuan at agad nya itong inabot kahit malayo. Bakas sa mukha nya ang laking tuwa ng may mahanap syang malaking crystal.

Agad nya itong tinago sa kanyang bulsa ito ay kanyang ireregalo sa kanyang asawa at alam nyang isa syang matiyagang magsasaka kaya parang isa na itong regalo mula sa diyos. He rush home at mas ikinasaya nya ng makita nyang nakauwi na ang kanyang nag iisang anak na babae na si ajienta. Handa na ang pagkain sa lamesa tumayo muna ang ama at itinago nya ang crystal sa isang kahon na ibinili nya sa malaking halaga.

Mabilis naman silang natapos at naghanda na silang matulog ang gagawin nya ay susupresahin ang asawa habang tulog ito di rin nya alam na nakatulog din sya.

Sa himbing ng pagkatulog nila isang kakilabot na pangyayari ang bumungad sa kanila na hindi nila alam anong kapahamakan ang nadala nya at hindi isang biyaya.

Unti unting nagbagong anyo ang kanyang ina. Naging mata ahas at hanggang sa matubuan ng mga kaliskis ang buo nitong katawan at nagwawala. She tried to stop her naipit ang kabila nyang paa ang kadahilanan kaya hirap syang makaalis.

Pinigilan ito ng kanyang ama pero sa huli sya ay paulit ulit na kinakagat hanggang sa malasog lasog ang bawat balat at mga lamang loob nito.

"Pah!!!!!!!"

Pinilit nyang lumapit sa kanyang ama at di nya ramdam ang sakit dahil sa takot at binuhat nya ang kanyang ama at lumabas sila ng bahay bago pa sila matabunan ng mga lumalagabgab ba kahoy.

Nagsitakbuhan ang mga kabaryo ni ajienta para tulungan siya pero mas inuna nya ang iba bago ang sarili nya "Rachas. Umalis na kayo!!! Alis!!! Umalis na kayo sige na"-sumigaw si ajienta sa mga kabaryo nya, walang magawa ang iba kundi iwanan sya na wala man silang magawang tulong. [Danger]

Dala dala nya ang kanyang nag aagaw buhay na ama para iwasan ang umuulan na apoy na nilikha ng kanyang mahal na ina. Nasunog naman ang kabilang balikat ni ajienta kaya mapaiyak sya sa hapdi. And almost fell but she uses all of her strength for his father. She hid him and use herself as baite. And run and lure it away from the hamlet and deviate.

"Mah!!! Ako po ito mah!!"-hindi sya narinig nito at bumuga pa lalo ng apoy. She had one choice kailangan nyang masira ang pulang crystal na nasa dibdib ng kanyang ina. Hinanap nya ang spada sa mga nagtutumpukang mga kahoy na kahit umaapoy pa ito.

Nakita naman nya ang spada pero naunahan na sya ng masaksak sya sa tagiliran ng mahaba nitong kuko at dinilaan ang kanyang dugo at nasiyahan ng makita syang wala nang lakas upang lumaban. Napabuga sya ng dugo at nabitawan nya ang hawak nyang spada at napaluhod sa harap ng gothrog

The valley were burn and Nothing can be seen but a pile of burning houses and black ashes that almost reach the sky. She was grateful that no one got hurt pero labag parin sa loob nya dahil nailigtas man nya ang mga iba pero hindi ang kanyang mga magulang.

Dahil sa nauubos nyang dugo nahihilo na sya at di na nyang makayanang gumapang pa ng malayo hanggang sa dumating ang punto na napahinto sya at nawalan ng malay na nakahalindusay na nakahiga sa sarili nyang dugo.

➖➖➖

The horse wakes her up. She open her eyes slowly.The luminance of light blinded her but all she sees was the dream that had taken away from her. She force herself to stand and use anything she can fine to guide her so she won't fall.

She hopelessly whisper "Galit ba sakin ang panahon?"-lumuluha itong nakatingin sa langit at puno ng Galit sa puso. Duguan parin ang ito pero tanging nararamdaman nalang niya ay ang matinding sakit ng pagkawala ng kanyang mga magulang.

Tumayo sya at kahit umiikot ang paningin nya ay kailangan nya paring lakasan ang kanyang loob at namimilipit sa sakit na natamo nya nung gabi napahawak sya sa kanyang sugat marami ring dugo ang nawala sa kanya. Kaya pahina na sya ng pahina.

Wala ng taong natira sa paligid kundi lahat ay nagsialisan na. Sya nalang ang natatanging naiwan at ang kanyang ama. Kahit masakit pinilit nyang humakbang tungo sa kanyang ama na isa nalang malamig na bangkay.

Tinalian lang niya ang kanyang natanong sugat at humukay ng lupa kahit pasa ang kanyang katawan at wala na itong lakas pero inilibing nya ang kanyang ama. Pinaligiran nya ito ng mga bato at nakatulala nalang sa langit at tila wala nang pag asa. Bahid ng sugat ang kanyang katawan pero tila nagibg manhid nalang ang mga ito kumpara sa sakit mula sa nagdurugo niyang puso.

Wala ng naiwan na mahal sa buhay nya dahil sa biglaang pangyayari nung gabing yun sa dami ng naranasan nyang paghihirap di nya kayang talikuran ang nangyari sa kanya ngayon.

"Pah, ibabalik ko si mama pangako yan at di ako titigil hanggang sa di ko matupad ang mga yon. A promise is a promise"-she said before she take another step she carried nothing but her mother's sword.

"I promise to bring her back" She almost fall on her grounds after loosing a lot of blood.

"Is this my fate? Ano pa! Ano pang gusto mo! nawala na lahat sakin bakit ano bang pagkukulang ko bilang anak tama na masyado nang masakit! Bakit sa dami pa ng pwede mong kunin bakit sila pa!!!" Nasa taas sya ng bundok habang humihingi ng kasagutan mula sa langit."Bat ba lagi akong iniiwan ng mga mahal ko sa buhay ano ba ang gusto mong mapatunayan!!"

"You'll understand someday. You had your promise and promise is a promise. Its not the end its only just a beginning of your journey.

May darating sa buhay mo na syang dahilan upang baguhin ang iyong kapalaran.

You'll understand what you are made of..."

The voice enlightened her and gave her path to go forward. She wipe her tears, it finally made her calm even it tearing her apart. Humigop sya ng malalim na hininga at nagdasal bago sya magsisimula sa kanyang paglalakbay. She lost her sister now her families too.

" 𝐴𝑑𝑎, 𝐺𝑖 𝑚𝑒𝑙𝑖𝑛 magsasama ulit tayo gaya ng dati"-[ Father. I love you] "Hahanapin ko rin ang babae na nasa aking panaginip"-Now her journey began. Destruction is coming. The blood crystal has their queen.

The fallen goddess has finally awaken and now will had her chance to escape.

And have her revenge to the one who bares the Sacred Diamond heart.

☆LI