CHAPTER 41- KALULILI

A J E N T A

Were off to find a new adventure. And embarked on a journey through the unknown horizon that filled with mysteries and forgotten history.  I know rauko's are still out there but we wont let ot win as long we have each others back. We fight till the end to protect haeannon.

𝐶𝑎𝑛 𝑤𝑒𝑡ℎ𝑟𝑖𝑛!

𝑁𝑎𝑡ℎ𝑎 𝑑𝑎𝑔𝑒𝑑 𝑑ℎ𝑎𝑒𝑟!!

What is that now? Minsan talaga may mga naririnig akong bulong sa hangin na di ko naman maintindihan. Pero parang nasa ilalim ako ng takot at pangangamba na parang may darating na panganib. Ang lakas ng kaba ng dibdib ko at di rin ako mapakali

"Ajenta is day dreaming again did deity densu take over you brains again"-bumalik ako sa realidad ng marinig ko ang bulong ni leo sakin.

"I'm not"

"Sure you are hihihi"-bungisngis ni leo."I day dream almost every single day and deity densu didnt gave me a hard time with it"

"Who the heck is densu?"

"I was just thinking about~"

"About what?"-yano ask and I stop for a while and trying to remember. Bat nakalimutan ko ang sasabihin ko? I look at him and shook my head to tell that I don't have anything to say. Ano nga ba sasabihin ko? pfft bahala na nga. But with all this craziness I kinda. Miss mama yaya. I know this world is amazing and beyond reach from my expectation. But myself tells me I should never forget where I belong before I got here. I'm a mortal and I should keep it in mind.

There's still something bugging me. I exist here on purposed. On what? I know saving people but there's more than that and I can't find out what. I think I must dig deeper to find the truth. At sino si ajienta sa buhay ko?

And sino ako sa kanya?

"Your idling again. Are you okay?"-pag aalalang tanong ni yumie at inilagay ang palad nya sa noo ko. "Wala ka namang lagnat e. Tell me nga kung ano ba ang napanaginipan mo ng gabi?"-dugtong pa nya. Nung gabi? Ano nga ba yun?

➖➖➖

PANSIN ko rin na napakatahimik ni mark ngayon at kitang kita ko ang galit sa mata nya. But chill ako dahil feel ko I won some price.

"Ajenta"

"Oh bakit mark?"

Ayan nagsalita na sya sawakas as in parang ilang hours syang natahimik at di namamansin dahil ba siguro nung hinuli namin sya? Agh! Di namana kame papayag na di sasama ang unggoy nato sa paglalakabay namin.

"Wala"-bigla syang umalis sa harap ko at nilakasan lalo ang paglalakad..

Aber ayaw nya akong kausapin. Grabe parang may forever na ang galit nya sakin ewan ko ba kung ano ang kinainit ng dugo nya. Pansin ko rin na simula nung nagproposed sakin si yano yun din ang time na umalis sya. AHA!!!!

Okay fine  feelingera ako ngayon echoss lang. Lumapit ako kay mark para mangulit "Mark nagseselos kaba kay yano?"

"Ano?! Sino ka para pagselosan kita?! hindi mo alam na bat ako galit dahil.."

Yung inocente pa si girl, I do that poker face at him and he hissed "Naalala mo ba nung kagabing pag-upo mo sakin you did it twice!"

Ay gago yun lang ang kinagalit nya sus pwede mag move on na sya tapos na yun "Oo, para di ka makaalis ah, galit ka kase nakatutok ang kutsilyo sa--"

"Maliban sa kutsilyo san ka nakaupo.."

Namula ako bigla ng maalala ko iyon "Ughh graaa oh my god! di tyan niya ang naupuan ko!"- nanliliit ang tingin ko sa sarili ko. Binalik ko ang alala ko nung gabing inupuan ko sya.

"Ajenta hoy napano ka?!"

"Ajenta!! Anong nangyari sayo?"

"Ajenta anong nangyari sayo? Ajenta?!"- niyuyugyog na nila ako pero di ko parin mapigilang sumigaw sa hiya!

"AAAAAHHHHH! EWWW!! hakdog!"-Parang gusto kong ibaon ang sarili ko sa lupa at di na ako magpapakita. May god akala ko nakagawa ako ng perfect moves sa kanya yung pala pang HOKAGE moves. Tapos parang innocente pa ako.Nakakahiya!!

HOURS LATER•••

Nakaupo ako sa tumbang puno na kinakain ang prutas na kulay brownish na may pagkapeach at may pagkastyle ng over ripe tomato. Its gross yes. But the taste is like horribly amazing! If may ganitong prutas sa mundo ng tao then this one was will be my favorite. I mean it. Its so juicy and I love it hindi ko maipaliwanag ang sarap nito kaya't para akong patay gutom na mabilis na kinakagat ito ng walang hininga.

"Dahan dahan naman mabubulunan ka!"-saway ni yumie but I didn't listen but still enjoying it. Ang sarap e. Napadilat ako ng mahagip ng palaso ang kagat kagat kong prutas sa bibig. Di ako natamaan pero ramdam ko ang sakit kapag matama ito sa aking bibig. Parang huminto ang puso ko sa pagtibok at bumagsak nalang my body was shock.

Ramdam kong may bumuhat sakin pero di parin gising ang conscience ko. My jaw is all frozen as well as my body except my eyes. Sino ba namang di mabibigla kung may pumana sayo ng biglaan.Napamulat ako at may marinig akong mga kakaibang tunog at lumulundag ang lupa.

"OH MY GOD!"-unang word na lumabas sa bibig ko. Beside that nakatali kaming lahat at sa ibaba namin may kumukulong pula at itim na bagay at di lang yun ang may kagagawan ng paglundang ng lupa ay mga nagsasayawang mga taong nakabahag at may mga dala silang spears and sickles. Parang mga igorot ganon

And they're gonna eat us

"Were dead! I should have married yumie first before dying like this!"

"Nasa kritikal na tayo na kundisyon at nakuha mo pang mag isip na magpakasal?"

"Nasan ang mga gamit natin?"-tanong ni leo at gumagalaw sya ng gumagalaw "Stop!"-sigaw ko at tuminghala at napalunok ako the rope is not to strong to hold us

Napaatensyon namin ang lalaking matanda na may mga kakaibang kulay na nakalagay sa kanyang ulo at bukod padun may mga kalansay pa at ang ngipin naman ay ginawa nyang kwentas"W--were gonna die!!"-leo whine like a baby and shriek

"Mark alam mo ba ang word na sinasabi nya?"

"Aba malay ko"

"Actually his enchanting or magpapasalamat sa biyayang naibigay sa kanila"-yumie said

"Wag mo namang sabihin tayo yun?"

"Malamang tayo nakatali dito"

My god I don't wanna be eaten! I'm too young. Alam kong nasabi ko na we die together but not like this. Di ko maimagine na ginigiling ako sa apoy na parang letson.

"Mark your are a leader, any idea?"-Tanong ko

"What I suppose to know Nakatali nga ako nakatali pa mata ko"

Wala na patay na kame. The man look at me and I felt like his killing me. Nakakatakot. I tried to look up and close my eyes parang ako naman kase ang uunahin nyang kainin. N-no

"Fairy----!!"

"Fairy think fast! before he kill us!!"-leo whine again

Napasigaw kaming lahat ng dahan dahan na kaming binaba papunta sa kumukulong pulang tubig. "N--no!! wahhhhh"

"Stop!"-Parang slow motion ang nangyari ng may narinig kaming sigaw babae. Please be kind and let us go please. Mabilis ang pangyayari at parang ang nangyari kanina ay nabaon na si limot pero takot parin ang lamang loob ko. We are seating beside those creepy people at yakap yakap ko si yumie na pareho namang takot gaya ko. Mga boys lang namin ang matatag at kinausap ang matandang lalake. I hate the looks his like an alien when he remove the thing on his head. Its like a human skull and he made it as a crown.

"Nandito kayo sa aming lupain ano ba ang pakay nyo rito?"

"Hindi po kaming masamang tao"-magalang na pananalita ni yano sa matandang lalake " Isa po kaming manlalakbay"-dugtong nya

"Ohtar?"-tanong nung lalaking katabi ko na kanina pa akong inaamoy. Pwede ba di ako masarap! Bigla nalang silang nagsitayuan at kami ang napalagitna sa maliit na kubo at pinagpupukpok nila ang spears nila na parang galit. Nagyakapan nalang kame ni yumie

"There gonna kill us!!"-leo cried and bang his head on the floor

"We don't kill, but eat"

"Pareho naman yun eating us is like killing us"

"Ito kalulili"-the old man speak

"I think were in an unknown domain but where exactly are we"-yano whispered. By that moment may mga liwanag na umikot sa kanilang lahat at sa isang iglap ibang nilalang na sila at mukha na silang tao.

They properly wore dress unlike kanina. The woman snap her finger. The woman who save us. Bigla nalang kame napunta sa lugar na di ko maipaliwanag ang ganda. Bawat sulok ng palasyo ay kumikinang at may mga nakita akong tao na may kalahating hayop at mga taong paniki na naglilibot sa himpapawid at tinitingnan kame.

Hanggang sa mapansin ko nalang na pinaglilibutan na pala kame ng mga iyon. They led us the way and open the the door at pinapasok na kame. Mabait naman pala sila. Kaya siguro nagawa nila samin yun ay para walang sinuman ang makakapasok sa kaharian nila. I think this kingdom are home for hybrids only.

Kakaiba talaga ito di gaya sa cloud kingdom dahil dito iba ang istruktura ng mga disenyo at ang tanging liwanang lang ay mga iyon. The flower are glowing in the dark. Di ko pansin na makarating na kame sa isang silid na puno ng mga kakaiba at nakakatakot na bagay.

"Pasok kayo"-ani nung matanda at umupo kame sa harap nya para syang fortune teller na mukhang mangkukulam. She cast something at may nilagay itim na paglalagyan at umuusok saktong pagkalagay nya ng pulang likido agad nyang tininganan si yumie.

"Paglipas ng ilang taon magigising ka sa nakaraan"

"What?"-napakamot sa ulo si yumie. I don't get it at all

"What was that suppost to mea---"

She huss mark "Don't interfere young man"

I look at mark at mukhang na annoyed sya sa matandang babae. May nilagay na naman ang matanda and this time its clash like a thunder storm kahit sya nabigla. "Expergiscimini mortem"- sabay tapon niya ng isang powder sabay sabog at parang nawala yung kaluluwa ko for a second. Kumunot lang ang noo ko sa sinabi nya at ang sama ng tingin nya sakin

"What did she say?"-yano whispered but I gave him a blank expression. How am i suppost to know e diko nga sila maintindihan yan pa kaya.

➖➖➖

Naglibot lang kame sa kalulili

May mga maliit silang kiosk ng mga pagkain at may manghuhula sa tabi nito at may tatak na pula sa gitna ng kilay at may mga guhit sya sa mukha na puting ink at nagtagpo ang tingin namin at bigla nya kaming tinawag. Lumapit naman kame at umupo sa mat. Nakakita na ako ng soothsayer and they had a crystal ball.

Bukod dun she is different may apat na kulay na nakaspiral at kakaiba ang paglalagyan nito parang mula sa panga ng hayop siguro. Ang hahaba ng mga pangil na may tatlong klase. Ang nasa gitna parang ngipin ng tao at ang pangil parang sa mga leo ang haba nito at sa last parang sa murray eel.

"One day..."-the old woman hint a word leaving us in question "𝑈 𝑒𝑡ℎ𝑒𝑙𝑖𝑡ℎ𝑜𝑛"-sabi ng matanda

"Di ka babalik? amhp are you nut---"

"Leo!"

"Who will not coming back"-seryosong wika ni Mark at napalukso ako paatras ng pumutok yung bowl ng matanda.. Gosh my bomba. The ashes form a figure and we saw a flower na parang nagbebeaming.

"What so important about this flower"-dismayadong wika nito

The woman just keep on moving her hand around the ashes and nothing. Just an ash, no form anymore. Napadilat ako ng turuin nya si yumie at di lang pala kay yumie lahat kame tinuro nya. Pero matagal syang nakaturo sakin.

" 𝐸𝑥𝑝𝑒𝑟𝑔𝑖𝑠𝑐𝑖𝑚𝑖𝑛𝑖 𝑚𝑜𝑟𝑡𝑒𝑚"-said she. Diba yan din ang sinabi ng matanda sakin kanina? Anong ibig nun sabihin?

The ashes glowed and turn into a galaxy. A planet was aligned. Siningkit ko ang mata ko ng may parang papalapit at paunti unti nang lumalapit ito. I saw a figure of a woman that has a wings but then slowy faded and burn ang kinabigla ko naman ang biglang tunog na malakas pagsabog pero ang nakakapagtaka bat wala man lang reaksyon ang iba?

Ako lang ba ang nakarinig at nakakita?

"Is that?----"-bumalik ako sa realidad ng makita ko ang imahe sa usok na isang babae at ako rin naman ay natulala sa nakita ko.

"A woman with a heart of a warrior"-wika ng matandang babae.

The woman in the ash figure might be ajienta. Hindi ako pwedeng magkamali. "May kapangyarihan kabang makita kung nasan sya?"-naging interesado sya agad. The woman just shook her head serenely and gave as a sign to go out

"I wonder kung ano ang sinabi ng matanda sakin?"-takang tanong ni yumie

Ako rin naman dalawang matandang babae ang may parehong sinabi tungkol sakin. Pero di ko sila naintindihan. Humarap si Mark sakin kaya napabalik ako sa katinuan at pinahiran ang kabila kong pisnge at medyo sumingkit ang mata nya. Is he smiling? or not "I really miss--- her"

"Who? Ajienta?"-pagkukunwari kong hindi ko alam pero alam ko naman kung sino iyon

He slightly nod "Yes"

Nagpapaselos ba to o ano? Asar I hate this feelings of mine parang paunti unti kasing humahapdi " Tss. Alisin mo nga ang kamay mo. Tsaka bat napunta kay ajienta ang usapan?"

"Because when that soothsayers gave me a vision of ajienta. Parang pakiramdam ko na malapit ko na syang makita"-Tinalikuran nya ako at napakati nalang ako sa batok. Problema nun para sabihan ako. Di naman ako nagtanong. Did I just felt weird inside me? I feel that my heart has been crash.

I know his a perfect fit for ajienta pero as long that his on my side nagseselos ako lalo na pagnasasali sa usapan si ajienta. Tsaka wala naman akong karapatan na mahalin si Mark dahil ajienta won his heart. And there's no place for me in there.

"Ajenta are you okay?"-yano pat my head at inihiga ang ulo ko sa dibdib nya pero ang mata ko nakatingin parin kay mark. Tumango lang ako sabay ngiti even I'm not okay.

Mark is a special boy that who love someone at kahit ilan pang babae ang darating sa kanya. Isa parin ang mag wawagi at kasama na ako dun sa mga nasawi

I already lose. Kahit sa beginning palang.

Bumalik kame sa matandang babae at nakita namin syang iniikutan ng kakaibang mga makukulay na ilaw at sya ay nakalutang sa ere at nakapikit ang mga mata.

"I had a serious mission for you"-Biglang sumilaw ang kanyang mga mata ang kadahilanan at napapikit kame. Ilang minuto naman ay nawala na ng dahan dahan ang silaw at bumungad saming paningin ang mahaba at kulubot na mukha ng matanda."What just happen?"

"Hanapin nyo ang perlas na puso ng kalulili. 𝑂𝑛𝑡𝑜 𝑘𝑎𝑙 𝑢𝑎𝑛 and they will help you"-Mahinahong wika ng matanda.

We rushed to the palace of kal-uan and everyone seems expecting us. We slowly bend and they starting to dance in vertically I can't utter a word anymore. Being a warrior is not a laughing matter this is serious. Well I'm not serious. Its nuts! The sun ray lit the place were everybody is dancing and starting to move away at bumungad saming paningin ang napakalaking libro na gawa sa emerald. Ang laki ng libro ay kasing dami ng bente na taong nakahiga dito.

"This might be the pearl"-turo ni mark sa perlas na may kakaibang kulay. I look at those people and they didn't seems to bother. Iniwan ko silang hinahalungkat ang mga detalye at ako naman ay lumapit sa matanda para maitanong ang mga katanungan namin.  "Bring the pearl to our internal fire.

"Huh?"-yan lang ang tanging naibulas ko. She pointed the very peak of the statue holding a torch ang seems like to be the place of the pearl and we saw the jade beaming.

Pumikit sya at humihigop ng malalim na hininga at bumalik  na ako at nakita ko ang mga apat na isla ng kalulili. Nabasa ko rin ang Linya na sinabi sakin ng matanda at nakita ko ang perlas ang puso ng kalulili. If other kingdom depends on their crystal then kalulili is different. Pearl is their source of life. They are unique.

The pearls are hunted down by their fellow tribe folks. Believed to be the pearl can control the kalulili. Kalulili was once a neighbouring kingdom of diamond kingdom but since the rauko invaded the land kalulili was never been seen again. And hid from the eyes of many

" Alexandrian tribe. Jade tribe. Citrine tribe. Garnet tribe. Four tribes of kalulili"

They open up the next pages and turns out. The history was made by the four tribes. Kalulili was granted by crystal too. The indigo one. Because of greed and pride the battle begins long ago and the indigo crystal was broke into pieces and became the sacred pearl of kalulili. As a punishment, one day the greed will cause the fall of kalulili. Kung sino man ang makakakuha ng maraming perlas ay maaring nyang sakupin ang ibang tribe and even the kalulili itself.

"So the pearl must be in each tribe"-singit ko at tumango lang sila. The pearl of Garnet is defeated by another tribe? How come those people steal just for power? Dapat nga e magtulungan sila dib--"-Sabay kaming lumingon at natulala nalang kame everyone turn into a jade statue in just a blink of an eye. And the jade is missing