CHAPTER 40- OLD MAN

A J E N T A

Shadows rose as sun sank beneath the darkening horizon. The fogs makes it more terrifying--only cricket sound where heard. And the creep howls of the cold wind that makes the night so terrifying and hollow. Napakatahimik simula ng sinabi ko yung tungkol sa ginawa sakin ni leo parang naging cementeryo ang paligid. I didn't knew silence are quite this loud. Nagluluto yung matanda ng makakain namin sa amoy palang parang halata nang masarap. I'm famished all of a sudden.

Si yano parang batang nagmumukmok si leo at yumie ganon din na nakablow ang cheeks. They just maintain on their very spot stagnant. Di ko alam ang itatopic ko. I don't talk unless they start first. Parang awkward naman kung sila ang kakausapin ko. Tumayo ako at lumapit kay lolo hirap kasing maging OP

"Ah, lolo kumusta po kayo?"

Awts di pa ako pinansin. okay lang sanay na ako. pfft " Gano kana oo katagal sa hut nato lolo?" Ewan ko ba kung ano ang tatanungin ko basta gusto kolang may kausap kahit feeling close. Sininghap ko yung amoy ng niluto nya at mas kumurog pa ang tyan ko. Gusto ko nang kumain di na ako makapaghintay!

"Matagal na.  Bat mo naman natanong hija?"-parang sa tono ng pananalita nya ayaw nyang makipagconversation sakin bakit boring ba akong kausap?

Mag isa lang sya dito at dapat din kumustahin ko sya ngayo'y single sya at mag isang nanirahan sa gubat. Teka nga muna parang nakakakuha ako ng clue dito. I look around and I take it back when they're too looking at me. Binaling ko ang atensyon ulit kay lolo. Parang may pagkasimilarity silang dalawa maaari kayang papa nya to?Pwede rin naman diba? Baka sadyang pareho lang sila ng style. Pero the sensation of the place seems suspecious and I think i'm impeccable of what the guts telling me.

Si Mark kayang mabuhay na mag isa pwede kayang yung matandang to si mark? Takte bilis naman atang tumanda. Putek pati matanda dinamay ko pa. Dito ko mapapatunayan na gaano ako kabobo kapag magkamali ako sa hula ko aminin ko na isa nga akong BOBO!! Ito lang ang tanging bagay na masisiguro kong sya yun.

The sword na may dalawang kulay. Red and blue. Tsaka the energy of it is so strong. Laging dark ang aura minsan demonyo.

He has fierce cold eyes and dull personality. Mapangbara at mahilig mang asar. Laging nakatago sa tao hindi sya tipong mahilig magexpose. VIP for short

Bumalik ako sa realidad ng pukpukin nya ako ng sandok sa ulo. Aray! "Nananadya ata kayo lolo e"-Himas himas ko ng ulo ko habang linga ng linga sa paligid. "Gusto mong may kausap diba? Bat ba lingon ka ng lingon may hinahanap kaba sa bahay ko?"-Pagdududang tanong ni lolo sakin.

"Wala po... well parang ganon na nga"

"Sinong hinahanap nyo?"

"Si unggoy"- said yumie sabay irap

"Malaking asungot yun at laking mapang asar. Ngayon naman iiwan kame pagkatapos ng labanan namin. Ewan ko ba bakla siguro yun!"

"Uy! Wala namang ganyanan. Baka siguro may rason lang ang tao kaya naglayas. Baka siguro may pinag awayan kayo?"-wika ng matanda

"Nope"-agad na sagot ni leo

Parang nabigla naman sya dun? Ang weird naman? Teka bat ko pinagdududahan si lolo? God!!! Nasisiraan na ako ng bait.

"Nga pala may nakita ho ba kayong lalake na nakaitim? Si Mark Heredis po ang pangalan nya lagi sya nakaiti..."

He stop mixing "Ah patawad may sinasabi kaba ija? Teka tama ba narinig ko isa jayong mandirigma?"

"Opo lolo"

Naglibot libot lang ako sa maliit na kubo ni lolo at ni walang nilalampasan na bagay. Pansin kong ang linis ng mga gamit nya parang tila bang bagong gawa bagong bago lahat maalaga siguro sya sa kanyang gamit. And i was abit suspecious of a thing that is well folded seems like a skin to me. Pero simply just ignore it

I rest my chin on my hand with a disappointed expression yung mukhang na bankrupt. Ilang minuto lang ng maghanda na si lolo samin at sabay kaming kumain na nagkakamay. Sa totoo na mimiss ko si mark ewan kolang kung bakit pero parang kulang kase kame kung wala sya.

Miss ko ang pang aasar nya kahit nakakabwisit. Sometimes even this person cursed you a lot but sometimes hinahanap mo parin sya.

Di naman mabubuo ang grupo kung walang leader "Ajenta ang layo naman ng iniisip mo? Okay kalang?"-yumie. I didn't replied, i just nod and take a bite.

"Hija, pabayaan mo muna ang gumugulo sa isip mo mabuti pang kumain ka muna di ka makakapag-isip ng maayos kung walang laman ang tyan mo"-lolo, naalala ko tuloy si mama yaya sa kanya ayan ginaganahan na akong kumain

➖➖➖

Natulog na sina yumie at balak ko na sanang matulog pero parang walang balak si lolo na matulog parang may kung ano pang inaaasikaso nya. Bat kaya dih sya nag asawa? Mahihirapan sya pagwalang makakatulong sa kanya sa bahay. Pano kung darating ang oras na hindi na nya kayang tumayo?

"

Oh hija bat di kapa natutulog? May problema ba?"

"Ah, hindi po ako inaantok kayo rin po bat di pa kaya nagpapahinga? Let me take care of you even for a short time"

He sighed "Di ako antok at sanay na akong magdamag na gising sa gabi. Sige matulog kana malayo pa ang lalakarin nyo bukas kailangan mo pa ng lakas"

"Amp.. lolo pinagdududahan nyo ho ba kame?"

"Hindi hija"So what now? Ano ba bang itatopic ko? "Magpahinga kana malalim na ang gabi"

"Ah ganon ho ba pasensya napo kung marami akong natanong atsaka lolo pagmay panganib andito po kame para tulungan kayo at alam ko naman po na balang araw magiging payapa ang lahat at makakamit na natin ang kalayaan"- that's an oath

Being an ohtar is a great responsibility lalo na sa ganito. Magsasalita na sana ako ng magsnore na si lolo. Parang feel ko parang hinampas ako ng kahoy back to back. Tinulugan nya lang yung sinabi ko. Ang sarap pala ng buhay na walang nakikinig sayo

Nakakaiyak!! Pinahiga ko na si lolo at tumayo ako at pansin kong full moon pala. Wala naman panganib kaya lumabas muna ako para umihi. Pagkatapos ko umupo lang ako sa labas ng pinto habang minamasdan ang buwan bat kaya naaadik ako sa liwanag nito and those sparkling stars. This is a perfect place to practice. I kinda enjoy playing with my sword.

Inikot ikot ito ng paulit ulit hanggang sa makagawa ako ng perfect moves ko. I sway it side and to my other side depende naman sa technic kung pano gamitin ang espada. Inikot ko  ulit at may tumunog na blade na tumagpo sa aking spada. Napalingon ako yun at tinutok ang spada. Si lolo

"Oh lolo"-I whirled back in sudden panic and put down my sword ang hawak nya espada ay maging form ng owl at inilagay nya sa kanyang kanang balikat. "Wow what just happen?"

"Mukhang di kapa marunong gumamit ng bagay nayan basehan sa pagkahawak mo at galaw mo maaari kapang mapahamak kulang kapa sa konsentrasyon at balanse"-sabi nya at binaba ko ang spada masyado akong kinabahan na akala ko may kalaban.

"Isa ho ba kayong kawal noon?"

Amazing for an old man his really strong! well never underestimate anyone you'll never know they are capable of."I'm not but I'm trying to test you"

"Okay tell me.Who are you?!"-I said suspiciously. Parang hindi sya yung matanda kaninang nakausap ko.

Ang ganda ng spada nya."Sige po lolo turuan nyo ko"-sabi ko at bigla nya akong dinala sa lugar kung saan malayo sa kubo.

"Sige ikaw mauna"- he said and then attacked. him but he blocked it and pushed me away. Ang lakas nya at galing nyang mablock ang bawat moves ko. Di pa ako nakakapoints sa kalampahan ko.

"A--ng galing nyo po lolo nakakabilib ho

kayo "-sabay cheer ko kahit hingal na hingal ako mukha na akong ewan mula kanina na nilalampaso ako.

"Dati akong trainor sa munting baryo ng hilaga noon pagkatanda ko umalis na ako at nanirahan nalang dito sa nayon nato, matanda na ako para maging kawal"

"No hindi po lolo grabe ang galing galing padin nyo kahit matanda na kayo. Your amazing Po. yung skills ko po okay na ba?"

"Pwedeng pwede na ah ahemm. hemm"- biglang umiba ang boses nya and he clear his throat.

Teka bat parang umiba ang tono ng pananalita niya. Hindi sya tumingin sakin at balak pa nyang magsalita. Tingnan ko nga kung si Mark ito or baka isang kalaban Bigla ko syang binigyan ng side kick at nailagay nya so I gave him a kick na nagpaknock out sa kanya kaya ngayon nakaluhod sya sa harap ko. Works everytime

"Shit!!!!"-parang iiyak iyak na sya sa ginawa kong pagsipa sa sikmura nya. Tyempong humarap ito at napatayo ang balahibo ko ng tumagilid ang mukha nya at bigla na itong nagdugo pero mas kinadilat ko ang pagluwa nya ng paa.

Di na ako nagdadalawang isip na tumakbo. I have lost my way kahit alam kong malapit lang ako sa kubong iyon. I was going to warn them but then I lost myself in the woods, chasing by a monster. The beat of my heart is like a pounding drums of terror. Nadadaplisan ako sa mga nakaangat na ugat ng puno pero di ko yun pinansin dahil di na ako nakakapag isip ng maayos dahil sa takot na mamatay.

Hindi ko maaninag ang mga naapakan ko. Pero I swear I havent heard any sound even the nature itself. Bigla nalang akong mailipad paatras ng may mabangga akong matigas na bagay sa harap ko. I felt a liquid dripping on my face at nanlilibot ang paningin ko.

I became useless ng bigla nalang akong bumagsak. The shadow form something at kitang kita ko ang pag iibang anyo nito at may mga tulis na lumalabas sa kanyang balat. Before i shut my eyes and lose consciousness. The last thing I saw is the monster just fall in the ground and I saw a figure of a man standing behind it and approach me.

➖➖➖

Dahan dahan na akong napamulat at napalingon ako ng maramdaman ko ang init sa kabila kong pisnge at liwanag na mula rito. There I saw a hoodie person na naglalagay ng mga sanga sa apoy upang mamanatili ang init sa lamig ng gabi.

Pansin nyang gumalaw ako kaya't napalingon sya sakin pero agad naman nyang inalis. Umupo ako at hinimas ang ulo ko na kaninang may naramdan akong may tumulo I know its my blood but now its healed.

"Who are you?"- I ask but it doesn't reply and I ask again the same question. No respond again. I close my mouth for a while, waiting for him or her to talk. Not a word was heard.

"Why are you here?"-tanong nya Finally she..she? speak to me.

"I was chase--"

"I know. I said why are you here? you know that this village are no longer exist"

"Hindi ko naman alam"

She stop and I heard a sigh of disbelief

"So who are you?"-I ask again and she lean on me

"Jien"

"JEAN?"-dinig ko na boses at napabalikwas ako ng bangon and bump yumie's head. "Ajenta are you okay? "-nakataas kilay silang lahat sakin. I look around pero nasa kubo lang pala kame. So its all a dream? Pero bat kinakabahan ako? Nawalan ako sa katinuan ng ilang minuto. I'm trying to clear my head first ang gulo kase.

"Snap out of it!"-Bumalik ako sa katinuan ng maramdaman ko ang impact ng sampal sa mukha ko. Kulang nalang ata tumalsik pati ngipin ko.

Di na kame nakatulog simula ng makatikim ako ng sampal. "Ano bang napanaginipan m--"

leo cut yano "Nasan si lolo?"

"His gone?"

Then his a monster then ang panaginip ko ay nagpapahiwatig sakin na isa

yung malaking panganib. Agad akong tumayo at binuksan ang pinto at di ko na tinawag ang iba. Mula sa di kalayuan narinig ko ang kaluskos ng mga damo na parang may nagmamasid agad kong dinampot ang aking espada at pinuntahan ang pinaggagalingan ng ingay. I jumped on it at tinutok ko ito sakanyang leeg kahit gumalaw pa sya ako ang makalamang dahil mapuputol muna ang leeg nya bago pa sya makawala."What's wrong with you?!"

"Mark?"-napalingon ako ng bigkasin ni yumie ang pangalan ng taong tinutukan ko ng espada at binalingan ito ng tingin na nakataas ang kilay.

"Mark ikaw ba yan?" I was overjoyed and hugged him. "I miss you my dear Unggoy" I brush my face on his face. I stand up and help him at hinayaan syang tumayo at pinagpag ang kanyang damit. "Are you crazy?!!"

Its not my fault naman malay ko ba na kalaban pala iyon. Tsa nga pala san na si lolo?

I look at him and answer him "Then don't sneak up like that muntikan na akong mamatay sa bangungot kanina e!"-paninisi ko pabalik sa kanya.

"Mark nasan ka ba ang tagal naming naghanap!"-bulyaw ni yano

"Look!"-turo nya at tiningnan nila pero ako di ko tiningnan at alam ko ang plano nya. Kaya agad ko syang niluksuhan bago pa sya makatakas at lalayasan kame ulit. Alam ko na itong scenario I watch thousands of movie at mostly ganito ang tricks nila upang manlinlang at mukha g nawala sila na parang bula.

"Sino niloloko mo ah?!"-Tinutok ko ang kutsilyo sa tyan nya

"Let me go! Umalis ka nga! Di na nga ako magpapatuloy sa paglalakbay ayokong sumama dahil nagsasawa ako sayo ayaw kong makita ang kalaswaan ng mukha mo! Ayoko ko na ang katigasan at kalampahan nyong lahat"-pagmamatigas pa nya pero ako parang naging sunto sunto na nakatingin sa kanya.

"Does it matter?"-yumie said with a ridiculous sound. Mark groan in disbelief

"Welcome back"-yumie greet him

"NO!"-He whine. Ayan complete na naman kame. PERO NASAN SI LOLO?