CHAPTER 37- DUSK

Y U M I E

"Unggoy finally showed up"-dinig kong seryoso lait ni yano na halata namang natutuwa sa pagbabalik ni Mark. And handed him some weapon he got from the other kingdom.

"Di naman ako papayag na may mapahamak sa kasama ko pagkatapos naman nito aalis naman agad ako"

"Bakit?"-tanong ni ajenta at humarap ito bigla sa kanya kaya napalunok sya ng walang oras.

"Sagutin mo nalang ang tanong mo!"-bara nito kay ajenta na kinasira naman ng mood niya

"Edi lumayas ka edi wow! Wag kanang bumalik ah sige tampo kalang kain ka nalang saging dun!" Ajenta shouted, she's steaming in anger

Halatado namang kahit napakasupladong unggoy ni Mark grabe sya magselos. Kitang kita ko talaga na ket itago niya pa. Pwede sabihin mo nalang na gusto mo si ajenta kesa padaan daan kalang sa asar mas lalo kang nagmumukhang ulol Mark. Torpe

"Mark miss you bro"-sabay appear nilang dalawa ni leo

"Alisto kayo!"-sigaw ng ibang kawal and nagform sila ng battle formation. They unsheathed their swords. And its a great formation its like i'm seeing a rising empire in them. Madaling nilang maitumba ng kalaban sa ganuong paraan, para silang isang bundok di kailanman mahahagip ng malakas na hangin. May paparating na kalaban at ang dami nila

"Ajenta. Yumie kailangan nyo nang umalis dito leave everything to the men"-sigaw ni leo samin at tumakbo na kame papuntang kweba "Stay and keep them safe no matter what"

A J E N T A

Tumulong din ako sa mga nasugatan. Kasalanan ko to naging pabaya ako at dahil sakin madaming dinamay si anna. Pinagyayakap ako ng mga bata parang naalala ko si baby Ian sa kanila.

"Gutom na po ako mama"-dinig kong umiiyak na bata. Buntis ang nanay nya at halatadong isang buwan nalang ay manganganak na.

"Dito lang kayo at paghahandaan ko kayo ng makakain"

Nagluto na ako ng soup pero di ko alam kung saan ako kukuha ng pampalasa kase nagkakagulo sa labas. They lead those beast away from the cave. Sumilip ako sa labas at parang masusuka ako sa mga hiwa hiwang katawan ng kalaban at mga wakwak nitong lamang loob at nakakalatang dugo sa paligid at mga masasang amoy na nabubulok na patay. Dahan dahan akong lumabas at tinabunan ko ang sarili ko ng mga dahon. Nagcamouflage ako.

"Oh, itipid mo yan"-iniabot nito sakin ang pampalasa. Inangat ko ang mukha ko at si Mark pala. Galing pano nya alam na yun ang hinahanap ko "Mark salamat ah"

"Tss. Don't thank me di tayo magkakilala"

"Okay, fine!"-sabay irap ko at inangasan sya ng mukha "Mark be careful"-pahabol ko sa kanya ng tumalikod siya sakin.

"Don't push yourself to hard trying to be cute. Dahil anong gawin mo panget ka parin"-pahabol nyang asar sakin na kinahinto ko sa paglalakad.

Sarap nyang mambara sakit sa hart. Ako na nagpasalamat tapos ganun lang. He still hate me. De wow! Bumalik na ako sa kweba at nilagyan ko na ng pampalasa ang lugaw at pinaghati hati ko na. May kaunti pang natira kasya lang sa isang tao at si yumie ang dapat na kumain nito. She's too exchausted after healing wounded people. Her energy is draining out.

Pinahinga ko muna sya at ako na ang nagsubo sa kanya wala na talaga syang lakas kahit galawin lang ang kanyang mga daliri. Ang buwan na nasa ulo nya parang naglalaho dahil siguro sa pagod nya at magdamag nyang ginamit ang kapangyarihan nya. Mabuting may isang manggagamot at sya ang tumulong pabalik kay yumie. Hindi ko alam kung ano ang halamang pinapainom nya mukhang gumagaan na ang pakiramdam ni Yumie.

"Sa iyo na po ito"-abot sakin ng bata ng isang magandang jade necklace, nagdadalawang isip akong tanggapin ito dahil malaking halaga ito kung tutuusin.

"Itago mo nalang yan magagamit mo rin yan balang araw. Trust me"-sabay kindat ko at hinalikan nya ako sa pisnge. " Now get some rest"

Sa dami ng pinagdanan namin parang tinadhana nga kaming magtagpo at maging isang pamilya. I'm so lucky to have them.

Ano kaya ang kahinaan ng mga alagad ni Anna? Kung si Aanirtha ang kahinaan niya ay ang pulang crystal ano naman kay anna? Mahihirapan kaming samantalahin ang kahinaan nya. This is gonna be a challenge for us now.

FAST FORWARD••

Ilang araw na at tila parang wala paring katapusan ang labanan sa pagitan sa tao at mga alagad ni Anna. Mas dumadami pa sila di na ako mapakali. Di ko na rin matiis ang mga nakakatakot at nakakakilabot na tunog sa labas. Naawa na ako sa mga bata kung may lalas na kapangyarihan lang sana ako sila ang mananagot sakin.

"Bat po ba di naipatayo ni Anna ang kaharian sa timog at hilagang bahagi?"

"Kaya't hindi magawang maipatayo ang kaharian nya ay dahil nandun nakatayo ang kaharian ng Enchanted garden ang may piraso ng sacred tinwírë ang 𝑏𝑒𝑟𝑖𝑜𝑛 ng kaharian. Nung magawang pabagsakin si metrille nagpasya ang reyna Cathalia na maglikha ng proteksyon sa kanyang nasasakupan. But it wasn't enough may nadamay parin"-sabi ng panglawa sa kanila [Heart]

Ang kawal na tumulong samin ay mula sa enchanted garden at hanggang ngayon wala parin tumayo bilang maging capitan dahil walang makakahigit sa lakas na meron si ajienta. Isa na ako sa taga hanga sa kanya. Pero gusto kong malaman kung sino bang tao ang nagligtas sakin. Rosas na ginto? Does it look like a little bit familiar to me pero wala akong maalala

Kung isa man syang kakampi dapat sumana sya samin sa aming paglalakbay.

L E O AUDAX

Nasa gitna parin kame ng laban.

Ang kawal na ito ay galing sa enchanted garden nalaman ko yan dahil sa mga kapa nila at helmet na may tatak na korona at rosas dito. Isa ako sa hunter na tagapaghanga sa kahariang ito. Kaya kahit lampa ako nagawa kong maging matino.

Si mark ang akala ko di na sya magpapakita pero di naman sya duwag para takasan ang mga nangyayari ngayon. May balak pang tumakas na alagad at napana agad ito ni yano. Galing! Nakahinga na ako maayos at pinabayaan kong bumagsak ang katawan ko sa lupa.

" 𝐴𝑔𝑜𝑟𝑒𝑔 𝑣𝑎𝑒, ilan ang napatumba mo?"[You did well]

"Ikaw rin naman. I loss count shit i'm parch!"-hangos na hangos na si yano at ako naman sumandal.

"Finally we beat them!"-sigaw ko with victory

"Don't celebrate too early mga ungas "-bulyaw ni Mark. Di na nagbago ganon parin. Nakikamay ako sa mga idolo kong kawal para nga akong sira sa kakagawan ko pero di ko naman maiiwasan ang ugali kong ganito. Nakasanayan na e

Makapal naman mukha ko bakit ko pa ikahiya yun. May kumalabet sakin at si Yumie pala. Pinaghandaan nya kame ng makakain di naman ganito ang luto nya. Napakasimple ng timpla. Si ajenta ang nagluto nito. Saktong lumabas sya nung aktong sinabi ko ang pangalan nya. Biglang yumuko ang mga kawal na kaninang nakatayo sa kanya.

"Anong nangyari sa kanila?"-tanong ni yumie.

Ngayon kolang nakuha ang sagot. Magkamukha pala si ajenta at ni ajienta kaya ang akala ng mga kawal dito sya na nga yun.

"Ah gusto nyo pang ipagluto ko kayo ulit?"-mukhang di naman alam ni ajenta ang nangyari "Sige napasarap ko ata dadalhan ko kayo ulit"

"𝑁𝑖𝑘𝑒𝑟𝑦𝑚 ajienta maligayang pagbabalik nang talikuran mo ang kaharian. Its been 30 years. Ang tagal ng pagkawala nyo mabuting maayos po ang inyong kalagayan "-sabay na pagbati ng mga ito at sabay ring tumayo

30 years? Pano yun? Ajenta became speechless after that "ah?.. Anong nikerym?"

Umiba na ang ekspresyon ng kanilang mukha ng magtanong si ajenta"Sino ka!"-napako ako sa aking kinatatayuan ng tutukan ng spada at palaso si ajenta ng mga yun.

Ajenta squill and those sweat explain it

"teka, teka lang guys lemme introduce myself i'm Ajenta Smith, seventeen years old highschool girl isa akong mortal na tao at napadpad ako dito bilang isang ganap na 𝑜ℎ𝑡𝑎𝑟 at iligtas ang mga tao sa kapahamakan"

Dahil sa sinabi nya namayani ang katahimikan, ang paligid pati hangin parang huminto din. Mark sigh in disbelief na halatadong na disappointed "What an idiot"

Biglang nagkagulo ang mga kawal at napaatras kame ni yumie ng magtakbuhan ang mga ito kay ajenta. Patay wala pa palang nakakaalam na ibang kaharian na may mortal na tao na nakapasok. Problema ito. Laking pinagbabawal ang iyon. Laking gulo pa ito lalo nang magkamukha pa sila.

A J E N T A

Napasandal ako sa kweba at napalagitna na ako ng mga kawal na sinusuri ako mula paa hanggang ulo yung iba sa dibdib nakatingin.

Wala kayong makita dyan. Flat yan flat!

"Hindi nga sya"-pagkasabi nilang yun agad silang nagsialisan. Ganon ba ako kapanget para layasan nila after ko silang lutuan ng makakain.

"Teka wala bang THANK YOU?!"

Tumakbo papunta sina yumie tungo sakin at nagtanong sinabi ko rin ang mga reaksyon ng kawal sakin at napawrinkle sila ng lip nilang lahat.

FAST FORWARD••

"𝑈𝐼 𝑉𝐸𝑇𝐻𝐸𝐷, 𝑁𝐴 𝐼 𝑂𝑁𝑁𝐴𝐷!!!"-sigaw ng matandang lalake na yumagayway palayo. Madaming mga gwardiya ang nakabantay na sa kanila and I trust them. 

[It is not the end. It is just a beginning!!]

Nasa mabuti na silang kalagayan at magsimula nang bumangon muli I know and I feel it ang kapayapaan ay malapit nang makamit ng mundong ito.

Kapag magpatagal pa kame dadami't dami na naman ang kalaban.

"Papunta pa tayong dark kingdom"-Mark

Tungong-timog kame sabi ni fairy. Naswesweetan ako kina yumie kase dinadala sya ni leo na pang newly wed ang cute nila bilang couple. Ako ang kinikilig ng sobra. Too adorable.

Kahit mahirap ang laban nakuha pa nilang maging asukal.

"Gusto mo bang dalhin kit.."-di pa tinapos ni Yano ang sinabi nya at agad nya akong dinala put* para na akong bulkan na puputok ng ilang segundo. Nakaface palm lang ako ang dibdib ang init pati rin ang pisnge ko.

"Nakuha nyo pang maglandian sa ganitong sitwasyon? Tsss unbelievable" Dinig konb reklamo ni Mark na naiwan single sa likuran..

Parang walang balak si Yano na pababain ako. His gentle "Yano ibaba mo na ako kase ikaw lang ang kawawa"

"Ajenta"-bilang nyang nilapit ang mukha nya sakin at dumilat ang mata ko sa pagkabigla"Ok lang ako baka nakakalimutan mo i'm your future husband at di ako papayag na ang mapapangasawa ko mahihirapan"-dugtong pa nya

Langya dinig na dinig ko ang karera ng puso ko. Sarap sumigaw sa kili...Bigla nya akong binitawan at bumagsak ako sa damuhan "Sabi ko na e nabibigatan ka"

"No i'm sorry someone just slap my Butt.. "

Hiyang hiya pa syang sabihin ang BUTT word. Tumayo ako at pinagpag ko yung likod ng palda ko at sina yumie di napinta ang mukha. Parang may kinabigla sila. Ano naman yun?? Nagcontinue lang kame sa paglalakad pero ang mga mukha nila parang ewan kolang para silang natatawa na parang natatae. What wrong with this people?

"Nandito na tayo"-saad ni Mark at pinastop kame at inilabas nya ang kanyang spada at parang may pinutol sya. Para syang loko loko sa ginagawa nya ano ba ang pinapatamaan nya e wala namang nakaharang sa daanan nya or baka sadyang nahigh sya sa lugaw na niluto ko? "Mark and daming nakaharang tutulong din ako"

Anong nakaharang? E parang normal lang naman ang paligid laki ng daanan.. bumalik ako sa realidad ng makita kong may lagusan ito at pumasok na kame. Biglang kumalabog ang aking dibdib. Kaharap na namin ang dark kingdom. Dark cloud and mist that blinded our way. Crow's flying circling in the sky.

Nasa loob na kame ng palasyo samantala na nasa labas kame kanina. Alam na pala ni anna na nasa loob na kame ng kanyang kastilyo. "Kumusta nagandahan ba kayo sa'king kaharian ?"-sambit ng babae na nakaupo. Di ako nagkakamali ito si Anna. I can't even imagine her now. Her voice is different much as her appearance.

Nilibot ko ang aking tingin sa paligid at ang daming mga kalaban na naghihintay nalang sa utos ni anna na sugurin kame.They have thirst for blood.

"Anna! Tigilan mo to!"-sigaw ko at mas humalakhak sya

"At bakit?"-she smirk"Sige mga alagad ko gawin nyo na ang ninanais nyo. Ajenta is my dinner"

Naging alisto kame at pinana ko ang mga nagliliparang aswang. Nasiyahan si anna sa panonood samin para bang ginagawa kaming pain.

Unfair! Ang mga napatay namin muli na naman nyang bubuhayin. Ginamit ko ang espada at bigla itong bumitaw sa aking kamay at pumunta tungo kay anna.

"Pano nya nagawa yun walang kalaban ang pwedeng makahawak sa spada"-pagtataka ni mark

"Mark kumusta namiss mo ba ako?" Naging normal ang boses nya. Its her voice "Tama ka, ang kalaban hindi kayang makahawak ito pero ngayon hindi na ako mahihirapan dahil isang tao ang katawang nasaniban ko"-boses ng isang demonyo

Her body is under control of bad spirit. And its metrille!

➖➖➖

Nanghihina na kame. Mas dumadami ang mga kalaban at humahalakhak si anna ng malakas nasisiyahan syang makita kaming naghihirap hanggang sa mapaluhod kame at magmakaawa sa kanya. No we don't kneel on a devil! "Anong gusto mo anna!"-sigaw ko

"Mark"

Napalingon kame sabay kay Mark at tiningnan lang namin sya papunta kay anna. Oo tulala lang kame. Si mark lang ang pakay nya at bat nandamay pa sya ng iba.

"Ako lang ba syang pakay mo o naghahanap kalang ng magagantihan?!"

"Parang ganon din at para mapwersa kang sumuko at sumunod nalang sakin at papayag ka bilang maging hari"-anna. Ganon ba talaga sya kadesperada. Sensya di pauto si mark para sumunod sa utos ng iba dahil sya ang nagpapasya sa sarili nya. Pero napadilat nalang ako nang lagpasan kame ni mark at lumapit kay Anna.

"Mark!"-sabay naming sigaw lumapit sya kay anna at lumuhod sa harao niya at hinalikan ang kamay nito. Ang mga umaatake samin biglang yumuko na parang naghail sila sa kanilang reyna at bagong hari. Mark ano bang pumasok sa ulo mo at sumunod ka sa kanya di ka naman ganyan!

"Maghanda kayo sugurin natin ang bawat kaharia..."-naputol ang sinabi ni anna ng mahulog ang ulo niya at gumulong papunta samin.

"Ano titingin nalang ba kayo di pa tayo tapos" Mark said

"Talagang di pa tapos"-said Anna and her body revived "Di nyo ko kayang pabagsakin at Mark mas lalo molang akong pinapagalit"-nasa kamay nya ang isang bata na umiiyak. Nagmakaawa akong wag itong saktan. Pero bigla nya lang kinagatan ang balat nito sa leeg at tumalsik tumalsik ang dugo. Parang ginawa nyang karne ito  Pinana ko sya at bigla nalang akong masubsob at tinilapon kame sabay sabay.

Natulala lang ang nagawa namin napakabilis di ko nakita kung pano nangyari halos dugo na ang naapakan namin mga katawan na nagkahiwa hiwalay at wakwak na lamang loob. I gasped in fear at tinakpan ko ang bibig ko sa natuklasan kong karumal dumal na ginawa ni anna.

"Ano bayan nadumihan tuloy ang aking palasyo, alagad nilisan nyo ang mga kalat"

Sumugod kame at bigla may kumapit kadena sa katawan namin. Kinain ng mga alagad nya ang mga lasog lasog na katawan. Yung bata bat nya dinamay pa nya ganyan na ba sya?! Parang wala na syang sinasamba! Kumuha ng dugo ang alagad nya at inabot sa kanya ito at ininom. Isa na syang napakasamang demonyo. Hindi ko na sya kilala. Mas namuo ang galit sa aking dibdib.

"Sige mga lagad ko sugurin nyo na ang mga kaharian at ubusin ang lahat ng may buhay"-binitawang salita nya at nagsialisan na ang mga alagad nya. Naluluha na ako. Sumusobra na sya!! Tama na!!

"Anna! TAMA NA!! Isusuko ko na ang sarili ko tama na!! Oo nagkamali ako at nagkulang bilang kaibigan. Just please don't hurt anyone please have mercy. You can do what you want with my body. just please don't hurt them"

The chain broke down and I slowly approach her without carrying any weapon. I ask for peace and I don't to lie down in ground with so many people that died without even having their justice.

"Ajenta!!!"-sigaw ni yumie para pigilan ako"ajenta!! Stop!!!!! Ajenta!"

Ito lang ang tamang paraan. Magiging maayos din ang lahat pag di ko to gagawin marami na namang madamay tsaka kasalanan ko lahat to e. Dahan dahan akong yumuko. Tatanggapin ko ang parusa basta wag na syang mangdamay ng mahihina. Bilang ohtar dapat tanggapin ko ang aking kamatayan. Nakatakda naman mangyari sakin yun dahil dun din naman ako pupunta balang araw.

"Anna how dare you!" Napalingon ako sa sigaw ni yumie at napapikit ako sa liwanag na nagmula sa kanyang katawan. The moon light collide on her moon crest on her forehead.

"Sa ginawa mong pangdadamay at pagpatay! paparusahan kita. Don't lay your filthy hands on my sister "-her voice echoed

Ang kadena na nasa katawan niya ay lumukot at ang mga kalaban nagsiatrasan dahil sa liwanag na nagmula sa kanya. Parang isang strike ng kidlat ng mailipad si Anna at gumuho ang kanyang trono. Sinundan ng mata ko ang mahinhing lakad ni Yumieat ang mga kalat na dugo ay naging kasing linis ng tubig. She purified them

She stop when their eyes met.

Bumungad sa aking paningin ang nag aapoy na trono at para nakikita ko si anna na taong nasusunog sa impyerno. Ramdam ko ang bawat sigaw at pagmamakawa nya na gumagapang na abutin lang ang kamay ni yumie para humingi ng kapatawaran. Bumalikwas bigla ito ng bangon kasabay ng pagkawala ng apoy.

"Dapat kang maparusahan sa pinakailalim ng mundo sa ginawa mo. Pero dahil isa kang kaibigan. I'll sent you back. And even if you do you can't step on foot on haeannon nor even remember anything.. But if you did, Ako mismo ang tatapos sayo! Sa walang katapusang parusa sa impyerno!"

Hindi ko maipaliwanag ang kapangyarihan na meron si Yumie. Ngayon ko lang sya nakita na naging ganito kaseryoso sa laban. She blow the petals at anna at she disappeared withoit a trace. Nasalampak ako ng mawala na ang malakas na enerhiya. Napatinghala akong muli sa malaking wasak na wall. It's full moon. Marahil ito ang dahilan ng pagkagising ng kanyang kapangyarihan. At nakapalakas.

➖➖➖

"Ajenta ok kalang tulala paka mula kanina"-yumie said. I woke up to reality and I didnt knew we're on the butterfly, and were flying away from the dark kingdom. Kanina pa pala ako wala sa sarili. Nilingon ko ang palasyo nakatayo parin ito. Marahil marami pa kaming dadaaning pagsubok.

"There a sign. Meron pang magiging malakas na kalalabanin natin"-yumie calmly spoke and i look at her and she surprise me with those beautiful smile "Don't worry no matter what happen to us. We will still rise. I vowed to protect the people and you. Kahit kamatayan man di kita iiwanan"

I'm being emotional kaya napaluha ako sa sinabi nya "Tama ka. "-i agreed. Wait a minute. Nasan si mark? "Si mark san sya?"

"Diba sabi nya pagkatapos nito aalis na sya ulit at ayaw na nyang sumama sa paglalakbay"

Ewan ko parang naging duwag sya ngayon.  O papapansin lang hirap kaya hanapin ang taong ayaw magpahanap diba? Ugh! Ang O.A niya. Ngayon kolang alam na umaatras pala sya sa paglalakbay samantala sya ang leader. What a waste. Napahiga ako parang di ko na ramdam ang katawan ko ngayo'y naliligo ako ng dugo ang baho at napakalansa na may halong kalawang.

Magiging payapa ang mundong to balang araw at pagnangyari yun di na ako matatakot sa pagsubok at sisikapin kong magbago para maging mabuting anak at kaibigan. Siguro panahon na rin. Dahil dito napamukha sakin na hindi huling magbago. Wala namang tao ang di makakagawa ng kasalanan.