CHAPTER 29 - MEMORIES

A J E N T A

Sabi ng doctor na wala naman daw problema its all normal. Like seriously? sobrang sakit ng ulo. I could even feel like my skull splitting apart in my head, tapos wala lang daw? Patayin ko to e. Or baka wala syang alam. E bakit pa sya nag doctor kung di naman nya ako kayang tulungan putek!

"Aminin mo nga doc marunong kaba..?"-pinigilan ako ni mama yaya at hinila ako palabas na patuloy sa pagrereklamo "T..teka lang di pa ako tapos! Mama yaya naman bat nyo ba ako pinigilan! Sige doc ako na mag adjust ako na mag gagamot sayo para masaya--"

Hinila nila talaga ako palabas ng hospital at tumambad naman sakin ang mga ungas, nakaantay sakin napataas ko nalang kilay dahil nandito rin ang mga kaklase ko.

"My god what the hell happen to you? You look sick?"-pamimilosopo ng isa na patagong tumatawa.

"Ay hindi pumunta ako rito para makilandi sa doktor. Oo, tsaka tatanungin ko siya kung maayos din yung lagay niya"

"Ay grabe siya"

"What are you doing here by the way?"-tanong ko na nakakubot ang noo "Another pranks? never fall for it"-bored kong pananalita and cross my arms. Mas lumaki ngisi nila. Halatang halata sa itsura nila na may gagawin silang kalokohan.

"Nakicondolence lang kame.. takbo!!"-sigawan nila at hinabol ko yung mga asong ulol. "Doc! May nakawalang sira ulo!!!"

"Balik kayo dito!! patay kayo sakin!!"

"BAHALA KA!!!"

Di ko akalaing anlalakas nilang takbo parang lilipad na sila. Kaya't di kame pinapagalitan because my family owned this."Walang hiya!!"-sigaw ko at tumatawa parin sila sakin.

Nasa labas na kame ng hospital at yung parin takbo ng takbo lang kame mga gago sila pinagmumukha nila akong patay. Di ko pinapansin ang mga nurses at mga tao sa paligid namin.

"A..ajenta t-tama na!!"-hangos na hangos na sambit nila at huminto na sila at umiral si devil side ko patay kayo ngayon .

"Its my turn" pinagbabatok ko sila ng malakas parang binugbog na mga e. Napasandal ako sa wall para magpahinga mga gaga ang layo ng tinakbo nila di man lang naawa na kakalabas kolang sa hospital. Iniisa isa ko silang nilampaso e mas pinapatay nila ako ngayon.

"That's the best you've got? Nasan si boy bat barbie ka ngayon? what happen aber?"-pamewang nila na habang sapo sapo ko ang aking dibdib.

"A--alam ko namang planado e tsaka wala ako sa mood makipag rambulan sainyo... Plano nyong pagurin ako para di ko kayo maibalibag sa daanan"-sabi ko na kinatawa nila. shet..

Anna take a deep breath "Kain tayo. My treat!"-nagsigawan lang sila dahil another libre. Yup sarap manglibre pero wag palagi "mamaya siya na pagkakapehan natin.

Abat siraulo mga to ah. " Hoy anna tigil tigilan mo ako ah.." napaisip naman ako ANNA? where did I heard that name? parang nasa dulo ng dila ko ang sagot! Uugh!! nevermind!

"Ajenta your idling"-She snap her finger at bumalik ako sa realidad.

Nakataas parin ang kilay nya habang ako nakatingin sa bawat yapak ko sa daan. Parang may mga bagay na mahalaga na nakalimutan ko but I don't know what it is. Pumasok na kame sa coffee shop at umupo lang ako na nakasimangot. Kumakain kami but I can't even taste the food I eat. There's nothing wrong with my taste buds but this brain of mine has. Lagi akong nacucurious sa nangyayari yung book sa old attict at mga larawan dun they all seem very familiar to me. But who the hell are they?

Ang sakit, sakit ng ulo ko pero patuloy parin ang mga question na nagbobother sakin. Bakit di ko mainsantabi ang mga yun ako lang ang nagpapastress sa sarili ko. Ughhh!

"I think somethings wrong with ajenta lately"-bulungan ng mga kaklase ko pero di ko sila pinapansin as if lutang ako this day. Di ko na nga nalalasahan ang kinakain ko.

"Sinabi mo pa"-agree nung sa tabi nya. "Kakalabas palang kase sa mental"

Tumayo ako and leave without even say goodbye.

"Ajenta san ka pupunta?"

"Patay ka sinabihan mong mental"

"Uy joke lang naman yun"

Di ko na sila pinansin at lumabas nalang at hinihintay ang sundo ko. That books means something. Kailangan kong halungkatin ang nilalaman ng book. Ang daming tanong sa ulo ko and i want to know the answer right now or masisiraan na ako ng ulo sa kakaisip. Ilang oras lang ay dumating na sya at agad na akong pumasok sa car. Curiosity really kills me, parang sinasakal na ako kapag di ko yun malaman. I tap my hands on my legs kase di na ako mapakali parang kumakati ang pwet ko.

"Paki hurry up po parang mabilis pa yung pedicap driver satin!"

"Madam. Pinagbabawal ng mama n..

"Arrgh the hell naman kris!!"- Nababagot na ako. Pwede I'm not a baby! I'm funk*n teenage. Alis dyan let me drive"-pinalipat ko siya ng seat at hinarurot ko muna yung car at di ako nagdadalawang isip na magpatakbo ng mabilis na parang halos ilipad na kame. Dinig na dinig ko ang malakas niyang pagdadasal. Natawa ako sa driver ko kase dumikit na ang likod nya sa seat at higpit nitong hawak sa upuan. Nakakatawa talaga yung tao na takot sa full speed. Sumigaw lang ang nagawa nya. "Hahahahaha" tumawang hudas lang ako

"Madam mamatay na tayo aaaaaaahhh!!!"

Ngayon alam ko na, na hindi lalake ang driver namin. Sabi ko na barbie! Mabilis kaming nakarating at napabaling ako ng tingin kay kris na namumutla. Yung driver ko naging statwa at lakas bumulagta sa kinatatayuan nya.

.

"Sorry po ah, may aasikasuhin kase ako"-i said and he keep mubbling na parang natrauma and he pee on his pants. "I apologize"-I said my sorry at inalalayan syang tumayo at nalumpo nalang. Sorry naawa nalang ako ng mawalan ng malay si kris Pinapaypayan na namin at inalalayan mabuting nagkamalay na.

➖➖➖

Binuksan ko yung pinto ng attict at pumasok na baka kase bumalik na ang books sa pinanggagalingan nito. Napaubo ako sa mga dust at tinakip ko ang bibig at ilong ko ng aking damit . Dami ding spider web at inalis ko ang mga nakadikit sa'king damit at katawan.

This old library are creepier than watching horror movie. Tumatayo ang balahibo ko and my nerves are shock. Pero nilakasan kolang ang loob ko na pasukin ulit ito ng dahil sa sagot na gusto kong malaman. Sino kaya nagpagawa nito at bat sya nakatago? This old attic is mysterious too. Hinanap ko yung weird looking books sa buong sulok pero wala na ito.

"Anong hinahanap m..."

"Ay put* ano ba! Wag mo nga akong takutin!"-saway ko at napaatras ako kase adyan na naman sa harap ko yung multo!

DAMN! Lumapit sya sakin at paatras ng paatras din ako hanggang sa maramdaman ko na malamig na dingding nalang at napaupo ako. "Promise ko di na ako babalik dito.Waaah! please lubayan mo na ako"-Pinikit kong mata na nakasigaw at kinis kross ang darili ko. I can sense those demonic aura na papalapit sakin.

"SHIT!!!!!!"

A wind blown through me but still I keep my eyes close. "Open your eyes"

"No! I rather die than facing you!"-Di naman ako papayag na magkaeye to eye kame. Nagmumura lang ako sa kanya.

Ramdam ko ang saktong lamig na ihip ng hangin na dumadapo sa king balat at huni ng mga ibon sa paligid ko. Ang nakakatakot na aura ay bigla nalang naglaho kung kaya't napamulat ako ng dahan dahan. Nanliliit ang mata ko kase napakaliwanag ng paligid. Kumurap kurap ako at nalaglag ang panga ko ng namataan kong nasa itaas ako ng ituktok ng bundok p--pano akong napunta dito?

"Where ah, nasan ako? Wow!"-Nababaliw and same time I'm amaze! I rub my eyes but it seems like parang totoo ang nakikita ko. Tulala lang akong nakatanaw sa magandang kulay ng mga punong kahoy at mga lumilipad na ibon na ginto.

"𝐶𝑜𝑟𝑚𝑎𝑚𝑖𝑛 𝑙𝑖𝑛𝑑𝑢𝑎 𝑒𝑙𝑒 𝑙𝑙𝑒"-napalingon ako ng may nagsalita at mas lumaki pa lalo ang mata ko ng makita ko mismo ang mukha ko.

[Pleasure meeting you]

She smile at lumapit ako sa kanya na natunganga. I explored her by slowy touching her cheeks at mariin ko syang tiningnan. Ako nga talaga to hundred percent sure! Flat na flat din ang chest nya. I touch it. FLAT nga! Dalawa rin likod niya

"Hi ajenta"

"Ah? hello me?"-sagot kong may tanong at binitawan ko yung dibdib nya. Flat kase. Humalakhak sya bigla at ganon din ako. Awkward nga e. God whats g-goin on?! Oras ko na ata magpatingin sa doctor

"Remember this place?"-pinakita nya sakin ang bawat bundok at mga magagandang meadow. "Your part of this world, bat mo nalang tinalikuran? There are still a mystery here, awaiting for the answer that. You're still blinded about the truth. Are you ready..."-sabi nya at napakunot noo ako.

"For what?"-What is she talking about? Di ko talaga gets ang nangyayari sakin this days. Epekto ng kinain ko kanina kaya nagkahallucinate ako.

"You don't know who you are"

I laugh awkwardly sira ulo ba to bat ko ba alam tong place nato e di ko naman to alam! " Oh I know myself very well. But, First thing first i don't know what the hell your talking about. And specially this mind blowing place and especially about you at bat magkamukha tayo? Teka lang Am i dreaming?" Kumunot ang noo nya sa sinabi ko

"you'll know the answer someday"

Tulo laway mode "Ah?..... the hell are you talking about? Nakadrugs kaba? Answer me nasan ako"-di sya nagreply sakin wala na ata syang load.

She roll her eyeballs and knock my head "Before you wake up. I just wanna say. 𝐿𝑙𝑒 𝑛𝑎𝑎 𝑏𝑒𝑙𝑒𝑔𝑜ℎ𝑡𝑎𝑟" [You are a mighty warrior]

Leaving me speechless for a while trying to recover the word she said. Ewan ko kung anong sinabi nya sa huling linya.

Pano ako magiging seryoso. I'm talking to a stranger that looks exactly like me. Oh diba weird. Ang why is she wearing an armor? At may sinabi pa sya na pangalan at napanganga ako. She's mocking me siguro. May sayad din pala sa utak tong kausap ko e. I knock my head para magising ako at slapping my face

"Ajenta? Seryoso? hahah di porket magkamukha tayo pati pangalan ko angkinin mo rin? Sino sa akala mo ang inuuto uto mo ah?"

Mukhanh nairita siya at napaluhod nalang ako ng ambahan nya ako ng suntok sa sikmura na kinasuka ko. "Alam kong iniisip mo na isang ilusyon ang nakikita mo pero wag mong kakalimutan ang mga kasamahan mo. Matagal ka narin nawala at alalahanin mo may purposed ka kung bakit ka napunta dito. "- aniya at bigla akong bumagsak sa higaan ko at nahulog sa sahig

Napaupo ako at hinawakan kong maigi ang mga unan at ang kumot na sumama sa pagkahulog ko. Nasa kwarto nga ako at panong napunta ako sa?... sinampal sampal ko mukha ko. My gosh what is happening!!

WHAT! WHAT!

Pinagsasampal ko mukha ko ng makailang beses. I'M CRAZY! Lumabas nalang ako ng mansion at naglibot libot para makaisip ako ng maayos. Masisiraan na ako ng ulo. Or maybe sira ulo na nga talaga ako! Yung nakita ko kanina parang totoo at may sinabi pa sya na wag kong kalimutan ang mga kasamahan ko. Napaface palm ako at kunot ang noo ko. Ano bang nangyayari sakin?? Kausapin ko nga tong mga langgam kung magsasalita to.

"Kumusta"-pagbibiro ko pa sa mga yun. Di ko na alam anong gagawin ko parang nawasak ang utak ko sa sobrang katanungan.

"Okay lang po kame salamat"-pagsagot nito sakin. I shriek

" Pucha nagsalita sya!!!" Tatakbo nasa ako ng may kamay na humawak sa balikat ko at bigla akong hinila pababa

"AAAAHHHHHH!!!!!"