CHAPTER 28- THE BOOK

A J E N T A

Napabalikwas ako ng bangon at pilit nang pinipigilan ang sarili kong humagulgol ng iyak na hindi ko naman alam kung ano ang dahilan nito. Bat pakiramdam ko parang pinipiga ang puso ko hanggang sa pumutok ito sa sakit. Ano ba ang iniyakan ko? Di na ako makahinga. Flummox upon the unclear nightmare murmuring my sleep. I tried to shut for a brief moment because I can't catch my breath.

"Madam okay lang po kayo bat kayo umiiyak?"-tanong maid na nagvavacume ng floor at lumapit sya sakin tsaka nilagay ang palad nya sa'king noo.

As if I don't know what's really happening and why I keep on sobbing in an unknown reason, and I don't want them to worry  " Wala po to, masakit po kase ang dibdib ko pero not to worry im fine"-i added and got up and went to the bathroom. I look at myself in the mirror. ang laki ng eyebags ko. "Is that my eyes?! Why am I look like a monster!" Siguro umiiyak lang ako buong magdamag kaya ganito ang sinapit ng mga mata ko. What just happen? Di naman ako nanood ng drama ah. Langyang mata nato parang kasing laki ng mata ni Momo

𝐴𝑛𝑎𝑛𝑛 𝑖𝑜...

I look around when suddenly heard a voice and it keeps repeating itself. Someone knock on the door that had me lost my soul for a second. "Madam okay lang po ba kayo?"

"I'--im fine and don't call me madam. Please"-This voice wasn't that creep it somehow whispered like it was telling  a story.

But I ignore it and wash my face again.

I take a shower and about 4 hours soaked on the bath tub. Parang feel ko kase that I didn't take a bath for a long time. Its so refreshing. Something really fishy is going on. I felt I simply forgotten something really important. And I can't find out what. Di naman kaya may assignment? May mga word na nasa dulo ng dila ko at di ko yun maibibigkas.

➖➖➖

As i walked down the stair. I have this uneasy feeling that I have been away from home for too long. Everything seems bugging me." May sakit ba ako?" I feel weird lately. Nilagay ko ang palad ko sa aking noo,wala naman akong lagnat. Parang nahihilo pa ako bumaba ng hagdan.

Dumiretsong nalang ako sa kusina at nabigla naman ako sa mukha ng chef na saktong lalabas naman pala at ako papasok.

"Bakit po madam?"-nabigla naman sya sakin. E mas natakot ako sa kanya. "Something wrong? Ano yun?!"

"A..ah wala wala. Don't mind me i'm just hungry"-saad ko at umupo sa table the way I look at the table parang gawa mula sa kahoy even it was made of glass "Nilagnat ba ako kahapon?"

"Parang wala ata madam"

There something flickered inside me and I shook my head rapidly and  rub my eyes, its hurt. Everything is normal naman  pero bat di ako komportable. Nakadrunk ba ako?

Inilapag ni chef yung pagkain at Bigla lang ako nawalan ng ganang kumain parang nasusuka ako.  "Madam buntis kayo?"-pagkabiglang tanong ni chef na ng pagdilat

"W--what? No! Duh, my head is killing me I need to take some medicine. Damn its like ripping my head into two"-tumayo ako at kumuha ng gamot at ininom agad "Ah, chef anong day ngayon?"-pahabol kong tanong at tininganan nya yung calendar

"Monday"-he said. I felt a little bit ill and sat down and massage my head.

"Damn it! Mag absent nalang ako. I don't feel okay. I felt that parang babagsak ako sa kinatatayuan ko"

Nataranta naman silang lahat at pinahiran nila ang ilong ko. Anong meron? I saw a stained of blood on the handkerchief. "Paki tawag ng doctor!"-sigawan nila at tumawag na yung ibang maid. Bakit ano pala ang nirarush nila? Ang iba pinapaypayan ako.

Bat naguguluhan ako, what is happening to me? something weird is going on here.

"Wag na po kayong tumawag ng doctor, okay lang ako"-inagaw ko yung phone at binaba ko ito. I take a deep breath at pinakitaan ko sila ng okay lang ako. I smile at imbes na matuwa sila e kinunutan lang nila ako ng noo. Nanibago sila sakin. Bakit masama bang magsmile?

"Ah madam may sakit ho ba kayo?"

"Duuno, Something is just not right here"

"Parang may nakain ata si madam"-bulungan nila at kitang kita sa mata ang mga confused at pagdududa nila dahil sa mga galawa ko ngayon. Now I remember. That never ko pala silang nginitian sa buong buhay ko. Wow! am I that rude much? Even i don't know what happen to me. Smiling to some people are not really my thing.

"I think magbabike nalang ako I need to refresh my head just don't call the doctor I'm fine" Umalis nalang ako sa harap nilang lahat  naweweirduhan sakin. Nang lumabas ako ng door ang nakikita ko ngayon ay hindi yung cemento  kundi isang malawak na meadow. I shook my head once again and it was all an illusion. I shoom away the dizziness parang lakas ng imagination ko ngayon. Para akong sabog! I look at the trees and suddenly they lit up at puno ng mga magagandang kulay na hirap maipaliwanag. Kunot noo lang ako habang minamasdan ang bulaklak at puno.

Bumalik ako sa realidad ng mapaatensyon ko ang isang  butterfly na lumapit tungo sakin at dumapo ito sa finger ko for the first time. Kase everytime akong nanghuhuli ng butterfly wala man akong mahuli. Ang ganda ng kulay nya. Lumipad ito bigla at sinundan ko ito habang papalipad sa likod ng mansion.

Ipasintabi ko muna ang pagbabike nadala kase ako sa kakaibang butterfly nato. Its mesmerizing me. Never pa akong nakakita sa buong buhay ko na rainbow ang kulay nito. Pumasok ito sa isang butas na mula sa likod ng mansion.

Dapat sana pinarepaire nato kase baka gawin natong bahay ng mga daga. Bago pa ako umalis ng may narinig akong may tumatawag sakin. Di ako nakaramdam ng konteng takot na baka multo o anong klaseng masamang elemento ang nababalot sa maliit na butas nayun. "Okay this is the stupidest thing I did that i just follow a butterfly. Should i go?"

MINUTE LATER••

Pumasok din ang sira. Papunta pala ito sa library. Nasa attics na ako. This old library never exist before, well para sakin. Nakadapo yung butterfly sa weird looking books. I hate the looks of it, its out of date. Even the place is all squalid and covered with cobwebs. Kinuha ko yung libro at parang may tinuro yung butterfly na pano ito buksan. Inalis ko yung nakaharang na parang roots sa nakasulat. Pati pala books may roots? Nilinga linga ko muna ang paligid bago binuksan ang libro at napahatsing ako sa alikabok nito.

'HERO'. Yan ang nakasulat at napakunot yung noo ko. So what kung hero? Teka nga lang bat ako pumunta dito at para akong sabog para sundan yung butterfly papunta dito sa old attict nato para lang kunin ang isang napakapanget na libro sa kasaysayan. This book always giving me a sign. On what?

On what!!

I snorted and rolled my eyes with frustration on myself wasting my time at may napansin akong may parang hangin ang libro so binuksan ko ito, nabitawan ko ito bigla dahil sa liwanag mula s loob. "Pucha may flashlight! Aray mata ko!"

I blink my eyes until it went normal. Pucha binubulag pa ako ng gagong book nato. Hinanap ko yung possibleng paglalagyan ng battery. Wala pero san nanggaling ang liwanag at hangin kanina? I sat down at nag indian seat sabay lagay ko ng libro sa aking lapand turn the pages. Mukha ng isang babae na may armor parang mukha ko yung nasa picture nato. Ano tong book nato somekind of arts? This face is me. I can tell..

I'm still curious i don't get it and also bat ko pa tinitiis na tinitingnan ang libro at nagstay sa isang napakacreepy na attics nato. Pinahiran ko ang kamay ko dahil sa dumikit na dust at sabay blow ko sa page at napasneeze ako dahil sa tindi ng alikabok. "A---ACHOOO!!!"-  Pinahiran ko agad ang ilong ko pati yung page na natapunan ko ng saliva. May sulat yung picture and i read it.Parang pang grade one. Ya-lluu-mess-e? [Once upon atime]

Ano daw? Magsusulat nalang yung di pa naiintindihan. Putek! Oh may isa pa kumunot pa yung noo ko 'kalo' [hero]

Kalo? As in sombrero?? Ugh! I waisted my time here wala naman akong naiintindihan sa nakasulat binaba ko na yung libro at inopen ko yung door. Shit locked!! I'm about to kick the door at napalingon ako bigla nalang akong napaupo ng may nakita akong babae na nakapatong sa libro. Putangna natatakot ako! Tinitingnan nya ako ng masama siguro dahil sa pag iwan ko ng libro sa floor at di ibinalik sa tama nitong kinalalagyan.

Multo!!

Multo!!

Langya next time di na ako magtrust sa mga insect. Kasalanan yun ng butterfly kaya ko na buksan yung evil looking book. "Ajenta"

"DAMN IT!!!" napapaiyak na ako sa takot a--alam nya pangalan ko pano yun "M--ama yaya help me!!" -panginginig kong sigaw habang pinagbabangga ko ng aking likod ang pinto.

"Madam!!!!"-rinig ko na umakyat na yung mga maid bumukas na ang pinto napayakap ako kay mama yaya at pagkalingon ko wala na yung multo. "Anong ginagawa nyo rito?"

"Hindi ko po alam basta gusto ko ipasara to ng maayos"-ewan ko sa sobrang kong kabadass naging isa akong bata.

Pinalock ko ang door ng hunted old library para di makalabas yung libro dun, dun din naman kase lumabas ang multo. Sabi ko na nga ba na ang librong yun pahamak sakin. Di lang yun nagdadala pa ng malas. Dahil sa kalokohan nangyari sakin. Kailangan kong maglibang. Tumawag ako sa mga friends ko at niyaya nila akong kumain sa labas at agad na akong tumakbo sa kwarto ko at nagbihis na agad ako. Nagface powder ako ng konte. Tapos na ako lahat pero nasan yung sapatos ko. Hinanap ko yung favorite shoes ko.

"Ito ba ang hinahanap mo?"-napalingon ako sa nagsalita sa likuran ko. Napaupo ako at niyakap ko ang sarili. Shit ayan na naman sya! yakap yakap nya ang libro panong nakalabas yung libro sa library nayun e sampung lock ang nilagay dun.

"A.. ano kailan mo?!"-pagkautal utal kong saad dahil sa sobrang nginig sa takot napalunok ako dahil mas umiiba ang hitsura nya. She looks like kayaku!!

She hand me the book at nakangiti sya "Wala akong kailangan sayo. May ipapakita sayo ang lobro"-binitawang salita nya at bigla syang naglaho. At napasigaw ako pero bat walang lumabas na tunog. KYAAAA!!! Wala paring boses na lumabas! Nanginginig parin ako sa hawak kong libro gusto ko nang ihagis pero parang magnet ito at di makawala sa kamay ko.

"WTF is goin on!..."

"Shusssh wag kang maingay kapag sisigaw kapa mamatay ka sa aking sindak!"-sabi nya sakin at nawala na naman sya. Tumataas parin ang balahibo ko. Ang nanginginig kong inabot ang libro na hawak niya at hinawakan niya rin ako kaya nasampal ko siya. Nasampal ko yung multo!! Nahulog pa yung isa niyang mata sa sahig.

Natatakot ako pero wala akong magawa.

Bumuntong hininga ako at ginawa ko yung sinabi ng multo sakin at inopen ko yung libro. May larawan ng isang babae na niyayakap ang buwan at may buwan mark din sa noo nya. She's so freaking beautiful.  May binasa ako sa bandang ibaba ng page ang nakalagay sa sulat ay "YUMIE FENGÀRI" A moon elf with a healing ability. She's still not aware of her powers and still and apprentice. Kung apprentice edi magpractice sya masama ba yun. Putek para lang akong nagbabasa ng fairtale story! Aba't teka may tagalog palang nakasulat dito bat di ko yun napansin. Kanina may nabasa pa akong

Yal..lulu? Meshi? Pati yung KALO~ Kalokohan.

I look at the picture again parang sumasakit ang ulo ko. So i turn the page isang larawan ng lalake na may puting buhok. Elf siguro to. Ang gwapo nya rin. Pano kaya kung may lalake na ganito yung exact na mukha siguro di ko nato papakawalan hehe. Oh may nakasulat din TAREN EDHEL YANO

Ano ang Tarin edhel at yano? name niya siguro. weird naman ng name nito

Putek bat mas lalong sumasakit pa ang ulo ko. Nilalason ako ng libro nato pero nakakaaddict kase yung nasa larawan e. Gwapo sya I turn the page again at may nakita akong larawan ng lalake at LEO AUDAX ang pangalan na nakalagay may babae pa syang dala dala sa kamay niya.

Parang bigla akong nahilo kaya nabitawan ko nalang ang librong to. There's this aura's surrounding the room. Sa kabilang page may larawan na lalake at ang gwapo nya. Isang nakapambihirang kagwapuhan na kita ko sa buong buhay ko. Di ko maipaliwanag ang tindi ng kagandahan ng kanyang itsura. Tao pa kaya ang ganito?

A-ang gwapo!! Parang di parin ako makapaniwala sa nakita ko. His so perfect. Those eyes almost kill me, picture lang to ah. Pano pa kaya kung sa personal? May nakita akong sulat sa balikat nito

"M...maks heri--win"-diko maliwanagan ang nakasulat kase masyado nang dusty pati ang mga nakasulat hirap ng basahin. Di ko kayang iturn ang page, di ko kayang iwasan tingnan ang larawan. Pucha! nagkacrush ako sa isang picture. "Darn it ajenta i didn't expected that magkakainterest kana pala sa lalake"

Binasa ko ulit ang nakasulat. Ang unang letra M.. then unti unti kong binabasa yung nakasulat at nanlalaki nalang bigla ang mata ko. "MARK H--E RE DIS?"

Mark heredis?

Bumilis ang kaba ng dibdib ko at yung libro lumipad ito mag isa at isang strike lang ng kidlat. It just disappeared. Hinahabol ko ang hininga ko. Nagsigawan ang mga maid ng makita nila akong namamaluktot sa tabi tabi. Binuhat nila ako sa kotse para dalhin sa hospital. Pinapaypayan nila ako pero ako tulala parin tila wala sa sarili. Gising ako pero ang katawan ko it all frozen. Mark heredis, bat pamilyar san ko ba narinig yun? I felt that its not just any picture... but something