CHAPTER 27- GOODBYE

Y A N O

Aanirtha humming while combing ajenta's hair and I put a flower like crown and it suits her. And I was about to collapse in my seat. 𝑆ℎ𝑒'𝑠 𝑏𝑒𝑎𝑢𝑡𝑖𝑓𝑢𝑙. She's responsible for making me lost my mind! panindigan mo ako ajenta. Panindigan mo! Her eyes, her smile is just ughh. My heart exploded. Like I was under her spell.  Hindi ko maipaliwanag na bat ako naging ganito ng makilala sya. She's perfectly bless by our goddesses.

"Wow ang ganda. Pwede gumawa kapa ng isa para kay yumie.. Please"-ayan na naman ang pangangakit nyang mata

"Sure, anything from you. ℎ𝑖𝑟𝑖𝑙 𝑣𝑢𝑖𝑛"-[my lady]

"Ahemmm ayeei yeee!!"-tilian ni yumie at leo habang ako di makatingin ng diretso kay ajenta na wala man lang kaide ideya sa mga tili nila. Napalingon naman ako sa unggoy. Alam ko sa oras nato maglalaway yun sa inggit. Sya naman kase ang pumapalagitna samin di pa umaamin na may gusto naman sya kay ajenta.

"What are you looking at! Dork!"-iritang wika nito

"𝐴𝑚𝑖𝑛 𝑓𝑒𝑢𝑦𝑎 𝑡𝑒𝑛 𝑙𝑙𝑒! "-sagot ko na kinatawa naman ni leo.

[You disgust me!]

"𝐴𝑚𝑖𝑛 𝑢𝑚𝑎 𝑠𝑖𝑛𝑡𝑎. 𝑀𝑎𝑛 𝑏𝑒𝑑𝑖𝑡ℎ𝑎𝑐ℎ? parang wala kapang balak na umalis"

[ I don't care][ How long will you stay?]

"𝑀𝑎𝑛 𝑝𝑒𝑛𝑛𝑖𝑐ℎ?!"-May balak ba tong palayasin ako?! e di naman sa kanya ang palasyong to!

"Tama na nga! mga sira!"-Napangiwi ako ng pag untugin ang ulo namin ni ajenta. Damn!!

"Magkasundo nga kayo sakit nyo sa tenga! Pwede bang magkasundo kayo! Where families remember? and family don't argu..!"-agad kong piniga ang mapula nyang pisnge upang di sya mapamura. I huss her like a cute little baby and she puff her face; she's blushing like hell! Damn she's getting even more cuter! I glance on her lips and can't even resist and gave her a smack kiss and she was shock.

I heard something knock on the window at napalingon ako dun at mapabitaw ako kay ajenta. Mga gwardya ng kaharian ko pala to bat sila naparito? Sinabi ko na sa kanila na wag na nila akong gambalain.

"What are you doing here? 𝑀𝑎𝑛 𝑢𝑚𝑎 𝑙𝑙𝑒 𝑚𝑒𝑟𝑛𝑎?"-[What do you want?]

"Ipapauwi ka ni 𝑀𝑒𝑙𝑑𝑎 𝑡𝑎𝑟𝑖 at di na ito nakakatulog ng maayos sa tindi ng pag aalala sayo mahal na prinsepe"-sambit nila at kinabahan ako na dahil sa katigasan ng ulo ko nag alala husto si mama sakin. Sinabi ko na nasa mabuti naman akong kalagayan. Si mama naman. [Beloved queen]

"Pano nyo alam na nandito ako?"

"Uuwi kana bat biglaan naman?"-malungkot na wika ni ajenta na mahigpit ang hawak sa kamay ko na kinatayo ng balahibo ko. Tumango lang ako imbes na sagutin siya. She frowned

"I'll be back. I promise"

Bumitaw ito sa pagkahawak sakin at lumabas na ako ng pinto. Si mama naman dapat di sya dapat mag aalala sakin kapag wala ako sa palasyo kaya ko na ang sarili ko. Di na ako bata. Napakamot ako sa ulo ko na halatadong naiinis. Kakalabas ko ng palasyo at nakaantay na sakin ang sampung gwardya at sabay silang yumuko sa aking presensya.

"Panget. 𝑀𝑎𝑛𝑘𝑒 𝑛𝑎𝑎 𝑙𝑙𝑒 𝑎𝑖𝑡𝑖𝑒𝑛??"-napahinto ako ng may magsalita. Si mark pala ang bilis naman nitong abutan ako.

[ Where are you going? ]

"Anong sinabi mo sa mahal na prinsepe?!"

He replied with those cold expression

"Panget"-Napaatras ako ng sugurin siya ng mga gwardia. Napailing lang ako masasabi kong napakagaling nya. Sampung spada naharang ng isa spada sa isang kamay.

I interfere in the middle of the good fight I know Mark will win " 𝑇𝑎𝑚𝑝𝑎"

"Opo mahal na prinsepe"-tumabi ang mga ito at lumapit ako sa kanya at tinaasan lang ito ng kilay

"I'll be back in a just before you turn your back. Don't ever flirt on my girl."

A J E N T A

Aalis na pala si Yano. Couldn't believe that one day we will have our different paths. Hopefully it wont happen even we like bickering each other but the memories stilled. Nasa bintana lang ako habang papalayo na sya nakakalungkot naman kung magkahiwa-hiwalay kaming lahat at iiba na ang landas namin. Ayoko ng ganon. "Ajenta? Are you okay?"

"No, no yumie kase umalis na si yano baka susunod ikaw then until sa ako nalang maiiwan ayokong mapag isa yumie lagi nalang kase to nangyayari sakin"-malungkot na tono na pananalita ko at napafrawn lang ako. Nag iwan sya ng remembrance sakin ang ganda ng flower crown pero what's the use of this kung di ko sya makikita uli. Si fairy naman di kona nakita.

"Haha sira ulo ka aalis lang si yano saglit sabi nya babalik lang sya! O.A mo! hahaha"

Voice Chattering indistinctly was heard from the other room at sinilip namin.  Bat nagkakagulo anong meron? "What's will all this commotion??"-tanong namin sa mga tao na nabubulabog ako rin di ko na maipaliwanag ang tindi ng kaba sa king dibdib. Napangiwi ako ng hinigpitan ni mark ang paghawak saking wrist na wala nang balak na pakawalan ang kamay ko.

"What's wrong?"-tanong ni mark sa babaeng tumakbo sa harap namin

"S--si metrille muling nabuha.."

Whose metrille? At anong mabuhay anong kagulahan na naman ito may bagong kalaban ba na nagpakita? pareho kaming nagtinginan lahat at hinila nya ako bigla papunta sa throne room.

He push the door and I almost slip on the floor but thankfully his grip was strong and I manage to stand again.  I don't know whats happening but I should be prepared for this.

"Mga kawal secured all of my people people! Ibalita nyo rin sa ibang kaharian na may darating na pahamak!"-sigaw ng reyna at agad nang nag alisan ang mga kawal.

Lumapit si aanirtha at mukhang gusto nyang sumama sakin pero kailangan nya ring nasa tabi ng reyna " I trust all of you. Tapusin nyo na sya. "-utos nya at binigay niya sakin ang spada at agad ko itong kinuha.

"I know kailangan na nating pumunta bago pa sya mas lalong lumakas. Pano tayo makakabab.."-leo stop when someone talk and its yano

"Don't forget about me"- yano puff out of nowhere  and whistle at nanlalaki ang mata ko sa nakita kong napakalaking butterfly di na ako nagdadalawang isip na sumakay dun.

"Akala ko na umuwi kana?"

"Di naman ako papayag na mapahamak ang asawa ko"-he pointed out napawi naman ang takot ko sa sinabi niya.

Mark scoffed in disbelief "Unbelievable. Ajenta you shouldn't come with us kailangan mo pang magpahing--"

"No di ako papayag na paupo upo lang ako habang ang mga kasamahan ko ay nasa panganib at di naman ako tanga para takasan ang labanan"

Sa di kalayuan tumambad samin ang maiitim na usok at nawala naman agad bigla pero nakita kong nanghihina ang mga kasamahan ko "Guys okay lang kayo?"-tanong ko na may halong pag aalala.

"Oo. She expected us to come kaya may nilagay syang konting lason sa hangin"-mababang tono na ani ni yumie at nakita kong napangiwi si yano napahawak sya sa kanyang ulo ganon din ang iba ako lang ang tilang di natamaan ng anong mahika.

Bigla nalang kaming bumagsak dahil ang paro parong sinasakyan namin ay biglang naglaho. Its body turn into ashes. Ang pangyayaring to may halintulad sa mga aswang na tinapos namin. They all turn to ashes. Gumulong gulong kame sa mga bato. Damn it! nasugatan na naman ako. Tumayo ako at tinatakpan nila ang mga bibig at ilong nila epekto siguro ng lason pero bat ako di natatablan?

Inalalayan akong tumayo ni mark at bigla akong nahilo at napayakap ako sa kanya. Nilakasan ko lang ang loob ko kahit mahina parin ang katawan ko. Darn it di pa ako nakakapasok ng palasyo ni metrille nanghihina na ako.

I try to balance myself at patuloy na kaming lumakad. Bumukas ang pinto na may nakaguhit na kalansay dito at ang aura ng paligid. Nakakakilabot its like na parang pumasok ako sa hell. Ang kaba ng dibdib mas lalong bumibilis at di ito mapakali.

Pumasok na kame at namataan namin ang madilim na paligid at nabigla ako ng biglang sumundi ang mga naglalakihan apoy na na nagsisilbing ilaw. The wall is crack at mga nakakatakot na skulptura na kalansay.

Nakakapagtaka bat wala man lang kaunting ingay. "This could be a trap--"-at sakto sa sinabi ni Mark may narinig kaming ingay sa paligid at umalisto kami ng tingin.

Napalagitna agad kame na di naming napansin na may nakaantay na samin sa loob. Mga lobong may mga nakakatakot na hitsura ang mga pangil nila napakahaba pano nayan nasira na pala ang dyamante how am I suppost to reequip. May naramdaman akong may parang humalik sa king noo at umilaw ang katawan ko.

Nabigla silang lahat na nagkaarmor ako, ako rin naman ay di makapaniwala dahil biglaan lang. Di nila alam na si Anna at ako ay iisa. Si Mark parang di makapaniwala dahil halatadong gulat na gulat sya sakin. Binaling nila ang tingin nila sa mga lobo na nakapalibot na samin.

I use the sword at isang hiwa lang ng espada sa ere kaya itong umabot ng isang metro at nakapatay agad ako ng limang lobo sa isang iglap. Nahati ko ang palasyo sa dalawa. Tama nga sila na napakalakas ng spada nato.

"kumusta welcome to my palace lalo kana muindor mark"-boses ng isang demonyo ang narinig namin at lumitaw ito sa harap namin na nakaupo.

"Sorry. Your not the metrille i known before. You betrayed Queen cathalia"

"Tanga ka dahil nakuha mo pa akong pagkatiwalaan. Your so naive alam naman ni ajienta na isa akong kalaban"

"Don't you dare speak her name!"-mark cursed her.

Bigla lang kaming nailipad lahat at bumagsak kami sa wall. Di ko nakita na pano nya nagawa yun sa bilis nya di ko nakita kung pano nya kame napabagsak ng sabay sabay. I grunt at pinilit ko paring tumayo sina yano ganun din bago pa ako lumapit ng kumapit sa akin ang mga tinik ng rosas at napasigaw ako. Parang ito rin ang rosas na kumapit sa balat ko nung nasa kweba ako.

"AAAGH!!"

Kahit pinagpuputol nina mark tumutubo parin ito at mas lalo silang pumapasok sa balat ko. SHIT!! Yumie cast some spell para patayin ang mga kumakapit na rosas sa balat ko at nagawa naman nya itong mapatay. Agad akong ginamot ni yumie pero kaunti lang ang humilom na sugat ng bigla akong dalhin ni mark.

"Ipagbalewala mo nalang ang sugat mo sa ngayon "

"Okay lang ako yumie"

Dali daling tinapalan ang nagdurugo kong sugat, napapangiwi ako ng takpan ko ang sugat napakagat ako sa aking braso para makayanan ang sakit. Tumayo na ako at sa lakas ng pagkagat ko sa aking kamay ay nabalatan na pala ng di ko napapansin.

Nabigla ako ng bumulagta si leo ng hampasin sya nito at nakita kong may balak pang atakihin sya ni metrille kaya agad ko syang dinampot paalis dun. Di ko pansin na may sugat pala ako sa braso at binti ko pero nakayanan ko syang madala. Inilabas ko si leo sa palasyo at sumama si yumie para gamutin sya. Bumalik narin agad ako sa loob dahil kailangan din ako ng dalawa.

Bago pa ako makapasok ng mamataan kong papalapit na sakin ang lason at niyakap ako ni mark at sya ang natamaan ng lason imbes na ako. Natulala nalang ako sa nangyari at dinig ko ang pagtawa niya ng mahinahon.  "Your okay. Thank goodness"

Di ako nagdadalawang isip na buhatin sya agad. But he stop me

"Ajenta don't mind me. Ang crystal na nasa dibdib nya ang nagbibigay lakas sa kanya you need to break it. Kung kaya kolang sanang tumayo.....!"-sinusubakan nyang bumangon sa kanyang sitwasyon kahit hirap na hirap sya. Naawa ako at the same time in guilt. His flesh is burning

"Mark you need to stay here. Ako naman ang may kasalanan kaya natamaan ka na dapat ay saki.."

"Tsss di bagay sayo ang umiyak"-inabot nya sakin ang palaso at agad kong kinuha iyon. "Wag kang tanga. Ayokong masaktan ka--"

Nginitian ko sya at tumakbo ako tungo kay metrille. I promise this time na di na ako muling papalpak. Lumitaw ang mga lobo para harangin ako at agad akong napalukso pataas upang iwasan ito bago pa ako makagat at mahawi ng mahahaba nitong kuko. Kumuha agad ako ng apat na palaso at pinuntirya ang mga lobong pinaghahabol ako. Bilis ko silang pinapanan at sabay sabay din silang natatamaan.

Wala na akong palaso at tanging hawak ko ngayon ay spada. Isa lang ang pumasok sa isip ko ay ang hagisin ng malakas ito na nakapuntirya sa dibdib. I throw the sword while yano have me covered at natilapon ito at nailipad sya sa kanyang trono. The walls have almost collapse because of her.

She cried in pain pilit nyang alisin ito pero dahil sa lakas ng espada natutunaw ang mga daliri nya at pinapaso pa sya sa kanyang laman. Pinana ni yano ang dibdib metrille wasakin ang pulang crystal nagawa naman nya. Lumapit sya dun para kunin ang spada ko.

Tumalikod na ako para alalayan si Mark. Pumasok agad sa isip ko yung nangyari nung gabing yun. Nagising ako ng makuha ko ang sagot sa katanungan ko. Nung nawasak ko nga pala yung pulang crystal dun sa kweba di ko naisip na kunin yun dahil bumagsak din ako sa laban namin. That means mabubuhay pa sya ng pauulit ulit hanggat nandun sa kanya ang blood crystal sa kanyang katawan!

Mabilis kong nilingon si yano para balaan sya "Yano alis dya...!!!"-sigaw ko pero huli na ng makita kong bumagsak na si yano sa kinatatayuan nya

I don't know but ngayon mas lalo na akong nakaramdam ng tindi ng takot sa presensya ng pulang crystal its like ripping my soul apart. Kahit gaano man iniisip kong matatalo ko sya pero kapag kaharap ko na ang napakalakas na kapangyarihan ng pulang crystal ay mas lalong nanliliit ang tingin ko sa sarili ko. Nasa dibdib niya ang spada may oras pa akong wasakin ang crystal. I face her together with yumie.

"Ajenta here"-yumie hand me the bow at sabay namin syang pinagtitira ng pana. Mabilis nya paring naiilagan ang mga tira namin. " I'll cover you"-sabi ni yumie sakin

I aim the arrow at sakto itong tatama sa dibdib. Binitawan ko na ang pana shit bumabalik sya sa dati nyang anyo. Wala din akong paraan na pano makuha ang spada na nakatarak sa kanyang dibdib.

Wala na akong magawa kundi sugurin sya and i'll do this with all my might. Tyempo ko nang mahahawakan ang spada at napabigla ako ng tumigin si metrille sakin at babagsakan na nya ako ng kanyang matalim na kuko. May bigla humila sakin at nakita ko si mark na ginawa ang plano kong kunin ang spada at nakita ko sa king dalawang mata kung pano sya natamaan ng mga kuko nito.

He save me again from my stupidness this time. The poison is eating him alive at sinisipsip ang kanyang mga dugo hanggang sa lumupaypay na sya. Nang maramdaman kong may tatama sakin na malakas na pwersa ay agad kong nailagan at dali daling tumakbo at inabot ang crystal sa dibdib nito. Bumagsak ako pero hindi ako nasugatan.

She suddenly fade away and slowy became to ashes and disappeared.

Sawakas tapos narin. Agad kong binalot ang pulang crystal sa tela na ginamit kong takip sa king sugat sa binti at inilagay sa bulsa ko.

Napaiyak nalang ako ng makita ko ang lantang katawan ni mark. Agad ko syang niyakap at napasigaw si yumie."yumie save them!"- Durog na ang puso ko pero dinagdagan pa. Mas masakit ang masaktan sa damdamin kesa sa natamong sugat.

"Mark hold on okay"-hagulgol kopa at nakuha pa niyang tumawa sa ganitong sitwasyon he wipe my tears away. Hanggang sa bumitaw na siya.

"MARK!!!"

Isang maliwanag na sikat ng araw ang bumati samin ng makalabas na kame sa palasyo sa gayon ay naglaho at naging isa ng abo at ang madilim at patay na paligid ay mabuhayan ng dahil sa pagsikat ng araw. Dala ko yung katawan ni mark. I can't even look at him. Ang masasabi ko lang his one of the great leader kahit napakasungit nya pero he cares a lot about us..

Niramdam ko ang pagdapo ng hangin sa aking mukha at napapikit ako. Ang may lason na hangin kanina ay nawala na kaya ang sarap langhapin. Nakita ko ang mga nagtutumpukang buto ng mga tao sa paligid ko at nakita ko dun mismo nakatayo ang mga masayang kaluluwa. Ngayon magpapatuloy na sila sa kanilang lakad na wala na silang anumang babalikan. Most of them sacrifices their lives for the sake of their homeland the land of promise of haeannon.

Binaba ko saglit si mark at inalis ko ang maskara ko. I didnt even say goodbye to him at masabi ko na salamat sa pagligtas ng buhay ko. Hindi dapat ganito alam kong maiibabalik namin sya. And I want him back.

"Yumie, mapapagaling pa ba sila ng cloud kingdom?"

Binaba nalang ni yumie ang mukha nya na nagpapahiwatig na wala ng pag asa. I just wipe my tears and pretended that I didn't hear anything kahit na masakit. Ang bata namatay sa kamay ko si Mark ganon din!! Bat ba lahat ng bagay pinag kakait sakin! I put all the blame for being negligence. Kung isa akong ohtar dapat walang mapahamak na tao Pero napakawala kong kwentang tagapagtanggol.

FAST FORWARD••

Lahat ng tao sa kaharian alam na hindi ako galing sa mundong ito, taga ibang daigdig ako at nabigyan ng pangaral na maging taga pagligtas sa kamay ng kalaban.  The queen close the book and cast a pity look at me. She hand the book to Aanirtha.

"Ajenta i'm sorry, but I think kailangan mo nang bumalik sa kinaroroonan mo para din sa kaligtasan mo. Staying here could lead your life in danger-- your a hero but still you arent from here. I had no other choice to sent you back"

Nasa batas nila na pinagbabawal ang may makapasok na taga ibang daigdig dahil isa itong kapahamakan sa kanila lalo na sa'kin. Ang mortal na gaya ko ay hindi kailan man pinapahintulutang maging parte ng mundong ito. Maari akong patayin o maparusahan. Pero dahil sa ginawa ko wala din silang magawa. Napasinghap ang lahat sa pagkabigla sakin at masama rin ang tingin sakin ng iba.

I kneel at her majesty and holding back the tears in my eyes. Frivolous, insignificant that what I called myself. I lower my face and strong enough to wipe my tears away. Napamahal na ako sa aking kaibigan. Siguro kailangan ko naring umalis dahil di ko rin naman kayang mailigtas ang dalawang tao sa kamay ko.

Pagkatapos ko sa labanan ay babalik lang pala ako sa'king pinanggalingan. Ngayon natutunan ko na kung pano masaktan at mawalan ng taong minamahal. Ang sakit! Talagang masakit! Inis na inis na ako sa sarili ko kahit na pilit kong di magpatulo ng luha ko ay aagos lang.

"Bring me home at ibura nyo na po lahat ang alaala ko ayaw ko na pong masaktan muli. Patawad din po na di ko sinabi na isa akong mortal na nilalang taas noo kong ikinararangal na isa akong ohtar. Salamat po sa lahat, mahal na reyna"-yan lang ang lumabas sa aking bibig.

" 𝐵𝑒 𝑖𝑒𝑠𝑡 𝑙𝑖𝑛 ajenta"-She blow those pink petals at me and I felt ill at bumulagta nalang ako. [As you wish]

"A--ajent..a!! Wag!!!! "-dinig kong sigaw nya kitang kita ko ang pagpumulit na makawala ni yumie sa mga kawal na nakahawak sa kanya. "Ajenta wag mo kaming iwan.... "