CHAPTER 21- CAVE OF ILLUSION

A J E N T A

The raft is almost over and it'll take maybe about 3 hours more to finished it. Baby Ian is asleep. So I went for a walked and sat on a log on a nearby pond. This is where I took a bath that night. I was just astonished by the school of fish and they even glow in the dark. They have different pattern on their scales.

I rest my chin on my palm and draw something on the ground. I'm a bit bored. The wind blows onto my face and was flabbergasted to see how the willow trees changes color when the wind plays on its leaves. Di masakit sa mata ang kulay nito kaya nakakalibang pagmasdan.

"Uy. Parang nasabitan ata ng balde yan bibig mo kanina pa kitang napapanain na nakasimangot. Okay kalang? its mark isnt it"

"Nope not at all. I was thinking about the same dream every night ang weird kase e"

"Does it matter?"

"Yes. yes it matters to me. parang may binibigyan clue ang bawat panaginip ko pero mahirap ko silang maintindiha---"

Bago sya umupo ng may narinig kaming malakas na kalabog at agad kaming tumakbo para tingnan ano ang nangyayari. Hanggang sa tumambad samin ang mga naglalakihang rauko. Napasigaw ako ng biglang pagguho ng kubo at naiwan ko sa loob ang bata!

"Ajenta I'll cover you.. Iligtas mo si Ian bilisan mo!"

Inalis ko ang mga nakaharang na kahoy. Binilisan kong inalis ang mga nakapatong na kahoy hindi ako papayag na mawala sya. Nahihirapan din ako sa pag iilag ng mga apoy na binubuga ng mga rauko.

"Baby! Baby Ian!!!"-sigaw ko at patuloy ko parin syang hinahanap. "Nasan ka ba! Ian! Kahit napapaso ang mga kamay ko inaalis ko parin ang mga naglalablab na kahoy. Tumagaktak nalang ang luha. Dapat sana hindi ko sya iniwan. Parang mawasak ang dibdib ko sa sobrang sakit di ko mapigilang mapaiyak ng yakapin ko sya. Sunog na ang kanyang mga balat. I burst into tears I couldnt even look at him. Diko mapigilan mapasigaw sa iyak halos diko alam na bakit nalagay ako sa alanganin. Bakit ngayon pa!

Naalarma ako ng may magpakitang Rauko sa aking likuran at napigilan itong matamaan ako ng matutulis nitong kuko sa aking spada. Binigay ko lahat ng lakas ko para mapaatras ito at natyempohan kong putulan ng ulo.

Tinawag ko rin si yumie para magamot ang bata ng bigla akong hilain pataas ng rauko sa'king balikat at napasigaw ako ng dumiin ang kuko nito saking balat pero  hinigpitan kolang ang hawak sa bata para diko mabitawan pero parang gunuho ang mundo ko ng pagbiglang bitaw niya sakin at pilit kong inaabot ang bata kahit alam kong papabagsak na ako saking kamatayan pero. Napaluha nalang ako ng Makita ko ang paglamon nito kay Ian.

Guilt, anger, frustration came in together at the same time it crashes my soul. Even falling throught death. I reequippped myself and manage to kill the rauko until I felt how my body felt the impact as I landed on the ground. The stone broke into many pieces. Incompetent as always. I lost them both, too stupid enough to protect the single angel and yet failed.

𝐼 𝑤𝑜𝑘𝑒 𝑢𝑝 𝑜𝑛 𝑎 𝑚𝑒𝑎𝑑𝑜𝑤 𝑎𝑛𝑑 𝑡ℎ𝑒 𝑎𝑖𝑟 𝑖𝑠 𝑠𝑜 𝑟𝑒𝑓𝑟𝑒𝑠ℎ𝑖𝑛𝑔 𝐼 𝑙𝑜𝑜𝑘 𝑏𝑎𝑐𝑘 𝑎𝑠 𝐼 ℎ𝑒𝑎𝑟𝑑 𝑠𝑜𝑚𝑒𝑜𝑛𝑒 𝑖𝑠 𝑎𝑝𝑝𝑟𝑜𝑎𝑐ℎ𝑖𝑛𝑔. 𝐼 𝑐𝑎𝑛'𝑡 𝑐𝑙𝑒𝑎𝑟𝑙𝑦 𝑠𝑒𝑒 𝑖𝑡'𝑠 𝑓𝑎𝑐𝑒 𝑖𝑡 𝑏𝑙𝑢𝑟𝑟𝑦. 𝐼 𝑤𝑎𝑠 𝑠𝑢𝑟𝑝𝑟𝑖𝑠𝑒 𝑡𝑜 𝑠𝑒𝑒 𝑚𝑦 ℎ𝑎𝑛𝑑 𝑖𝑡 𝑠ℎ𝑟𝑎𝑛𝑘. 𝐴 𝑔𝑖𝑟𝑙 𝑠𝑎𝑚𝑒 𝑎𝑠 𝑚𝑦 𝑎𝑔𝑒 𝑐𝑜𝑛𝑓𝑟𝑜𝑛𝑡𝑒𝑑 𝑚𝑒 𝑎𝑛𝑑 𝑔𝑎𝑣𝑒 𝑚𝑒 𝑎 𝑠𝑝𝑖𝑑𝑒𝑟 𝑙𝑖𝑙𝑦.

"𝑀𝑢𝑖𝑛 𝑡ℎ𝑒𝑙 𝑓𝑜𝑟𝑒𝑣𝑒𝑟 𝑛𝑜 𝑚𝑎𝑡𝑡𝑒𝑟 𝑤ℎ𝑎𝑡 ℎ𝑎𝑝𝑝𝑒𝑛 𝑤𝑒'𝑙𝑙 𝑛𝑒𝑣𝑒𝑟 𝑏𝑒 𝑎𝑝𝑎𝑟𝑡.."

"Oh, Gising kana."-I heard an unfamiliar voice somewhere..

I slowy open my eyes and could even move my limbs. Ramdam ko parin ang sakit ng katawan ko kaya napapangiwi ako habang pilit itong galawin. I saw a shadow figure; sitting beside me. Little by little my vision back to normal and it's a woman. She wore an armor and there's a symbols of a crown like its an emblem

"Tumayo ka"

I woke up to reality as she began to talk "W--who are you.."-i said in a weak monotone. Pinilit kong gumalaw at maiyak iyak ako sa mga bali kong buto sa aking likuran. Nakaupo na ako pero parang ramdam ko na babagsak ako ulit. I grunt while forcing myself to stand and confronted that woman sitting on top of a boulder. My legs is too weak.and I almost flop.

"Stand I say!"

"D--di ko k-kaya"-utal kong saad " ang sakit talaga" My body is all down.

"Tayo! "-sigaw nya at sinipa ako ng malakas. Sa lakas ng pwersa nya natilapon ako at bumagsak ako sa mga bato. Nabalatan pa ang sugat sa aking kanang braso nakasubsob lang ang mukha ko sa lupa. I raise my head and my blood drop on the ground.

"Come on my prey! let see what you've got. You failed and now you're just lying down without doing anything, how dare you summon me"

"I know I failed ,but please--"-tumagatak lang ang luha ko. Di ko matanggap tanggap ang pagkawala ng bata dahil sa kapabayaan ko.

"I SAID GET UP! DON'T GIVE ME YOUR LAME EXCUSES!!"

Ano bang gusto nya? Sino ba sya bat parang hinahamon nya ako sa laban di ba nya nakikitang wala akong lakas. I'm still grunting at maiiyak iyak na ako sa hapdi ng natamo kong sugat pero pilit kong gumapang ng apakan nya ako bigla sa kamay at sinabunutan nya ako.

"A-aray t-tama na!"-sigaw kong nasasakitan pilit kong alisin ang kamay nya sa pagkakahila nya sa aking buhok. Mas lalo nyang pinapasakit kaya wala akong magawa kundi sumigaw lang ng sumigaw.

"Ang hina mo! YOUR A COWARD! You asked for blessing to the Gods and now this, you should be ashame of yourself"- sigaw nya at sinampal ako ng malakas, sabayan pa nya akong sipain at nasalampak ako ng malakas sa lupa at pumutok ang labi ko. "I SAID GET UP!" She grab me by the collar and kick me again.

Nakahalindusay parin ako ngayon ko na mararamdaman ang pagdating ni kamatayan para sunduin ako. Wala na akong lakas kahit galawin lang ang aking kamay at mas nilalala pa niya ang kalagayan ko. Di narin malinaw ang aking paningin ng papalalit na sya sakin at umupo sya tsaka nya ako tiningnan na parang kawawang patay na tao.

She take a deep sighed; casting a pity look

" Mahihirapan ata ako nito. I really thought your are an ohtar. Guess I was wrong.."-pagkadesmaya nitong wika yan lang ang huli kong narinig ng mawalan ako ulit ng malay

➖➖➖

"Wake up" Maamong boses na dinig ko sa aking tabi ramdam kong parang gumagaan ang pakiramdam ko ganito rin ang pakiramdam ko kapag ginagamot ako ni yumie t--teka si yumie ba to.

"Yumie? Is that you?"

Napadilat ako bigla at napaatras sya sa pagkagulat "We're not done yet"-/Sa inis ko diko naramdaman ang sakit at balak ko pang bumawe susuntukin ko sana sya pero walang nangyari. Masyado syang mabilis para mailagan ang right strike ko. "Better luck next time"

"Who are you and where have you taken me. What do you want?!"-sigaw ko at nilibot ang tingin sa makulimlim na paligid.

"Is this a cave?" I look at myself and I didn't see any signs of bruises. I was shocked and how did I recover in a very short time.  Samantala kanina parang isa na akong patay. My body is all recovered.

She smirked while titling her head and began to chuckles. " Scared? Pity. Lets start darling don't worry i'm about to test that stamina of yours"- She knuckles her fist  looked at me "Bring it on." Gusto nya akong subukan. For what?!

Just like mark she's also wearing a mask. I senses such great power surrounds her. Her energy is like a dragon whose about to breathe fire. Its like i'm standing on field where everything burned.

I clenched my fists and I saw her grinning.

I really don't know what's happening here. But I need to dodge her attacked. If not I don't know what will happen. Wala narin akong tyansang mag ibang anyo ng masira ang batong binigay sakin ni fairy.

Sumugod ako at susuntukin ko sya ng right hook pero nabigla ako ng pigilan niya ito at sinuntok niya agad ako sa sikmura.Napatras ako ng kaunti at sumugod parin at inupper cut ko siya pero umilag lang siya at malakas niya akong binagsak sa lupa.

Nabigla ako sa lakas ng pagbagsak ko at napayuko sa sobrang sakit.

"Weak"

Dumugo ang ilong ko and shook away the dizziness. Di pa ako gumagalaw ng husto at binabalanse ko ang aking katawan para na akong babagsak ng sabay sabayan nyang ambahan ako ng suntok sa mukha at katawan. Sinipa nya rin ako bigla sa aking sikmura at malakas akong nailipad pero pinigilan ko iyon gamit ang aking mga paa at sinipa siya sa mukha pero nabigla lang ako dahil hindi man lang gumalaw ang ulo niya sa lakas ng pwersa ko.

HOURS LATER••

Ginagamot nya ang aking sugat napapangiwi ako habang bumabalik ang buto ko sa tamang posisyon nito"Ah!!! Shit Stop it!! A-aray tama na!!"

She rolled her eyes "Ugh. Stop moving will yah, galawgaw mo naman para kang uod! mas pinalala mo pa e"-reklamo nya sakin at pinalo ang sugat ko PESTE!! "From now on. I'll be the one to train you, so you'll become a real 'Ohtar ' you failed to protect a single soul" she sounded so frustrated "You need to fullfil your promises i heard your voice and I came here to help"

"May i know your name?" She didn't response but smirk. Sino sya at nasaan sina yumie? At anong ohtar ba ang sinasabi nya I don't get it. Pucha ayan na naman ang mga katanungan ko. And funk'n hell. How can she even pretended like an innocent angel after nya akong bugbugin kanina.

"Matanong nga kita sino kaba?! At nasaan ang mga kasamahan ko!"-sigaw ko sa kanya at umupo sya na may patagong tawa

She's crazy. I have to get out of here. Tumakbo na ako at hinanap ang labasan kapag di pa ako aalis baka papatayin nya lang ako. Ngayon alam nyang wala pa akong lakas kaya sinasamanatala nya ang kahinaan ko.

"There's no way out kawawa kalang dahil mahina ka. Sinasamantala na ng kwebang to ang kahinaan mo alam mo ba yun?"-saad nya at mas lumakas ang kalabog ng dibdib ko bat ang bilis nyang abutan ako.

I simply ignore her. I didn't stop but keep on running just to find the exit out of this cave. Its like a labyrinth. The stone broke and it looses my chances to reequippped. I'm powerless now. "Nasaan ba ang daanan palabas!"-bulong ko sa sarili ko.

Masyadong madilim ang tinatakbuhan ko. Maraming mga buto ng tao ang nasa paligid ko kaya mas lalo kong nilakasan ang takbo. She must be Aanirtha hindi!! Bat ngayon pa wala pa akong lakas para labanan sya. Napahawak ako sa'king tuhod at hinahabol ang aking hininga.

"I told you there's no way out. Are you deaf or just stupid"-bigla syang napunta sa harap ko at napaatras ako. She creeps me out.

"Wag kang lalapit sakin!"

"Pinapagod molang sarili mo. Tsk . The only way to get out of here is to prove me. Kung saan aabot yang abilidad mo. Ito ang kweba ng mga Ohtar. Isang sagradong lugar at kapag mahina ka wag kanang umasang buhay kapa na lalabas"-saad nya nabigla nalang ako ng mapansin kong nakatali na pala ang buong katawan ko.Sa sobrang bilis nya parang di ko sya makuhang makita. Binuhat nya ako na parang di man lang sya nabibigatan sakin.

"San moko daldalhin?! Ano bang gusto mo hu...!"

"Shsss hush little one makukuha mo rin ang sagot mo pagmatapos mo ang ipapagawa ko sayo"

Dahan dahan nya akong binaba at inalis nya ang tali before ako magsalita ng patahimikin nya ako, umupo sya sa harap ko at inabot sakin ang isang baso ng tsaa."Drink. Gamot yan para mapabilis ang paghilum ng mga sugat mo sa katawan"- aniya.

Somethings very fishy around here. She tried to kill me and now she offered me a drink? No. This might be a trap, she might have want to imperel me. "Are you A--anirtha? or are you ajienta"

"Pwede rin naman pwedeng hindi rin hahaha"- Tumawa lang sya, she's inarticulate. I look at her once again. From her toe up to her head. Those shiny armor blinded me.

"So ikaw nga ba si ajienta. Is that you?"

She shook her head and drank her tea. I look deep into her eyes. Hindi, hindi sya kalaban. I know that by looking at her eyes. Mukha kaseng malumanay ang tingin nya sakin. Kinuha ko na yung tsaa dahil uhaw na din ako. "Mmm! Sarap!"

"Galing, you didn't suspect me as your enemy. Di mo rin inisip na baka may nilagay akong lason. How did you do that hm?"

"Your eyes. I can see that you're not a rauko not a bit, neither an enemy"-seryoso kong sagot. Now i must take it seriously, she's not actually a friendly type.

"Impressive"-she clap her hands. Napadilat ako na mahagip sa paningin ko ang mga nagkukumpulang buto ng mga tao sa paligid namin.

"Why aren't they buried? Are they trap in here?"-sabay nguso ko sa mga buto na nagtutumpukan at nilingon nya at binaling sakin ang tingin na nakangiting hilaw.

"Oh, yan ang mga di nakapasa sa pagsubok."-sabi nya at tumindig ang mga balahibo ko. Ganyan ba katindi ang pagsubok dahil sa dami nila parang di kapa kapaniwala "Pagdi mo iprove na may lakas ka. You'll die just like them at pagnamatay ka. We called them trash!"- tumingin ako sa mga buto mas lalo akong natataranta. Makakaya ko bang makalabas? "Di na sila maiilibing kase paghawakan mo sila, their toxic"

"Pano kung makayanan ko ang pagsubok makalabas ba ako sa kwebang to? And if i die?"

"Another trash"- saad nya at humalakhak sya ulit.

"This is my purposed to help but only for whose destined. Maybe you don't know that we are the same"

FAST FORWARD••

Di ko na alam kung ilang oras na ba ang lumipas. I've trained and trained without rest, sleep. Lagi akong nakakalaluhod sa pagod at nagsisikap na mapalakas ko pa ang aking sarili. But i'm still weak.  Tumatagaktak nalang ang pawis ko at nangingig ang mga braso ko at tuhod ko habang hawak ang espada at bawal ko itong maibaba sa lupa. Nakatutok lang ito.

Itong pagsasanay na ginagawa ko ay para sa mundong to at para din sakin. I don't know what is the purpose of my life since I came here.

I might be a teenage idiot then let it be. Because I have to stand and protect those weaks. No more blood no more burden. Every pain can hurt a single soul, it rot and slowy wounded and that can't simply be healed.  Ang kamatayan ay di maiiwasan. Kailangan kong maging handa at di ako papayag na mamatay ako na wala man lang nagawa.

I sat at the top of the cave feeling the world spinning around me, the whisper of the wind howls on my ears. The voice of the screaming eagle gives me goosebump, the heart beat of a cheetah chasing its prey. The sound of chattering sound of an insect. I heard the nature itself. Meditation helps me find peace.

The heat of the sun burns my skin but I had to be strong like a black bear be tricky and never be blinded and easily distracted. I inhaled ten second and then exhale. I saw her smiling from a far

"Sige hatiin mo!

Hinahabol ko ang aking hininga. Nanginginig na ang mga kamay ko pati narin ang aking binti. Hawak ko parin ang spada na nakaturo ito sa isang ' straw puppets' Sinunod ko ang utos nya at nagawa ko yun hatiin sa dalawa at sabay sabay narin ang iba na nagkapira piraso.

Napangiti parin ako kahit di ko na ramdam ang kamay ko. I'm panting and catching my breath and i'm sweating because of a non stop training..

"What's next?"

"Thats enough for now. Magrest kana, you did it you pass the test"-di pa sya natapos magsalita ng bumagsak ako sa kinatatayuan ko. Napasuntok ako sa ere dahil madaling panahon namaster ko na ang paggamit sa spada at ng palaso. Masasabi kong napakagaling nyang trainor.

Inabot nya sakin ang halamang gamot na kinuha nya mula sa ugat ng mga iba't ibang mahihiwagang halaman. Mapait sya at napakasama ng amoy pero paglunukin nagiging sweet ang lasa.

"Amazing. Napapamangha mo ako namaster mo na. Kung ganon kailangan ko ng umalis"-pagpapaalam nya at tumayo kaya natulala lang ako at pinigilan ko sya.

"Bakit ka aalis? Ano problema ba? At gusto ko rin malaman na bat mo ko tinulungan? Whats your purposed? I know di ko natanong to dahil lagi mokong pinapagalitan, so now, please i wanna know the answer"-sabay sabay kong tanong pero nginitian nya lang ako ng bahagya.

"You'll get you answer soon. Di pa ito ang right time so chin up darling. One day you'll understand your heart is same as mine"-sabi nya. At napapikit ako bigla sa sobrang liwanag na bumungad sakin.

Ang kweba na sarado bumukas ito na parang malaking pinto. Hinarang ko yung liwanag gamit yung kamay ko para malinawan ko kung ano ang sinag nayun. I look back at namataan kolang ang napakalawak na lupain. Where is the cave? Nasa likuran ko lang naman yun. Now its only me and her.

"That cave is an illusion"

"Damn! that was coo---!"-papalayo na sya at di ko man lang sya nakikilala not even a single clue about her. Pero kutob kong sya si ajienta. Siguro sya nga. Her fighting skill is very impressive way too strong to hold a demon by herself. "Wait! Ajienta ikaw ba yan?"-tanong ko at huminto sya sa paglalakad at nilingon ako.

"Fhiti. 𝑆𝑎𝑙𝑢𝑖𝑛 𝑚𝑜 𝐺𝑎𝑙𝑢! 𝑜𝑠𝑡𝑎 𝑡𝑒𝑙' 𝑞𝑢𝑒𝑠𝑠𝑜𝑟!! -tinapon nya sakin ang isang bato kahit na nakatalikod sya mabilis ko itong nasalo at ng tingnan ko sya na bakas sa mukha ang katanungan. It's the same of what fairy gave me [Goodluck defender of the people]

" W--wait how did you-"

"Your free. And good luck on your mission,  soon you'll understand everything just like the day of your birth 𝐿𝑙𝑒 𝐶𝑎𝑚 𝑤𝑒𝑡ℎ𝑟𝑖𝑛   "-sabi pa nya sabay kindat at naglakad na palayo. Ano rin ba ang sinabi nya sa huling linya?