CHAPTER 16- ANGEL IN DISGUISE

A J E N T A

I'm parch and trying to save my very last breath. My energy is draining away from my body, my throat hurt. Sa totoo di pa nakakaramdam ng pagod ang mga taong to wala ka kaming ginawa kundi lumakad ng lumakad then akyat dito at dun. This world is beautiful pero di naman maganda kung mamatay ako sa kakalakad.I wish this is just a dream. Because my bones are breaking apart

Hingal na hingal na ako pucha gaano pa ba kalayo ang lalakbayin namin! Hoy hello wala na akong nararamdamang paa dito. Baka next time naiwan na yung paa ko sa likuran. "G-guys for God sake.."-I catch my breath first at humawak sa tuhod ko bilis din ng pagtagatak ng pawis ko sa lupa. " teka lang pwede bang magrest muna tayo i'm tired. I think i'm gonna die"

Paacting kong O.A pero sana mabenta. Nanunuyo na ang lalamunan ko sa kakahangos mula kanina dumagdag pa tong bag na dala ko. Peste itapon ko nalang kaya to no ngayon lang ako natorture ng ganito sa buhay ko.

"Kaya mo yan ajenta! kaya mo yan!"-pagchecheer pa ni yumie sakin.

kahit alam nyang matatapilok na ako ng wala sa oras. Parang manok galing sa sabung

"Hay nako!! dito muna tayo mag ensayo par..."-diko pinatapos magsalita si Mark ng unahan ko sya. I snorted; steering back at him and drag the heavy bag on the ground and it hit my foot.

"WTF! ARE SERIOUS? Mag eensayo agad e kakaupo kolang tangna. Di ba uso sa kanila ang word na TIRED as in seriously? Robot kayo?"

He suddenly glanced me. And his forehead wrinkled. I stared in horror at his face, biting back the exclamation that screamed to escape my throat. He brush his hand on my chin that gives me uneasy feeling. His like a tame beast but aside from that, It seems his about to eat me whole.

"Ikaw pasalamat ka di ako pumapatol sa bata, kung magrereklamo ka lang at ayaw mong sumama sige magpaiwan ka dito"-he said in a low monotone, It sounded so light but seemed harsh. My leapt into my throat, nearly choking me with panic. Bat kase nakakakilabot ang aura nya!

"Okay sir. I shall follow your istow..ped command"-I gave him a sour looked. His ridiculous! How can he even do that? Bat takot sa kanya..Why?!!

He hand me the bow and I reach my arrows on the quiver behind my shoulders and others fell on the ground. I winced I felt the tip of the arrow hit my nape. Okay lang di naman masakit. Buti nga mabait ako ngayon at diko nagawang ihampas sa mukha nya ang hawak ko. I picked up the other arrows on the ground. Takte kung puntiryahin ko kaya to sa kanya na iinis na ako e. Nako pasalamat ka masamang pumatay ng unggoy! Di sya tao, hayop sya!

"Tanga sino ba ang tinatarget mo dyan?! Kabata bata mo pa labo na ng mata mo"-Pahabol na asar ni leo sakin.

"Prepare to release the bow at my command. Medyo palyado ka pagdating sa pagtira ng target ewan ko ba kung saan ang mata mo"-pag insulto pa niya, di ko sya pinakinggan I keep on mimicking him. I hate the way he lectured me with matching asar.

Ugh!!

Lumapit si leo sakin mukhang galit pa gagi pinagtutulungan na nila ako. "Listen!! hindi ito para sa sa'kin dahil pagdating ng oras na naiwanan kang mag isa ikaw lang ang liligtas sa sarili mo! makinig ka ng..."

Nabibingi na ako! Humarap ako Kay Leo at tinira ang palaso sa kanya at nailipad sya sa lakas medyo napaatras sya at napayakap sa puno at nanlumo Siya at napahiga sa lupa na tulala. Mabuti nga may hawak siyang kahoy kung hindi natamaan sya sa dibdib. Nabiglang din ako sa ginawa ko at nabasbasan ang galit ko pero that was an accident nadala lang ako sa galit ko kanina.

"Sorry ah di ko sinasadya"

"Sira uli kaba! muntikan na ako sayo!"-bulyaw nya at tumayo na naginginig ang mga katawan.

"Look i'm sorry I wasn't on myself lately. Nothing's gonna happen kung di kalang sumakay sa pang aasar ng unggoy nayun"-nguso ko sa direksyon ni Mark at nabawe ko ng magtagpo ang mata namin. May mata sya sa tainga nya. Unggoy talaga siya kase alam niya kapag sinasabi ko yung word nayun.

Bumaba sya at lumapit sakin. ''Ito ang gamitin mo para masanay ka naman wala karin sa matinong pag iisip no, mukha bang kalaban si leo?! Pwede sa isang araw lang maging matino ka at wag papalya palya"

Boses ng tarantado ugh. Its not my fault "Duh its my first time "

Hinarap ko sya na balak sanang angasan ng bigla namang nyang tinapon sakin ang espada at nadala ako sa bigat nito at nasalampak sa lupa ang tanging natulong nila kundi pagtawanan ako

"What so funny! blep blek ble ugh!!"-pagpahid ko sa lupa na nasa bibig ko

" Get up! malakas ka alam ko, sadyang tamad kalang. Kung sakaling papalpak kapa wag kanang umasang sasama sa paglalakbay"

Oo na ikaw na magaling. pfft!

Pinahiran ko yung mukha ko gamit yung kamay ko. Nakita kong parang nanliliit ang mata ni mark na nakatingin sakin at lumakad sa direksyon ko at bigla nya lang pinahiran ang kabilang cheek ko yung pahid na parang sa love story. Putek! may milagrong naganap!

"Bumait ka ata ah? nakagat kaba o nalason ng kamandag?"

"Enough."-mahinahon nyang mura pero sa itsura at galaw nya parang gusto na nyang manakal "Wag kang pacute sakin. Its making me sick!"-mura nya sakin aber ako pa yung paCUTE!

Peste!

Kinuha ko yung sword putakte ang bigat! Pilit ko itong iwagayway, alam ko kaya ko to malakas naman ako diba. Ako si ajenta isa sa malakas na babae sa school ko kaya dapat dito sa mundong to dapat ganon rin ako. Wag palampa lampa kaya mo yan I feel mo parang ikaw si 'Mulan' O.A ko. Pero whenever kong inisway ito natatapilok ako ng wala sa oras at nailipad din ako kung saan ko ito ginagalaw.

"Stay focus and aim at the target.  Dapat diresto ang tingin at alway..."

"Pwede wag mokong turuan alam ko ang gagawin ko!"-chariz

"Talaga lang ah"

Humigop ako ng malalim at tinaas ko ang spada at nagawa ko naman itong dalhin gamit ang dalawang kamay. Pano kaya i try ko isang kamay lang. I try to move it in circular motion. Parang sa movie lang tapos sabay cast ng spell...charooot

Mukhang gumagaan naman ito so I try to sway it at the back at nabigla naman ako ng may natamaan ako sa likuran ko. Nabigla naman sina yumie sa ginawa ko. Oh shit I hit someone. I hope its not a person. I slowy look back at nakita ko pang mahulog ang ulo ng rauko sa harap ko at tumalsik sakin ang dugo. Natikom ko bigla ang bibig ko ng tumalsik ang dugo sa mukha ko. Napapikit ako ng mabagsak naman sakin yung katawan kaya napasigaw ako

"SHIT! Alisin nyo t-- aahh!!"

Bago pa naman sila lumapit ng mapaglibutan kame ng mga kalaban!

Pilit kong alisin yung nakapatong na katawan sakin ang mga dugo tumatalsik sa mukha ko. Damn it! I push it hard ng maalis ko yung nakapatong sakin may bigla namang bumagsak sa likuran ko ang kadahilanan ng pagkahulog ko sa bangin. Gumulong gulong ako pababa at sa sobrang bilis ko minsan di kayang makakapit sa mga ugat ng puno.

Di ako nakagalaw dahil sa pagkatama ng likod nasa ibaba na ako at napapangiwi ako habang sinusubukang bumangon. Inambush kame kailangan ko din silang tulungan hinanap ko ang spada na baka nahulog din. I know hawak ko yun ng mahulog ako. Kailangan ko ring maprotektahan ang sarili ko di lahat ng bagay kailangan may tulong. No one can't save me unless I save myself.

But now? I'm not even ready I'm gonna die, I'm gonna die!

Lalo na sa ganitong sitwasyon. Wala nang makakatulong sakin bukod sa sarili ko. Naalarma ako ng may marinig akong kaluskos sa paligid ko na halatang paikot ikot lang ito.

Embrace your power

Natilapon naman ako bigla ng tamaan ako ng kuko ng rauko sa likuran ko napaluhod ako at gumapang  napangiwi ako parang napupunit lahat ng balat ko sa katawan. I curse in pain

I was about to run ng mailipad ako at nabagsak ako ng malakas at napagulong nasaktan din ako dahil sa pagkatama ng aking katawan. Nanlalaki ang mata ko ng mapansin kong ang daming mga nagtutumpukang buto na napatungan ko. May ibang nagdurugo pinigilan ko ring masuka ng makita kong wasak ang na lamang loob at mga mababahong amoy

Diko narin maramdaman ang katawan ko sa sobrang nginig umatras nalang ako at sinakal ako ng rauko ramdam kong di na ako nakaapak sa lupa. I can't catch my breath

Pilit kong alisin ang kamay ng kalaban pero mas diniinan pa nya akong sakalin at nabalatan ang leeg ko tumalsik narin ang dugo. Malalagutan na ako ng hininga at pinalo palo ko ang kamay nya pero di parin ako binibitawan bigla nalang akong nahilo at dumilim na ang paligid.

Ang akala ko dito na ako magtatapos ng mabitawan naman ako nito at napaubo at umatras. Ang demonyo ay nagwawala at bigla nalang naging abo. Ano ang nangyari?

Diko nalang yung pinansin tumayo ako at tinakpan ko yung sugat ko gamit ang kamay ko. Pilit ko naring umakyat pero masyadong mataas ang nahulugan ko kung kaya nanatili parin ako sa baba. Pano ako makakaakyat madulas ang lupa. Shit baka napano na sila.

"Okay kalang? sorry ah kung late akong dumating hinanap kase kita"-boses sa likuran ko at nilingon ko ito, si fairy pala baka sya ang nagligtas sakin muntikan na ang buhay ko kanina.

"F---fairy salamat. Kung di sayo baka m--magiging isa nalang akong malamig na bangkay kanina pero ang dugo ko patuloy paring u--umaagos"-utal utal kong sambit dahil sa pagkahina at nahihilo na ako nauubusan narin ako ng dugo tinakpan ko nalang ang natamo kong sugat saking leeg na sumisiritsit.

It hurts. Di ko alam na ganito pala ang pakiramdam ng mamatay. Napaluhod ako at nawawalan ng balanse. I cannot catch my breath.

"Ajenta hold on "-fairy cast a spell at may inabot sya saking kumikinang na bato. "Magbago ka ng anyo para mailigtas mo ang sarili mo but be careful this diamond it only embrace to one that had a pure heart"-alalang wika nya

Napasuka ako ng dugo at mapaiyak iyak na ako sa sugat na natamo ko sa aking likuran nanghihina narin ako to take another step. Gumapang nalang ako ang kamay ko nalang ang tanging may lakas para makaalis sa lugar na ito. Isang sapa ang nadatnan ko at mahina ang na aking paghinga. Inabot ko ang tubig at di ko na ramdam ang lamig at lakas na pagdaloy nito.

"Kailangan mo ang gabay ni ajienta call her and she'll help you"-I nod and I close my eyes. I held the stone on my left arm and whispered. If it wont work then I'm ready to die.

Ajienta who ever you are please gave me strength. Ajienta if you can hear me please I seek for your guiddance

Akmang babagsak na ako ng maramdaman ko na may sumalo saking katawan. Ramdam ko ang kamay niya at paghalik saking noo. Napabuga ako at naramdaman ang napakalakas na enerhiya na sumanib saking katawan at nagliwanag ang buo kong palad na parang may lalabas na malakas na enerhiya na nagmumula dito.

Bumigat bigla ang aking likod at napasinghap ako at napasobra ang pagkahanga ng may lumabas na itim at puting pakpak saking likuran. Ang lakas ng pagaspas ng aking pakpak at talagang nasa ere ako. I suddenly turn into someone. This isn't me I know my strenght. Yung sugat at hapdi ko kanina bigla nalang lumisan. I touch my neck nawala ang sugat ko. I am vompletely wearing an armor.

" Ano ibig sabihin nito?"-namangha at naguguluhan kong tanong. I felt nervious and a little bit excite

"I didn't knew how strong you are. You surprise me"-kahit sya ay di makapaniwala sakin mas lalo na ako "But they need you up there and hurry!"

Di na ako nagdadalawang isip na liparin ang napakataas na bangin na aking nahulugan at sa sobrang bilis ay di minsan maramdaman ang aking katawan. Nakarating na ako at daming mga kalaban. Halos di maubos ubos, ang iba bumabalik sa dati nitong anyo kahit makailang tamaan ito. Pinagtutulungan narin si leo ng ibang rauko at nasusugatan na sina yumie.

Someone is controlling my body at sa lakas nya di ko kayang ayawan ang gusto nito gawin. Inabot ng kamay ko ang palaso na mula sa aking likod na di ko naman alam san nanggaling.

May biglang nabigkas ang bibig ko at paglarelease ng palaso parang may malakas na habagat na nakuhang mailipad sa kawalanan ang mga kalaban at naiilipad sila sa lakas ng hampas ng aking pakpak na para bang kasing lakas ng tornado. I can't believe it. Ganito kalakas pala ang bato'ng binigay sakin?

May narinig akong malakas na sigaw mula sa malayo at sigaw ng nakakatakot na boses galit siguro dahil naubos ko ang mga alagad nya tsss magalit ka push mo yan muntik din naman akong mamatay kanina kung di dahil sa bagay na binigay sakin pati din si ajienta. Bumaba ako at yumakap sakin ang aking pakpak at nawala.

"Mahal na binibini maari ba kitang makilala? Ako nga pala si leo at you service"-sabay bow pa nito sakin at muntikan pang halikan ang kamay ko at binawe ko sa kanya.

"An angel"-manghang puri ni yumie

"Sino ka? "-tanong ni mark na nagpataas ng balahibo ko putek kailangan ko bang sabihin na ako ito. Ah mali dapat malaman nila isa akong kawal ng ibang kaharian. Lumilipad lang ako finifeel ko kase ang wings ko.

Dapat ganon nga hihihi ngayon may kwenta na ako With this enchanted stone. I can help those weak. Hindi naman ako papayag na malaman nilang ako ito gusto ko ang unang pumasok sa isip nila na isa akong tagapagligtas na. Lumalabas lang sa isang matinding labanan tsaka maganda naman na huli na nilang malaman na ang ang misteryosong babae ay ako pala. Salamat ajienta tenk yu tenk yu!

Hehehe parang Thrill lang aber tumatawa pa ako mag isa, baliw na ata ako bat ako nagsasalita sa sarili ko. Shete ano anong name ba ang sasabihin ko sa kanila neto

"Sino kaba"-tanong nya ulit "Bat ngayon kalang nagpakita isa kabang anghel?"

Me an angel? Mali yan haha. Satanas left the group. Tinuro ko ang sarili ko "No. I'm just special"-choss kepel "A-ah ako si A-anna nice to meet you"-proud ko pang pagkasabi na may maganda pang background.

"Salamat sa tulong mo"-mark said sa mababang tono

"Its the least I can do"

Areeiii naging soft ang isang mabangis na unggoy pero alam mo galit parin ako sayo dahil sa kakasigaw mo sakin kanina."Maari kabang sumama sa aming paglalakbay your strength can stop that gothrog"

" You can help us to beat the rauko-"-said yumie

Mark added "With your strength we can win this fight"

Pwede wag moring kalimutan na andito ako bilang ajenta. His totally ignoring me for 'Anna' Bumaba na ako at nawala na yung wings ko. "Nasan ang isa nyong kasama?"-para naman di nyo makalimutan na ako ay kasama sa team. Hello I gave my effort to this.

"She's dead"-direstong wika nito at napabadtrip ako. Ah ganon. Di kapa concern sa inis ko sinipa ko sya nya tsaka ako umalis asar mas tuwang tuwa pa syang maging pagkain ako ng mga kalaban!

"Pasensya hindi ako pwedeng sumama sa paglalakbay limitado lang ang kapangyarihan ko"-i said at tinalikuran sila.

"Wait don't go"-yumie stop me but I needed to leave. If I use this power they'll forget me as ajenta.

"I'm sorry. Kailangan ko na pumunta sa langit"

Pasalamat nga yung mark nayun na dumating ako kung hindi magaya rin si yumie kagaya nung sinakal ako ng rauko at balak pa akong kainin ng buhay. Umalis na ako at napag isip isip. How can O change back? I love my wings kanina dahil its black ang white. Grabe I love it so much sayang bigla lang nawala. Hinanap ko si fairy. Lagi naman kase yun sumulpot kung saan saan.

"Ajenta your amazing"-tuwang sambit ni fairy sakin phew she's here. Oh diba sabi ko kanina.

"Nah-- its just nothing but I'm so excited , finally I have a power to save haeannon from gothrog, para nga akong real life hero e--buhay fantasy ay sadya talagang maganda"-may isa lang talaga na tao na sinisira ang mood ko kundi yung MARK nayun. Ang taong binubwisit ako buong magdamag!

"Your muttering okay kalang?"

"tsa nga pala pano ako magchange back?"-tanong ko at tumawa yung fairy sakin. Is she making fun of me? Mas lalo kasing lumakas ang tawa nya nakakairita sya.

"Easy lang naman alisin mo lang ang mask mo then poof! Your back"-masaya pa nyang ani. Langya ganon lang pala ang dali dali.  I do what she said, inalis ko naman ang mask ko pero bumagsak lang ako sa kinatatayuan ko at dumilim nalang ang paligid. Nakalimutan ko pala na may sugat ako na nakuha ko mula sa kalaban kanina.

➖➖➖

"Pasalamat sya nabuhay pa sya ng ganyang kalalang sugat na natamo nya"-boses na lalake na narinig ko.

"Wag ka ngang ganyan dapat maging masaya tayo dahil ligtas ang isa nating kasama"-si yumie naman ang isang to

"E wala naman yang ginawa kundi magreklamo ng magreklamo"-tunog palang nagpakasalita boses to nung gagong mark"tsss dapat sana si anna nalang ang dapat na kasama natin"

"Sige magsabi pa kayo ng bad sa kanya. Oo magaling si anna pero mas bet ko padin si ajenta atsaka may araw din na kakaini nyo rin ang sinabi nyo mga gago alis nga kayo bago ko pa kayo masapak dyan che!"-pagtatanggil nya sakin at narinig ko pang may nagliliparang kawali at gamit sa kusina. Bat ang ingay?

I slowy open my eyes and I saw an angel ay mali. Si yumie pala to, she's healing my wound at sinalubong nya ako ng maganda nyang ngiti kaya ngumiti naman ako at dahan dahang umupo.

Humilom na ang sugat at bumalik na sya sa dati nyang anyo. I stretch my neck side to side lakas pa ng mga creak but i feel much better now. I stretch my back too at humigop ng malalim na hininga. Inangat ko ang mukha ko at sinalubong agad ako ng maasim na tingin ni mark. Tss supladong unggoy di na nagbago.

"Dito muna kayo kukuha lang ako ng makakain natin at wala ka kasama sa listahan ng pwedeng kumain"-turo pa nya sakin ang sama mo talaga mark!

FAST FORWARD••

Malalim ang gabi at mahimbing na ang tulog nila nanatili parin akong gising habang minamasdan ang mga bitwin ang gaganda talaga pagmasdan habang kumukinang sila nakakagaan ng pakiramdam. Napalingon naman bigla ako kay mark alam kong galit man sya sakin pero pinakain naman nya ako, di nya matiis ang kacutetan ko e heheh.

Dahil pala magkamukha kame ni ajienta kaya tumatabi ang demon side nya. Kahit papano kahit bad sya pero may pakiramdam naman sya kahit konte lang.

Ang iba kapag masayahin sila yung may mga maraming problema, pero tong si mark iba sa kanya. His to coward to become a happy child. Lungkot ng buhay nya. Napakastrickto at ang torpe hirap nyang pakisamahan ang init lagi ng ulo. Pero nakakalungkot kase kapag di nya kame nakilala at mag isa lang syang maglalakbay. Edi mabuti nayun. Pssh!

Nakikita ko sa kanyang mata ang labis na kalungkutan bunga ng pagkawala ni ajienta sa buhay nya. Nakakawa naman pala ang love story nya sadyang bitter talaga ang buhay. I'm being curious kapag magkita kaya kame ni ajienta, magkamukha ba talaga kame? Ano bang sasabihin ko at ano kaya ang magiging reaction nila? At mas lalo na ako.

I wonder san na kaya siya. Kung buhay pa sya siguro ngayon namimiss nya rin si mark, Oh nga pala, gaya ng sinabi nya na paghawakan ko yung spada nya maaari kong ikamatay weh! dinga possible ba yun? tsaka pag mamatay ako andyan naman si yumie e.

Tumayo ako at dahan dahang lumapit kay mark nasa likuran nya ang spada hinila ko ito ng dahan dahan at nakita kong may crave ito na nakasulat na pangalan ni ajient--Nabigla ako ng kinuha nya ang spada sa kamay ko "ikaw gusto mo bang mamatay ah wag mong hawakan ang gamit k.."

Inirapan ko sya sabay scoff ko "Aminin mo nga takot kalang na may makakita na may nakasulat na ajient..."

"Shushhh blubbermouth! Wala kabang magawa sa buhay mo?"-hinila nya ako at hinatak nya ako sa lugar kung saan ako nakamasid sa mga bitwin kanina " Wag mong ulit itong hawakan kung ayaw mong masaktan"-babala pa nya sakin pero parang di naman nakakatakot ang sound ng sinabi nya sakin

Di ko kasalanan yan no!"Ano pala ang nangyari sa inyo?"-chismosa na ako yehey. Wala kasing poreber

"Wag mo nang itanong yun"-aniya at bumagsak sya sa harap ko putek dibdib ko yan! I push him away at bumagsak sya sa lupa. "Oh god?! anong nangyari sayo hoy!"-dahan dahan akong umupo at pinahiga ko ang ulo nya sa binti ko. Hindi ko siya mabuhat dahil napakalaki niyang tao.

The way he says about it. I just saw those burden in his eyes. He can't keep that. Eyes don't lie. Now I know what his hiding back with his mask. Naluluha sya pero pilit nya itong hinohold para diko mapansin na may kahinaan sya. Who can blame him ang lalake di nila pinapakita ang sakit na nararamdaman nila. I feel weird kapag maging soft ako sa kanya.

Stress ata si batman sa kakaisip sa babaeng yun haba ng hair mo ajienta ah loyal na loyal sayo si mark magpakita kana dahil di mo lang alam na di na siya mapakali na makita ka.

Sana all!

Di ko feel ang ganitong klaseng drama pero habang nakikita ko si mark na ganito. Somehow his pain reflected my own. Akala ko ako na ang taong kawawa sa mundo na at yung lagi nalang nag iisa, naghahanap ng taong magmamahal , akala ko ako na yung tao na may hinahabol na sagot para sa mga katanungan.

This batman is somehow like me. Halos patong patong nga ang pang aasar nya sakin pero paminsan mahirap ijudge ang tao pag di mo pa sila kilala ng lubusan. Mabait sya pero di nya pinapahalata mas lalo nyang dinadaan sa pang aasar. Sya na ang simula ng alamat ng ampalaya. Bitter na bitter.

Tinawag ko syang unggoy tsaka bagay naman sa kanya. Pero isa syang ulilang unggoy na nawawala at naghahanap din ng taong kanyang minamahal na mismo kahit papalapit sya patuloy naman lumalayo sa kanya. Gusto ko rin malaman ang tunay na ugali nya. Desperado talaga syang hanapin ang nawawala syang piraso. Sana all may minamahal hakdog sayo mark

Nabigla ako ng minulat nya ang mata nya at parang kuminang pa ang ito ano bang tingin yan napatulala nalang ako ng makita kong may dumaloy sa mata nya. Isang luha?! Agad syang tumayo at tumalikod sya saglit tsaka hinarap ako hinawakan nya ng mahigpit ang wrist ko at kitang kita ko ang galit nya. Oh, kani kanina lang bumait tsaka naman bumalik sa totoo nyang anyo.

"Wala ka bang napansin

kanina?!"

Parang pinapahiwatig nya kung nakita ko ba syang lumuha, i just smile and pretend nothing and shook my head. "Anong nakita e nakamaskara ka sira kaba?" Bakit pala?"-hahaha CRYBABY!!

Umiwas sya ng tingin sakin. Sus torpe pa. Okay lang even i hate you, kinasusuklaman kita I love you for being solicitous.

"Wala lang, matulog ka na mapapagod ka bukas malayo pa ang lalakarin natin at wag mokong takutin kanina kala ko matutuluyan kana. Hindi ka pwedeng mamatay sira ulo ka. Dapat kase di ka umalis sa tabi ko para di ka mapahamak"-mura nya sakin sabay tulak tulak nya sa ulo ko. Iniba nya ang subject. Napalunok ako sa sinabi nya yung linyang

'Dapat kase di ka umalis sa tabi ko para di ka mapahamak'

Ang word nayan ang may pasimuno ng lahat. It made my heart pounds faster pero my brain didnt agree and I felt warm on my cheeks. peste! Walang nakakakilig sa sinabi nya. WALA O.A nga. "Bat parang bumait ka. Nakakaloka minsan ang labo labo mo mas gusto mo pa nga akong mapahamak e."-nakakapanibago talaga

"Gusto mo bang itapon kita! Ayok..ayokong may masaktan na kasama ko. Its my job to keep you safe."

"Wee dinga"

"Gusto mo talagang ibalibag kita"

Uy ayan na tumubo na sungay nya di mabiro. Umalis nalang ako at di na ako nagsalita baka totohanin nya na itapon ako.

Tumabi na ako kay yumie nakisalo sa kumot. Nagtalukbong ako at sumilip naman ako ng kaunti ng makita kong nasa harap ko yung mukha nya kaya nagawa ko syang masampal para kase syang multo.

"Para san yun!"-mura nya. Sa totoo gusto kong hilain ang maskara nya para makita lang ang mukha nya na matagal nya nang tinatago. Napakamisteryoso nya sobra!

Umupo ako "Para sabihing dapat matulog karin. Duh! Sa layo ng lalakbayin natin dapat magres.." -diko natapos ang sinabi ko ng pakainin nya ako ng kamatis.  "Sleep. Wag kanang makulit!"dugtong niya but still mimicing him. "Manahimik kana panget"

Hello mas panget kapa.Tsss iyakin! Tinapon ko yung kAamatis at putek bat di natama sa kanya? Agad na akong nagsnore para sabihing tulog na ako pero natotoo ko naman at napahimbing ko ang tulog ko.

Slowly walking to a spiral galaxy light. I can hear my foot step. I just keep on walking I don't know where but my body oushes me to go.

A light appeared and it blinded me. There I saw five golden chair and the place slowly changes and I' stepoing in a glass floor. The thunder strike and three light appeared, sitting gracefully on the throne.

Two person suddenly appeared and escorted me to walk ahead and face the women in the throne.

I heard a flapping wings and a melody was played after. I saw someone right next to the goddesses. She began to gather all the people with wings and they all stand in circle and while i'm in the very center of them all. Then they began to sing

look! here she is...

With her shimmering gentle wings

She's like an angel that fall from the sky.

A flower will bloom and never wither and die

Their destiny is now rested on the palm of her hand

And swore to protect their beloved mother land

Praise our paladin...

Praise