CHAPTER 13- HUNTED FOREST

THIRD PERSON'S P●V

Everything is ready for the journey they were about to face. Ajenta was given a tasked to carry a heavy load in order to test her stamina and how she can handle the wrath of the wilderness. And how much farther she can go. "Ang dami?! For real do you even felt a little awa for me? You can't do this to me people"-she complained but she had no choice as Mark narrowed his eyes on her direction that made her shivered.

"Bakit may reklamo ka?!"

"Wala naman" She felt sorry for herself. She's stomping her foot. Expressing her biggest regret and plan to deviate but not yet. "Is this some kind of a joke pinagmumukha nila akong taga bitbit!"-she muttered with abhorence

She's about to carry the bag when there's beam of light blinded her. A smirk on her face shows up. It was Mark sword; lying on top of a cloth. There's no other people inside but her...

She was amaze by it. The sheaths are carved well with so many details. There's a few scratches on the carving. Like it has been for many times. Two swords with different colors. The other one is crimson and the one she's holding is ocean blue.

"Ano sa tingin mo ginagawa mo?!"

She flinched and chills down on her spine. She accidentally drop the sword on her foot but still lean on him smiling "Sorry I was just--"

"Don't touch it! Kapag hahawakan mo ito ulit mamatay ka"

➖➖➖

Ajenta might be on the team but she's not that important when it comes to mark. Curiousity and question always bugging her. Never knowing what dangers lurking in every corner. She's too indolent and careless for this risky unknown journey ahead. Especially for a mortal like her.

"San tayo pupunta?"-She asked but no one replied so she just wrinkle her lower lip "this people really love to reject me"-she mumbled again at medyo nakakalayo na sila sa tree house

"Tsa nga pala sino ba ang pangalan mo"-tanong ni yumie at nilingon nya

"Ajenta, ajenta smith"

Yumie was flabbergasted and touch her shoulder then rapidly shook her until she broke her bone  "Ajienta? the Ajienta? Ah yung magiting na mandirigma? Ikaw yun? ah!!! taga hanga moko. No wonder i felt something in your presence and its very strong. Gosh its you! Why didn't you tell earlier that she was ajienta all along?!"-namamangha nyang sigaw na para bang may kaharap na artista.

Mark scoffed he couldn't believe his ears. He leaned nonchalantly "Kapag sya si ajienta di sasakit ang ulo ko ng ganito"

Ajenta scoffed in discouraged and almost punch him hard on the face if she had the chance "Oow? Asar yun? thank you ah!"

Yumie frowned as she found out that it wasn't ajienta all along. But only just a normal girl had the same name to the girl she admired "Kung ganon magkapangalan lang kayo kung sa bagay malayo ang agwat nyong dalawa"

Ajenta snorted and rolled her eyes "Ano bang problema nyo huh sa pangalan ko at Aba pake ko kung malakas sya or whatever goddamn she is. Basta magkaiba kame sino ba ako sa akala nyo"

"Who care. Your indolent, stupid and a bit psychopath. On the other hand ajienta is stronger which a total opposhit of he--"-pang aasar pa ni leo

"Ajienta is beyond pulchritude, unlike you, Your always complaining.."- mark added

Ajenta steamed and her head is all red and again stomp her foot in anger  "Ano pala gusto nyo umiiyak ako ganon? sige na sya na maganda pake ko hmp! mas maganda pa siguro likod ko"

Y U M I E

I thought I had no chance to live. I'll die alone and be wasted away. Not until I met them even their bickering and arguing nonsense. They're blessings to me. I give my trust because I knew that I met them for a reason.

Napapanatag ako kahit nabibing ajenta at bumalik ako sa realidad "Yumie wag mo akong awatin pag may ginawa ako"

"Huh? Ah.. S--sure"

I met this girl. Ajenta. Kakaiba talaga sya at may kakaibang panunuot. Ngayon lang ako nakakita ng ganyang kaiksi na damit. Ganyan din kaya ang suot ng taga diamond kingdom kase taga dun daw sya. Pero pag minamasdan ko sya parang may ibang tao na nasa loob nya. Ay hinde, parang dalawa ang pagkatao nya. There's someone in there. Her shadow sometimes move by itself, 𝐶𝑟𝑒𝑒𝑝𝑦

"Hoy titingin ka nalang ba dyan tulungan mo ako!"-napabalik ako sa realidad and I saw leo been drag by ajenta at si mark nasa taas ng puno na nakacrossarm para maiwasang di sya maabutan ni ajenta na ngayon gusto nang pumatay ng tao gigil na gigil na sya."Baba ka dito unggoy! Wag ka duwag!"

"Umakyat ka wag mo kong utusan"

I love this people. they're crazy!

Medyo mahirap yung nadadaanan namin dahil sa mga nagtataasang damuhan. " 𝑀𝑎𝑠 𝐿𝑒𝑑ℎ𝑖𝑎𝑚?" [Where are we going?]

Mark pointed from afar "Sa Ark hollow woods. Tayo dadaan para mabilis. Papuntang hilaga tayo"-he added

"You mean that hunted forest?"- sambit ko at parang namutla naman si ajenta at pagewang gewang ang lakad.

"Short cut mabuti naman di siguro malayo"-leo said with excite.

Napasapo ako ng noo sa sinabi niya. Humagikhik sa tabi ko si ajenta  at ngumisi lang natakot ako sa ngisi niya "Short cut ba kamo? baka mashortcut din akong mamatay, pwede bang dadaan nalang tayo sa long way? Sige bye people. I choose life-tumalikod ito samin at nilagpasan naman ako ni mark.

Tinapalan agad niya ang bibig ni ajenta at bilis niyang dimapot ito na walang kahirap hirap.  Humingi pa siya ng tulong sakin pero wala akong magawa. Mark scares me. His evil glare can puff me off like a bubble. Mark tsk'ed

"Natatakot ka, maganda yan! Maarte na, duwag pa. Quitter!"

I pity ajenta, Mark why are pretending to cruel. His trying to be tought but I senses his soft side and trying to hide it.

Binaling ko ulit ang atensyon sa gubat. Pinaka nakakatakot na gubat ang hilaga kilala sa pinakamatandang gubat sa haeannon na halos puno ng mga naliligaw na kaluluwa. This was actually the home of the eldest elves but its been burn down by the rauko long ago.

Marami din akong nabalitaan na dito tinatapon ang mga patay na katawan dahil sa digmaan ng mga kaharian. Kaya kinakatakutan ito ay kapag makapasok ka maliligaw ka nalang hanggang sa mawalan ka ng pag asang makauwi ng buhay.

Tumataas balahibo ko at napahawak ako sa dibdib ng biglang kumapit si leo sakin. Imbes na matakot e natawa nalang ako. Ako yung babae e mas malambot pa sya sakin. May angas ang mukha niya pero may pagkaduwag din nito paminsan. "Yumie wag kang aalis ah"

Hahaha his too "Coward"-agad kong tinapalan ang bibig ko. Nadulas e

"Thats harsh "-leo retorted

Parang agree naman ako sa sinabi ni ajenta sa long way nalang kame pupunta pero mas mabilis parin ang short cut. "Mark are you sure we can get out alive?"-paniniguro ko at at tumango lang sya. Naging kampante naman ako dahil I trust him.

Nasa likuran lang ako kasama ni leo na nakakunot ang noo hindi nya rin ako pinansin for one to three minutes. Nararamdaman ko ang lagim ng gubat nato na mas lalong nagpapataas ng aking balahibo kahit di pa kame nakakalapit.

A J E N T A

"Nandito na tayo"-tugon ni mark at binagsak ako pucha pwede dahan dahan.

"Gee thanks unngoy! That was so... nice of you" I said with a bit insult, but he just slightly Glance me and saw his eyes grinning for nonsense reason. And  he bend down and touch my jaw and raised my face to him

 "You're very much welcome"

I was so pissed. His so unbelievably stupid. Talagang pinapainis niya ako

Aaaarrggh!! Sarap talagang manuntok. Inalis niya na yung tali at pinagpag kolang yung palda ko mabuti di masyadong nadumihan. "Ajent---a look!"-nginig na wika ni yumie at nilingon ko ang tinuro niya

HOLY SHIT! dito ba kame dadaan seryoso ba sila? Hugis ulo ng tao ang mga puno at parang mga kamay ang mga branchenapaatras ako at nabangga ko ang legs ni yumie

"Y-yumie natatakot ako i can't stay any longer i'm dying waaaa... ang O. A ko takte!"- Nanginginig lang ang mga katawan ko sabay ngatog ng aking mga tuhod. Nakakita ako ng isang babae na nakalutang sa ere at nakatingin talaga samin. Every step, I glance and saw that theres a lot of lost soul. Hinigpitan kopang ang yakap sa kanya.

"Ah.....andito si yumie sa tabi ko"-uutal na wika ni leo kaya nanlalaki nalang ang mata ko ng makita kong nagpeace sign si yumie at nakangisi naman si leo sakin. Inangat ko ang mukha ko slowly. Oh god! Holy batman

"Chansing karin no" said he, I chilled to the bone and let go his hand and wipe it off my skirt

"Like eww.. paharang harang kase galamay mo sa kung saan. Ako pa ang chansing. ugh! I just hate the pressure and the aura of this forest lalo kana"

"Oh Your scared?"

"N--no! No am not "-pagmamatigas ko at inirapan siya." Yes! "-pagbabawi ko ng salita sa mababang tono at narinig ko nagscoff siya. Inirapan ko siya at inunahan sya.

"Alam mo ba san ka dadaan?"

"The hell I care! I don't take orders from you!"

"Sige punta mag isa, di kana makakalabas ng buhay dyan"- babala niya sakin at dali akong kumaripas pabalik ng takbo sa kanila.Nilingon nya ako at huminto sya at ganon din ako. He bend down para di na ako nakatinghala sa kanya. Parang makaasta sya para akong maliit na bata. "listen to me little insect. This forest are home of bustling lost and bad spirit. Be aware and use your tiny pee brain. Don't believe anything you see this forest can create illusion to trick you kaya humanda kana"-panakot pa nya imbes na tulungan ako at di mag guni guni.  I swear his way creepier. "Kaya kita binalaan dahil ikaw ang tanga kong kasama"

I scoffed in disbelief. Yeah magyabang ka self push mo yan "Me? As if me.. tanga?" i point myself with an attitude " I'll show you whose tanga and di ako takot? Duh, its just nothing ghost are just spirits. I'm a human"- Angasan mo pa self kaya mo yan.

Matangkad lang siya. Inunahan ko na naman sya ulit pero napalukso ako paatras ng parang may kumoryente sakin. Ang aura ng paligid nakakakilabot. Bilis ring tumagaktak ng pawis ko naramdaman ko at Kumalabog ang aking dibdib at tumabi ako kay yumie at hinigpitan ang yakap sa braso nya. Yung tipong pipigain pati ang buto nya.  I take it back. I'm scared!

Yeah boyish ako pero pagdating sa ganito w--well takot ako sa multo.

"Lier"-i heard a slight chuckles and he bump my shoulders.

"Wow di man lang nagsorry.. sinasadya?" Padinig ko at binalewala niya lang ako. Wow big deal ba sakanya ang mag magsabi ng SORRY? O. A Di majoke. Sobrang vulgar mamatay talaga to ng maaga sa heart attack. Nilibot ko ang tingin ko sa paligid. Everything is dark and di ko masyadong nakikita ang ibang daanan dahil sa fog nakakatindig balahibo ang mga kuliglig. Walang na ring liwanag na pumapasok masyado nang dumidilim.

"I hate this place" yumie mubbled

"Yumie gabi na ba?"-aniko while panting and keep in looking. Kapag takot ako di ko maiwasang tumingin sa paligid ko. Yung tipong takot kana pero gusto mong makita

She suddenly grin at napadilat ako. Mas tinatakot nya ako e.  "Hahahah ano kaba umaga pa anong gabi ka dyan kaya madilim kase walang sikat ng araw ang pumapasok sa kagubatan nato, creepy right "

I'm still shivering.

May nadaanan din kame na medyo maputik ang lupa damn it ang sapatos ko! Wala akong extra pag nasira to shit! yung medyas ko din! Wah!!!

Nanlalaki naman ang mata ko ng may humila sa damit ko sa tindi ng takot napasigaw ako ng saklolo peste wag namang ganyan takot ako pucha!! Di nila ako tinulungan nakita ko lang silang pinanliitan ako ng mata.

"Gaga! Nasabit lang yung damit mo. Wag kang gagawa ng bagay na mismo ang magpapatakot sayo! Kapag sisigaw kapa aalisan na kita ng bibig "-Inalis nya ang nakasabit na damit ko and he knock my head. "𝐴𝑝ℎ𝑎𝑑𝑜 𝑛𝑖𝑛" [ follow me]

Huh? Hu--what?. Konte nalang ata sasabog na siya sa galit "Sorry.. Oo na talo na. Wag ka na magsabi ng ganyan mas lalo akong natatakot"-saway ko sa kanya. "Pwedeng umalis na tayo and go back and find another way"

"Nandito na tayo and were running out of time. There's no turning back"

"NO---!"-sigaw ko at sinabayan ako ng mga paniki at mga ibang nakakatakot na boses na mula sa gubat. "Mamatay na talaga tayo nito"

"You first"-mark whispered at muntikan ko pa syang batukan. Ramdam kong pataas ng pataas na ang nilalakaran namin. Di na ako lumilingon simula nung nasabit sa branch ang damit ko.

I don't wanna die in this place. Nakalayo na kame sa maputik na spot kanina, nasa mataas na lugar kame may sapa sa di kalayuan kaya balak ko pa sanang maghugas ng paa kase masyadong madulas ang sapatos ko. Pero nagdadalawang isip ako. Di ko na oinayuloy at bigla akong naslide pababa at gumulong.

Medyo nahilo ako at napangiwi sa pagtatama ng mga katawan ko sa lupa. Sobrang kacarelessan ko nahulog tuloy ako. Naramdaman ko ang malamig na paghawak sa mga kamay ko at nanlalaki ang mga mata ko sa paglabas ng mgs ulo sa tubig at di ako makasigaw ng biglang pagkawala ng aking boses. Sinubukan kong bawiin ang kamay ko at mas natakot ako sa mga kamay na humila sakin pababa ng tubig. Umahon ako pero may kamay na humila sakin.

Nakita ko ang mga bagay na kinatigil ng pintig sa king puso. Nakapalibot silang lahat at hinigop ang aking kaluluwa. Kinaya kong lumangoy pataas pero nakasabit ang palda ko. I try to pull it pero napahinto ako ng pansin kong pinaglilibutan na ako ng mga masasamang spirito at hinahablot nila ang aking kaluluwa at hinihila pa nila ako hanggang sa mapunta ako sa pinakamalalim na bahagi ng tubig. I can't hold it i'm losing air. Napabigay na ako. Dito na ako mamamatay wala ng ibang taong makakatulong pa sakin.

I felt a hand reach me and haul me up. I saw a figure of a person carrying me but his face was blurry for my vision. All I can see is the golden flower on its golden armor. And whisper to my ears 

𝑌𝑜𝑢'𝑙𝑙 𝑏𝑒 𝑜𝑘𝑎𝑦

"Ajenta!! Gising na!!"

"AJENTA!"

Napaubo ako at nasuya ang mga tubig na aking nalunok ramdam ko kanina ang labi nya sa labi ko at pagpasok ng hangin sakin lalamunan. I slowy open my eyes medyo malabo pa ang mga mukha nila. Nahihilo parin ako at tanging naigalaw kolang ay ang daliri ko at natakot ako dahil ngipin lang nila ang nakikita ko.

"Muntikan ka nang mamatay, lammo pabigat kalang e! "-mark shout at umalingawngaw ang boses nya sa gubat na mas may maglikha ng kakaibang nakakatakot na tunog ang paligid "Dapat sana iniwan na kita e! Para wala na akong poproblemahin na taong gala!"

I'm soaking wet and I almost died tapos papagalalitan pa ako. Tumayo ako at tiningkad ang mga paa ko para matapatan ang height nya pero di ko kinaya "Bakit kasalanan ko ba? e ikaw ang nagpupumilit na ipasama sa pathetic na quest nato at masama bang matakot! At pagbabayaran mo ang paghalik saki... "-palaban kong sambit at tinapik ako ng malakas ni yumie sa likod kaya napaubo ako. Nasuya pa ako dahil sa lasa ng maduming tubig na nalunok ko.

"Ano! Sira ulo kaba di kita hinalikan! Bakit you want to join them?!"-he point at my back at lumingon ako. Darn it ang daming kamay sa sapa. Binaling ko ang atensyon sa'kanya ulit "Sige di kita pipigilan. You wanna die then go"- sabay tusok pa nya ng mata ko

Tangna aray!!! "Oo na salamat sa pagligtas. I'm sorry. Oo na i'm sorry. Tanga na ako Oo di naman kase ako tulad mo matapang sorry din--"

"Drama pa"

M A R K

Babaeng to talaga walang ng ginawa kundi magpasakit ng ulo ko di magtatagal ang babae nato. Wala pa kame sa totoo labanan suko na sya. Kung makareklamo na hinalikan ko sya pasalamat nga sya na nabuhay pa sya sa tagal nyang nasa ibaba ng tubig. She's such an idiot! Bumuntong hininga nalang ako para maalis ang pressure sa ulo ko dahil sa babaeng iyon.

Lumiko kame sa kanan ng marinig ko naman ang pagsigaw ng gaga. Ipasok ko nalang kaya sya sa sakong to at itapon para wala na akong poproblemahin. Di pa kame nakakalayo ng sumigaw ulit sya. Tumakbo ako papunta sa kanya. " Bakit ano na naman ba ang nakita mo?!"-aniko. Sikmuhin ko nato sa mukha.

"Naiwan ang pad ng sapatos ko!!"

Buti nalang talaga Babae to ee. I just ignored her. She still bugging me and my patience just exploded. Binato ko palayo yung sapatos niya. Sinusuntok pa niya ang likod ko. "Shut up!"-i shout kaya natahimik sya. After that I felt guilt for shouting at her. Damn this woman! Hinalungkat ko ang dala ko at inabot ang extra kong sapin sa paa, tiningnan nya lang ito at sinamaan pa ako ng tingin

"Is that a joke? I'm not wearing that!"

Can you believe this woman?! Binigyan na ang arte pa! "Ano kukunin mo o itapon kita gaya ng sapatos mo kanina"-babala ko at kinuha nya ito at nagdadabog pang lumakad. Ang cute talaga nito magalit. Sarap ihagis

Di ko maintindihan na bat

magkapangalan sila walang sinuman sa mundong to ang may kaparehong pangalan at nakakapagtaka bat pa sila magkamukha. Nakaharap o nakatalikod wala akong masabi. Buhok lang ang pinagkaiba sa kanila

Isa ba syang impostor?

I hold her wrist kaya napahinto sya.  "Teka nga lang ajienta ba talaga ang pangalan mo o pinagmumukha mo kaming tanga"-tanong ko na may halong kaunting inis at nagtagpo pa ang kilay nya. She do that thing again. Tumingkad at inagasan. Ang angas nga talaga ng mga pandak.

"I am ajenta. A.J. E. N. T. A."

Nakahinga ako ng malalim sa sinabi nya. Kung di lang siya babae papatulan ko na talaga.

A J E N T A

Kainis bat lagi nyang tinatanong sakin yun! He slightly chuckles and bump my shoulder "Good riddance"Tae harsh!

"Hahahahaha pheeew mabuti naman kase parang di kapa kapaniwala kapag sya si ajienta. Pero parang may pagkahawig ang mukha nila no, diba mark baka siguro kambal sila"-leo, sabay siko siko nya sa tagiliran ni mark na nakangisi pa

"Hindi"

"Bakit?"

"Nag iisang anak lang si ajienta"- seryosong wika nito at hinarap ako ulit "I still don't trust you feuyaer"-he added with disgust on expression on me.

"W--what?"

"Disgusting kadaw sabi nya"-singit ni yumie na kinasama ng loob ko sa narinig ko.

"I hate you mark! panget mo!"

"Back to you wag kang assumera bakit maganda kaba"

Gusto ko na talagang manghampas ng unggoy! "Bakit sinabi ko ba?tss... yumie halika ka nga ano ba yung I hate you sa inyo"

"𝐺𝑒𝑛 𝑢 𝑣𝑒𝑙𝑖𝑛"

" Jen wohshs belin! Tangna mo!"

➖➖➖

"Dito muna tayo magpahinga."-aniya at umupo na sila. I hug myself its cold and i'm wet. May ibinulong siya kay yumie at tumabgi ito. Naghalungkay siya bigla at inabot sakin ang isang damit niya. Ibinaba lang nila ang lampara at tsaka tumalikod tinakpan naman ako ni yumie.

Napawi ang kaunting lamig pero medyo natakot din ako sa nangyari sakin kanina.

"𝐿𝑒 𝑖𝑡ℎ𝑖𝑜 𝑛𝑖𝑛 𝑎𝑗𝑒𝑛𝑡𝑎. 𝑃𝑜𝑠𝑡𝑜 𝑣𝑎𝑒 mahaba pa ang lalakbayin natin"-yumie said. Naintindihan ko talaga.[Don't be afraid]•[Rest well]

"Baka yumie may nakakalimutan ka"

She chuckles aww so cute "sabi ko wag ka matakot.. magpahinga kana"

Ah okie uki

Umupo narin ako at parang may malamig na hangin ang dumaan sa aking likuran at nagsitaasan ang mga balahibo ko agad akong dumikit kay yumie. "Dito muna kayo kukuha lang kame ng kahoy"- said mark

"Ano? Dito lang ako ayoko nga"-pagtatanggi pa ni leo. Umiral ulit ang pagiging duwag nya.

Umalis mag isa si mark at tatlo kameng nagyakapan pucha wala ba ditong matapang samin may narinig pa akong tunog sa tabi ko mas hinigpitan pa namin ang pagyayakap namin ng may lumitaw na mga multo na pinaglilibutan kame.

"Dyan lang kayo"-sigaw ni yumie sa mga kaluluwa at suminag na para syang araw yung anyo nya naging elf gaya nung araw na nagkilala kame nawala naman ang mga kaluluwa sa ginawa nya.

Sya ang flashlight namin.

Mabilis namang dumating si mark at bumalik na si yumie sa dati nyang anyo at wala na rin kaming nakita sa sobrang dilim. Hinigpitan ko ang pagkahawak ko kay yumie. Dinig namin na nilagay na ni mark ang mga kahoy at biglang umapoy na ito na wala man lang siyang posporo. Pano nya nabuhayan ng apoy yun, ay bobo. BOBO, may apoy pala yung spada nya.

Si yumie may healing powers si mark sa spada nya si leo ano naman? baka siguro isa lang syang ordinary hunter. Maybe may special ability din sya pero masyadong humble. Nag iihaw si mark ng isda at nakatusok lang ito sa stick and its mild wala kase syang pampalasang nilagay dun.

"Kumain ka"-tinaasan ko lang sya ng kilay ng abutan nya ako ng pagkain.

"For me?"-di ako makapaniwala e "Sure ka? Akin?"- paniniguro ko at inirapan nya ako.

Bigla syang lumapit sakin at magkatabi na kame at nakatingin talaga sya sakin ng diresto sa mata. Ang pakiramdam ko medyo awkward na kilig in the same time. Di ako comfortable lalo nang may nakastare sakin. "Kakain ka o ikaw ang iihawin ko"

"Geez, Salamat"-hinablot ko nalang yung isda ko at kinain ito. Yung kagat na parang tikman lang. And I was impress that it was delicious. Wow this is totally four star! Pano nya napasarap ito? Di ko namalayan na ang daming nakain ko. Its the first time na nakakain ako ng ganito karami sa buong buhay ko.

HOURS LATER••

Natulog na ang iba at kame nalang ni yumie ang gising parang wala syang balak na matulog. Duh ganon din ako. Ugh!! Wala akong makita sa paligid namin mabuti tanging yung bonefire ang nagbigay liwanag. The temperature is deadly cold and were sorrounded with stupid souls! Lumapit ako at bigla ko naman natanong sakanya ito i'm curious e. Sino ba yung babaeng yun at lagi akong iniinitan ng ulo ni mark.

"Yumie sino pala si ajienta?"-bigla kong tanong. I'm curious about that stupid woman.

"W---wel..."

"She's the royal captain of her kingdom. Sya ang kauna unahang babae na kinatatakutan ng lahat ng mga kalaban and her too both of them are fame"-pumasok siya sa usapan at umupo sya lakas naman ng pandinig nito kala ko tulog na.

"Tapos bakit san pala sya bakit di ko sya nakita na kasama ka?"-tanong namin pareho ni yumie

He deeply sighed in dismay "I've looking for her for 10 years, but..."-he said hopelessly. "Until now--"

Paputol putol nyang wika. 10 years? Wow that was busted. Baka tinakasan kana. Wala kasing papatol sa unggoy sorry ah dinalaw ako ni satanas. Tumayo sya the way nyang sinabi yun parang may pagtingin sya kay ajienta kawawa naman akalain mo tagal?? Ganyan ba talaga sya kaloyal at faithful at the same time? napakatagal kaya nun. Umiibig sya. SANA ALL parang di kapani kapaniwala to. Umiibig na si batman

"Sabay sa quest nato ang paghahanap natin sa kanya sya lang ang may tanging may lakas upang talunin ang mga kalaba.."

"Oh san ka pupunta??"-tanong ni yumie. Bigla bigla lang kasing tumayo paalis.

"Magbabanyo lang"- pagpaalam niya at lumaripas ng takbo. Di na ata kinaya Go! paputok mo na yan. GO! nakuha pa nyang magstory e natatae na pala sya.

☆LI