CHAPTER 12- YUMIE FENGÀRI

A J E N T A

Nakahalindusay parin ako sa damuhan. Lumapit sya sakin at bumungisngis muna bago ako inalalayang tumayo.  Pinagpag ko ang uniform ko na parang basahan na.  "Ano nga ulit name mo?"-tanong ko na di sya tinitingnan at inaalis ang mga nakasabit na mga branches sa mabuhol kong buhok.

"Yumie fengàri. 𝐺𝑒𝑙𝑜𝑛 𝑙𝑒𝑛 𝐶𝑜𝑣𝑎𝑑"

Ano daw mukha akong kubal? "Ano?"

"𝐺𝑒𝑙𝑜𝑛 𝑙𝑒𝑛 𝐶𝑜𝑣𝑎𝑑, 𝑀𝑎𝑒 𝑔𝑜𝑒𝑣𝑎𝑛𝑛𝑒𝑛 𝑚𝑒𝑙𝑙𝑜𝑛𝑖𝑛"

Nosebleed na naman ako. Pwede wag nyo kong gamitan ng kalokang language nila dito e marunong naman silang magtagalog!  "A..ano sinabi mo? Di ko magets e"-parang may dumaloy sa ilong ko. Pinahiran ko ito agad

"Sabi ko, I am pleased to meet you "-sabay ngisi nya and bow gently  "Oh. Di ka nakakaintindi ng elvish? Taga anong kaharian kaba?"-dugtong pa nya.

Oh my god!! same question from those two "Ah i'm from err--Around? anywhere around the earth"-sabi ko malay ko ba pag sabihin kong taga diamond kingdom ako gaya sa pagsisinungaling ko kina leo.

Hindi ko masisiguro na tagalog ang ginagamit na lenguahe dun baka siguro sa lugar nato they speak elvish at iba naman ang language ng ibang kingdom.

"Ah kaya pala. Nagpapasyal kaba?"

"Well...."

"𝐻𝑒𝑛𝑖𝑎𝑐ℎ 𝑛𝑖𝑛?"

"ha?"-kdog

"Sabi ko do you understand me?"-mukhang natawa siya pero wala itong halong insulto "I can tell that your normal, a villager I pressume?"

I shook my head and she wonder. She look at me deep into my soul with that curiousity in her eyes. Para syang si tinkerbell puro kase sya green e, ah well not all green di siya alien. Well what i means is, her dress is all green parang made up of real leaves hinahakan ko ito and rub it. Yup its leaves. Lumabas na kame at umupo sa shade ng puno. Tiningnan niya ang natamo kong sugat mula sa pagkahulog pero bat wala akong naramdamang sakit kanina ang weird naman.

She put her hands with the golden leaves in my cuts at bigla umiba ang hitsura nya. She suddenly glow and  turn into an elf, yes this is not a joke she really turn into one! Wow i didn't expected this. Umilaw bigla ang kamay nya at ramdam ko ang unti unting pagkaheal ng sugat ko. The pain just gone.𝐺𝑂𝑁𝐸!!

"Ah, can i ask? Wag mo sanang masamain ah, normal ba dito sa inyo ang powers?"

If i have powers then ang gusto ko lightning, teleportation and channeling and telephant to know whats craziness they hide in there hehehe. Choss lakas ng trip pero mas gusto ko yung makalipad but if charms exist in mortal world they're would be chaos.  "Yeah, bakit wala kabang kamag anak na may charm or kakilala man lang?" 𝑂𝐻 𝑁𝑂! Change the topic na! Patay tayo dyan.

"Ang ganda mo naman yumie"

"thanks"

Bumalik na sya sa dati nyang anyo yung sinasabi ko sa inyong tinkerbell she has blond hair and cute pointy nose, lips as red as the blood itself. Ang kagandahan nya parang kasing ganda ng gabi. As in her eyes really makes me melt up my cold heart. Para syang nagcontact lenses kase galaxy ang color ng mata nya. As in ganda talaga Those pointy ears!! Nabigla sya sa ginawa kong pagsampal sa mukha ko. Because I was lost in her presence

" Your so brave to come here without seeing a rauko on the way"

"Well...Yeah lucky me."- pansit canton. I awkwardly laugh "Ikaw din naman bat nandito ka baka makakita ka ng rawku dit--"

"I hid in my house"-sabay turo nya sa mga malalaking bulaklak.

Woah! "That giant flower is your house? Totally insane!"-tanong ko at tumango sya. She even invited me in. And I couldn't believe my eyes. There's a nectar and I saw her take a bite and I saw how satisfied her face was. I take a bite and I it really taste good! Bat bang hirap paniwalaan ang nangyayari. Ang hirap! Lumabas na kame at umupo sa shade. Gusto ko talagang hawakan ang tenga nya. Gosh its funkn real! 𝐼𝑡'𝑠 𝑡𝑤𝑖𝑡𝑐ℎ𝑖𝑛𝑔

"Taga san kaba yumie mukhang mag isa kalang ata.  Where's your parents?"-tanong ko at natameme sya sa sinabi ko parang naging blank ang maganda nyang mukha "Sorry. May nasabi ba akong nagparamdam sayo ng lungkot? Sorry ulit"-lumabas din kami pagkatapos at umupo sa damuhan. Tinatanaw ko ang dumadaang ulap at ang pagdapo ng sariwang hangin sa aking balat.

Nakakaginhawa sa pakiramdam ang maaliwalas na kapaligiran. Mas nakakamatay ang ganda ng kaharap ko. Medyo namayani ang katahimikan. I look at her parang pilit pa nyang ngumiti. Ngiting may halong lungkot. Tumingin sya sa malayo and spoke softly "I live here now. Taga baryo lang ako inalagaan lang ako ng aking lola. Sinabi nya sakin na patay na ang mga magulang ko ng sinapupunan palang ako"

"Gosh i'm sorry diko ineexpect yun  Sorry for your lost yumie and forgive me dahil sa pagtatanong k.."

"Its fine"-mababang tono ng pananalita nya. I felt guilt for talking to much, below the belt "Ever since I was adopted, she keeps telling me that we arent related. Maybe she just found me somewhere and i'm very lucky to be with her.

But that terrible, perilous day came, I was the one to escape. I had walk a thousand miles crying and longing fir home but its nohing but pile of broken sight, I travel just to find a shelter and still blaming for leaving her after rauko invaded our village.  Kaya heto dito na ako tumira but one day I realize that this forest is dying and i don't know where else to go.  If this forest die. I have to walk a thousands miles again to find another to take shelter in the bitter cold night"

We can never tell people's past. Even what you see outside its different from whats inside.

Sa sobrang kaanghelan nya parang nagiging tomboy ako takte naman! Expert din pala mag english ang isang to. Mabuti walang bad na nangyari sa kanya. And she's gifted to have that perfect face! She still smelling the golden leaves even its far away the scent was incredible. Kinda like an ecpensive cologne. And lucky for her, she meet me. And of course a dept pf gratitude for her I might have bring her home with me.

"You can come home with me pero di sakin ang bahay kundi sa isang hunter na kakikilala kolang"-aniko at kumunot noo nya at di napinta ang mukha nya. Creepy

"Ano bago lang kayo nagkakilala? live in kayo agad?"-yumie, anak ng.... ano ako papatol sa ulol nayun. Never!

"What?! Thats a big NO. NO. No! "Pangdidiri kong accent sabay roll ko ng eyeballs ko

"You trust him?"

I pursed my lips and wringkled it "Between yes and no "

Hindi ko sya kilala and di kame close. Okay lang yun atleast may natutuluyan kana nandito naman ako. Halika kana yumie para may kasama naman ako dun at alam kong safe ka lalo na may kasama tayong dalawang lalake not to worry they're friends "

Gago sakit sa tenga pakinggan ang sinabi kong Friend word sa dalawang yun. Sakit sa hart. Ngumiti sya sakin kawawa naman pala ang cute na dalagitang to naulila. Wala talagang pinipili ang mga bwisit na rauko nayun! Pagbabayaran nila lahat ng ginawa nila.

"Tsa nga pala yumie, san mo nakuha ang gintong leaves nayan? Ah sa lola mo ba yan?"-tanong ko ulit. Curious kase ako at wala namang masama kung magtanong. Nakakaadik ang amoy ng bulaklak.

"No. Nasasakin natong dahong to. "

Bigla syang ngumiti at tumingin sakin parang gusto na nyang palayain ang kalungkutan nya na matagal na nyang kinikimkim " Sabi nga ni lola sakin habang natutulog ako ang gintong dahon ay rumereflect sa liwanag ng buwan at sabi nga nya may gabi na nakita nya akong kumikislap na parang bitwin. Kaya nga dinagdagan nya ang pangalan ko at yun ay 'FENGÀRI' that means moon. She said that I inheret it from my family"

"So parang kang decendant of the moon?"-naging pilosopo ako sa sinabi ko. Sa'min decendant of the sun.

➖➖➖

Napakamot ako sa ulo. Such dismay. I lost my way back because of those ant. I lost the trail.  " We've been walking in circle aren't we"-said she and I gave a guilt smirk. Ang hirap sa mundong to dahil mahirap hanapin ang daanan pabalik.

"I was sure that dito ako dumaan kanina e. Ewan ko hehe"

Sa tagal ng paglilibot namin sa kagubatan. Feel ko parang malalagutan na ako ng hininga sa pagod. I sat and catch my breath. Ang laki pala ng gubat nato naglakad kame ulit and thankfully we found it sabay bagsak ko sa lupa. Thank God! I'm exchausted and partch after walking in circle in the woods.

Pumasok na kame at nakita pa naming nakabikaka si leo habang sarap sarap sa tulog pag nandito lang ang cellphone ko pinicturan ko to mas maviral dahil tulo laway pa. "A-ang gwapo k...wawewe"-he mumbled. Kahit tulog pero lakas ng tingin sa sarili panget naman.

"Okay lang ba sya?"

"Pabayaan mo yan. Don't mind him. His an idiot"

"Parang magkamukha kayo. Maybe his your brothe---"

I rapidly shook my head. Like ew! Him my sibling, over my dead buday.

Kumuha na ako ng pagkain na nakalagay sa maliit na platong kahoy at inabot kay yumie.  Bago ko pakainin si tinkerbell ng magbreak dance naman si leo sa harap namin. Lumulukso pa sya at tumakbo tungo sa pinto t--teka "T--teka leo mahuhulog k--!"

Nahulog nga sya.Bumaba kami ni yumie. Leo looks like a squished frog akalain mo sa taas ng nahulugan nya parang lupa yung nasaktan. Is he even a human? Thankfully the lizard is safe "Ikaw hayop ka halika dito magbabayad ka!!!!"

Hinabol naman niya yung butiki ng di nya ito naabutan para syang unggoy na natanggalan ng buntot nagwawala at pinagsisipa ang mga matataas na damuhan. Binato pa nya ako sa mukha. Aray! bat ako na sama

"Okay kalang ba?"-yumie worriedly ask

"𝐼𝑚 𝑚𝑎𝑒𝑟, ℎ𝑖𝑟𝑖𝑙 𝑛𝑖𝑛, im fine thanks to your charming enchanted looks that awoke my sleeping loneliness"

Napaangat nalang ako sa upperlips ko and my eyes twitch. Kadiri. Bilis niyang narecover habang halik halik yung kamay ni yumie. Ako naman nasusuka sa kabaduyan niya gwaak! He let yumie pinched his saggy muscle. Kinuha pa nya ang kamay ni yumie at nilagay sa dibdib niya.

"Dito ang masakit ugh "-sabay ungol nyang nakakasuka! Tangina sikmuhin ko talaga to sa mukha O. A!

Maganda ang pagkawelcome ni leo kay yumie sa unang pagkikita nila kesa sakin pagnaalala ko ang nangyari nung araw nayun baka makapatay ako ng tao yung araw na halos mapaihi ako sa takot.

NIGHT CAME••

Wala parin si batman teka bat ko ba sya iniisip?! I couldnt look at those love birds. Too swet! ako tuloy nilanggam sa dalawa.

I had a thought that we that batman

wala kaming malakas na team. Si leo kase matapang lang ang mukha pero wala namang kwenta. Lalo na ako. I don't have powers. Normal human girl lang ako pero if i had that ability too walang rauko ang di ko mapapatumba. Yabang

"Magandang gab..."-Di pa natapos magsalita si mark ng saraduhan naman sya ng pinto ni yumie. Tumayo ako at binuksan ko yung pinto ayun sya nakaupo at hinihipan ang kanyang daliri kawawa naipit tuloy  para syang chibi na namamaluktot ang cute. "Aray"-walang kabuhay buhay niyang sabi

Sa totoo nasakitan ba sya? parang walang emotion ang tunog ng boses nya nagdudugo na ang daliri nya pero parang wala syang pakiramdam tao pa ba tong si mark? Nakakakilabot

"Amph gagamutin kita"-singit ni yumie, pero tumanggi naman si mark at binatok sya ni yumie na nakafrown face pa ito papunta sakin at nagcross arm. "Hmp! Never pa akong tinanggihan ng ginagamot ko"-yumie pouted and stomp her foot.

Ang cute nyang magalit nakakatomboy. She sat and flip her hair parang sa teleserye na medyo naakit ka sa maganda niya charisma tapos that slow glance at you. Ugh my heart. Umupo si mark at inilabas nya ang spada nya tumingin pa sya samin at tumalikod aba attitude?

"bakit masisira ba ang spada pag nakatingin kame? O.A nito"-I mumbled under my breath.

Narinig kopang nagbuntong hininga sya at humarap ulit samin biglang kuminang ang mga mata ni yumie. And just blink of an eye nandun na sya sa harap ni mark nakatulala lang kame ni leo may ability ba si yumie na tinatawag na BLINKING? grabe ang bilis nya talaga or ganito lang sya kapag excited.

"Wow is that an ancient sword teka let me guest ahmmp...sang kaharian nga ba yun"- she thinks deeper na tumitinghala sa bubong. Tuminghala din ako at may nakita akong butiki sakto naman ng pagbagsak ng tae niya sa mukha ko. PESTE!  " Aha! sa enchanted garden diba? tama ako no"-tuwang tuwa nyang sambit at halatang nabigla si mark sa kanya.

Biglaan namang napunta si leo sa tabi ni yumie mga hayop to tinatakot nila ako para kase silang multo. Naiwan lang ako sa tabi tabi here I am OP ulit.

"Ah yung kung saan may kilalang alamat na tinawag ng lahat na the legendary lovers? I love that love story pag naalala ko yun naiiyak ako"-leo said may paiyak iyak pa syang nalalaman ew di bagay sa kanya. Sige magkwentuhan lang kayo sana all may kausap.

I clear up my mind and talk to myself. Ajenta alam mo naman na napadpad ka sa kakaibang mundo at wag kang magpapahalata na taga ibang daigdig ka baka magkagulo. And also this can put your life in grave danger. Mortals like me should not trust specially strangers from another dimensions.

Just think about it girl, this is like an amazing adventure na naghihintay sayo. Everything you wish just happen. Dapat wag kang aayaw chance mo na yan HEHEH

"Tingnan mo oh, tumatawa ng mag isa "-dinig ko na bulungan nila.Bumalik ako sa realidad at nakatingin sila sakin naiimagine ko sila na parang mga the 'NUN' putakte bat sila nakakatakot.

"Heh! Pabayaan nyo ako sa trip ko antok lang to matutulog nalang ako, at wag nyo nga akong tingnan ng ganyan tumataas balahibo ko"-saway ko at nagbulungan silang tatlo sakin. Kala ko ba sa mundo kolang ang mga tsismisa virus meron din pala dito kaloka.

KINABUKASAN••

Andito kame sa baba ng tree house na walang ginawa kundi mag ensayo bakit nakakatakot ba ang lalakbayin namin para magpahirap kame ng ganito? Gusto ko pang magpahinga sandali, uupo na sana ako ng sinipa ako ni mark kaya nakakain ako ng lupa. Pinagtatawanan pa ako. Asar!

"Mag empake na kayo maglalakbay na tayo, sandali lang maliligo muna ako dahil ng ilang buwan narin akong walang ligo sige maiwan ko kayo"

"HAHAHAHAHAHA"

Alam mo ba yung tawa na halos pupunit na sa mukha mo tapos may halo kapang palo sa paa at sabay pang pahawak hawak sa tyan kahit masakit na pero di ka parin nakakatigil sa kakatawa langya ilang taon talaga? Gago wala rin pala akong ligo. HAHAH

Puputok na sina leo sa pagtawa kong labas mental pero pilit nilang di tumawa  masama na ang tingin sakin ni mark pero bat di ko kayang patahimikin ang bibig ko. Tama na masakit na tyan ko!

"Hoy tama na nga!"-saway ng dalawa sakin at binawe ko agad ang panandalian kong kaligayahan

"Whateves. Trip ko lang tumawa"

Umiral na naman ang ugali kong di pang tao. Curious kase ako kung ano ang mukha nya dahan dahan akong humakbang sa likuran ng banyo di ako nagdalawang isip na silipan sya nalaglag lang ang panga ko ng makita kong nasa harap ng mata ko ang di ko dapat makita.

Ang laki! Its hideous and yumm-- Napalunok lang ako sa nakita ko. Sisigaw ba ako o hindi pero pag sisigaw ako mapapahiya lang ako na sinilipan ko si mark. Nilagay ko ang kamay ko sa bibig aalis na ako kaso may asong ulol na sumingit.

"Mark!!! May sumili----ajahahsjs"-hinila ko si leo mula sa leeg nya at dinala ko sya sa damuhan at dun ko sya pinagbubugbog. Putek di ko naman intensyong silipan ang katawan nya i have a reason!

"Ikaw ah! kababae mong tao nakuha mong silipan kameng mga lalake"-parang makaasta sakin parang manyak ako grrr nako sarap mong suntukin "kung suntukin mo pa ako magsusumbong ak.."- i stop him.

Pinakain ko sakanya ang dahon na kinumpol ko. Ayun sumuka sya. Manahimik ka muna dyan. Halos mahihimatay ako sa nakita ko kanina!! Wala akong nakita. Wala! wala!

"Takte sinilipan ko sya dahil gusto ko makita mukha nya may masama ba sa ginawa ko huh! At yung nakita ko kanina ay ang dahilan ng pagkawala ng kaluluwa ko sa katawan ko"-aniko kay leo sa mababang tono

His eyes widen as big as his head "Nakita mo?!  Anong nafeel mo nung nakita mo yu...."-pinigilan ko syang magsalita ng sabay sabay ko syang batukan at piniga ko ang panga nya 

" Tama na!! Ano ba kaseng naisip mo para silipan sya sira!"

"Pwede ba curious lang ako sa mukha nya baka malay natin isa pala syang aswang baka nagpapanggap lang syang si mark na what you called 'HERO' "-aniko at nagets naman ni leo ang ibig kong sabihin.

Thanks he bought it! tanga lang.

Tingin sya doon at dito naparang nag iisip pa ng anong sasabihin . "Hindi maaari yun di kayang magbalat kayong tao ang rauko at  sapagkat isa lang silang nilikha ng  gothrog. Sige ganito nalang, magpustahan tayo para sakin panget sya at ikaw naman gwapo sya tara"

Hala ka bading! Pareho kameng sumilip kay leo nagtutulakan pa kame dalawa dahil paunahan kaming sumilip. Liit ng butas!  "Sinong sinisilipan nyo"-tunog na mula sa likuran namin kaya nakangiti ako ng walang dahilan. O shit mission failed.

"Ah eh kase....ajenta"-tarantang tunog na boses ni leo na tumingin pa sakin na tulungan mo ako look bakit ako e wala rin naman akong maisip na palusot.

"Amph, sinilip kolang naman na baka may rauko diba leo"-pareho kaming tumango sabay ngisi. Agad akong kumaripas ng takbo at iniwan si leo dun pati ni mark.

"Aba't teka lang kasalanan mo to"-sigaw nya sakin bilis naman nya para maabutan ako.

Nagpaunahan pa kameng umakyat ni leo, lumukso si mark pataas at nalaglag ang mata ko sa kaunting umbok sa tuwalya sa ibaba. Tulala kaming pareho ni leo pero aside from that. Tumingin ako sa baba how the hell he jump this tree house ng walang kahirap hirap. Amazingly terrifying. Grabe bilib na ako sa mga alien nato. Napatingin ako ulit sa tuwalya grabe laki ng tiwala niya sa tuwalya kase di talaga naalis. Pero yung may umumbok kanina nakakalunok ako ng wala sa oras.

"Bilisan nyo dyan may lalakbayin pa tayo"-mark said at pinitik ko ang ilong ni leo, nakatapis lang si mark at kitang kita ang katawan nyang nagpalipad ng kaluluwa ko sa langit anak ng kabayo napalunok ako. Paksyet Hot! Nalaglag panga ko putakte bat di ako makaiwas ng tingin. Abs nya walang labis walang kulang saktong pampabusog sa umagahan. Putek ano bang iniisip ko!

"Hoy!"-sigaw niya at iniwas ko ang tingin ko.  Sumilip lang ako sa bintana sayang di nya pinakita ang mukha nya sabay snap finger ko pa. Pero yung abs. Nakakalaway. shite nababastos na ako. Ajenta MYGOD!! Mahiya ka nga.

Parang kalahating oras akong nanatili sa bintana na ang tinitingan lang puro puno.

"Heto na handa na lahat"-yumie said

Nakaempake na lahat ng gamit na kailangan namin sa paglalakabay wait do i have to wear my uniform sa paglalakbay? Pano kaya kung mapunit ang blouse ko by accident?

NO!!

Wala pa akong dalang extra na damit pano nato isang underwear pa ang suot ko ewan ko kung ilang araw ko na suot ito na walang bihis bihis. Nandiri tuloy ako sa sarili ko. Nangangamoy basura na ako.

Tsaka ayaw ko namang gamitin ang suot nila teka nga may bra ba si yumie? Hahahahahaha put* ano bang iniisip ko kinamot ko nalang ang ulo ko. Hahahah wala din akong dalang extra pant*. Darn it side A side B nalang magagawa ko?! Nice, tirang matibay. Survival level na nagtitiis na walang extrang underwear.

☆LI