IBF 26

Pagkauwi ko sa bahay pinilit kong gawing normal ang bawat kilos at ngiti ko, pinasigla ko rin ang sarili ko at panandaliang kinalimutan ang bumabagabag sa akin.,I also played with Iana with her dolls until she got tired and fell asleep in her play room.,i carried her and put her in our bed..,Nang makitang maayos na siya sa higaan niya ay bumaba ako at inabala ang sarili sa pagluluto ng dinner namin ngunit hindi pa ako natatapos sa aking ginagawa ay bigla na naman akong nakaramdam ng pagkirot mula sa aking ulo..,napasapo ako sa ulo ko, nanginig na naman ang mga kamay ko, nagsisimula naring pagpawisan ang noo ko..damn bakit parang napapadalas na yata ang pananakit ng ulo ko..

My body was trembling because of the pain,my knees were getting weak, nanlalambot at nanghihina na ang mga tuhod ko, nahilo ako at tuloyan na sanang babagsak nang siya namang pagsalo sa akin ng mga bisig mula sa aking likuran..

"Shan are you okey?" it was Freianne, she was staring at me worriedly, bakas na bakas ang labis na pag aalala sa kanyang mga matang nakatunghay sa akin.,napakurap kurap ako, umawang ang labi ko nang marinig ko itong nagmura dahil sa labis na pag aalala.

"Fuck,,, i'll bring you to the hospital..." her hands were trembling while helping me to go to the sofa,,ramdam ko ang takot sa kanya habang inaalalayan akong iupo ng maayos sa sofa mula dito sa sala.

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko, nanginginig ang mga kamay ko, i lifted my head afterwards to meet Freianne's eyes, ngumiti ako ng pilit sa kanya..assuring her that i am fine but she seemed not convinced, salubong ang kilay niyang nakatitig sa akin na tila pinapakiramdaman ako.

I heaved a heavy sigh.

I reaches for her hand, i was caressing it when i felt my head aches even more, humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay niya na lalong nagpalalim sa gitla ng kanyang noo, nangungusap na ang mga mata niyang tumitig sa akin.

"What the fuck is going on with you Shan, you are scaring the fuck out of me....dadalhin na kita sa hospital weather you like it or not" she gritted her teeth and her forehead crook even more as i was shaking my head, inangat ko ang kamay ko at bahagyang hinaplos ang kanyang braso trying to calm her down, her hands become cold maybe because she was worrying too much now.,ngumiti ako ng pilit.

"Just please take my medicines upstairs Frei,,i placed it inside my bag, nakapatong iyon sa ibabaw ng night stand sa kwarto" i couldn't hide the weakness on my voice, my voice was trembling, i was trying to hide it but i just can't, masiyado nang kumikirot ang ulo ko., tumango tango siya at malalaki ang hakbang niyang tinungo ang hagdan paakyat mula sa kwarto namin ng anak ko.

Wala pang limang minuto nakabalik na siya hawak hawak ang dalawang bottle ng gamot ko, salubong ang mga kilay niya habang nakatitig sa akin palapit.,mukhang may ideya na siya sa nangyayari sa akin, mahahalata mo iyon sa nga mata niya., huminga ako ng malalim,i took the bottles and using my trembling hands binuksan ko iyong isa na for pain reliever, mabilis naman siyang nakakuha ng tubig sa kusina, inabot niya sa akin at inalalayan sa pag inum..i close my eyes as i was waiting for the effect of the medicines i had took.

Nagmulat ako ng mga mata ko nang naramdaman kong guminhawa na ang pakiramdam ko at nabawasan na ang pananakit ng ulo ko, sinalubong ako ng mga mata ni freianne na punong puno ng pag aalala at takot.., sunod sunod ang paglunok ko nang hindi man lang siya kumurap kahit minsan na tila hinihintay niya ang paliwanag ko sa nangyari..

I sighed heavily and and even avoided her gaze.

"Shan please tell me what is going on with you? are you sick?" she asked..,napalunok na naman ako nang susubukan ko na sanang umiwas ng tingin ulit nang hinuli niya ang mga pisngi ko at pinirme nito sa kanya.,napakurap kurap ako..

I sighed in defeat and nod.

Her eyes widen,, napasapo siya sa sintido na tila nastress sa aking sagot..,naningkit ang mga mata niyang nakatunghay sa akin, lumunok ako at saka umiwas ng tingin.

"miningioma brain tumor" my voice cracked.

Umangat ang mga kamay niya sa magkabilaan niyang bewang, tumalikod siya sa akin ngunit kitang kita ko kung paano magtaas baba ang kanyang balikat dahil sa lalim ng kanyang paghugot ng hangin na tila nahihirapang makasagap ng hangin.,pamaya't maya'y humarap siya sa akin nang namamasa na ang mga mata, nanginginig narin ang kanyang mga kamay,,she formed it into fist tightly.

Napapikit ako ng mariin, i bit my lower lip when i saw the sadness and fear on her eyes as she was staring at me intently.

"i-is it curable? gagaling ka naman diba? you are not leaving us so soon right?,, right Shan? " her voice cracked ..,her tears began rolling down her cheeks as she was trying to restrain the fear not to consume her.,she reaches for my hands and caresses it, she even planted kisses on it while still silently crying infront of me.,napapikit ako ng maramdaman ko ang init at lambot ng labi niya sa likod ng palad ko.,she loves me but i just ignored it for years, i don't deserve her love..

Marahan kong binawi ang mga kamay kong hawak niya, pinunasan ko ang mga luha niya at saka siya nginitian ng tipid, trying to act that everything is fine, that i can through this.

"Yes it's curable so stop crying okey? i'll be fine.,and besides the dr. said that it is not cancerous kaya tumahan kana jan" i softly chuckled to atleast lighten the mood, i then caressed her right cheek and planted a soft kiss that made her stiffened, she seemed stunned on what i did.

Pansumandali siyang hindi gumalaw at kumurap kurap lamang na nakatitig sa akin,kapagdakay nag iwas ng tingin at saka tumikhim.,Her cheeks turned into crimson.

Hindi nakaligtas sa akin ang pagbuga niya ng malalim na hangin habang ang mga mata niya'y nangungusap na nakatitig na ngayon muli sa akin.,lutang lutang ang takot at labis na pag aalala niya sa akin..

I sighed.

I stood up and gave her a tight hug that made hee stiffened once again.

"I'll be fine Frei,, i am not going to die yet okey,! so stop worrying" pag aalo ko,,naging sunod sunod ang paghugot at pagbuga niya ng malalalim na hininga, kapagdakay naramdaman ko naring niyapos niya ako ng mahigpit na tila nakahinga ng maluwag dahil sa labis na pananakit na naman ng ulo ko kanina na siya namang nasaksihan niya..she planted a soft kiss on the top of my head while murmuring how scared she was.

Minsan hindi natin inaasahan na mayroon palang tao sa paligid natin na labis na nating nasasaktan dahil sa labis na pagmamahal nila sa atin and i must admit that i felt guilty for not noticing about Freianne's feelings for me,,she loves me for years as i fell in love with someone else, nabulag ako sa pagmamahal ko kay Kailey to the point na hindi ko na nakita ang taong nagmamahal pala sa akin ng walang hinihintay na kapalit, i don't deserve her, i don't deserve Freianne..