ตอนที่ 597 หลวงพี่เจ้าคะ ท่านพูดภาษาธรรมดาได้ไหม?
หนิงซีตั้งใจอย่างแน่วแน่ แล้วจึงเดินเข้าไปข้างใน
เหมือนว่าจะได้ยินเสียงฝีเท้า มือของสีซื่อชิงที่ถือพระคัมภีร์หยุดชะงัก และค่อยๆ เงยหน้าขึ้น
หลังจากมองคนที่ปรากฏตัว แววตาของสีซื่อชิงนิ่งสงบ ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ
“สีกาหนิง...”
เมื่อได้ยินคำนี้ทำเอาหนิงซีรู้สึกแทบจะกระอักเลือด ให้ตายเถอะ แม้แต่คำว่า ‘สีกา’ ก็พูดออกมาแล้ว ตั้งใจว่าจะบวชเป็นพระแล้วจริงๆ สินะ!
หนิงซีคลึงที่ขมับ งั้นก็นั่งขัดสมาธิลงตรงข้ามสีซื่อชิงเลยแล้วกัน หลังจากนั้นก็ถอนหายใจยาวๆ “เอ่อ...พี่ชาย พี่ไม่พูดอะไรสักคำอยู่ๆ ก็ออกไปบวชเพื่ออะไรกัน”
“นี่เป็นสิ่งที่ผมคิดไตร่ตรองมาอย่างรอบคอบแล้ว หากสีกาหนิงมาเพื่อเกลี้ยกล่อมล่ะก็ สีกาก็กลับไปเถอะ”
“เป็นเพราะฉันหรือเปล่า?” หนิงซีถามออกไปตรงๆ
“ทุกอย่างล้วนมาจากความต้องการของผมเอง ไม่เกี่ยวข้องกับใครทั้งสิ้น”
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com