บทที่ 87 ประจบได้ดีมาก
บทที่ 87 ประจบได้ดีมาก
บรรยากาศในห้องที่เงียบเหมือนป่าช้า มีเพียงเสียงเรียกเข้าจากสายที่ไม่คาดคิดดังสะท้อนก้องอย่างต่อเนื่อง
สวี่อี้เดาความหมายของซือเยี่ยหานไม่ออกจริงๆ ไม่รู้เขาอยากรับสายหรือไม่ จึงได้แต่ถือโทรศัพท์ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น สำคัญที่สุดคือ โทรศัพท์สายนี้ทำให้เขาเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นในจิตใต้สำนึก หากเป็นไปได้ เขาภาวนาให้นายท่านอย่ารับสาย
เสียงเรียกเข้ายิ่งดัง ความกดดันโดยรอบยิ่งรุนแรงมากขึ้น เสียงริงโทนที่ดังเข้าหูเป็นเหมือนการนับถอยหลังของระเบิดเวลา
เส้นประสาทของสวี่อี้ตึงเครียดเป็นที่สุด เพราะลนลานมากเกินเหตุ มือสั่นเทาจึงเผลอไปกดปุ่มรับสายเข้า
วินาทีถัดมา บนหน้าจอปรากฎใบหน้าเห็นแล้วแสบตาเช่นเคยของเยี่ยหวันหวั่น
เชี่ย! ซวยแล้ว...
คนในสาย เยี่ยหวันหวั่นรอนานเป็นครึ่งวันก็ไม่มีคนรับสาย มองเห็นโทรศัพท์กำลังจะวางสายอัตโนมัติอยู่แล้ว ตอนนี้ภาพหน้าจอกระพริบในที่สุดก็มีการรับสายวิดีโอคอลแล้ว
วินาทีที่เห็นภาพหน้าจอชัดเจน นัยน์ตาของเยี่ยหวันหวั่นหดลงทันที
Gesperrtes Kapitel
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com