บทที่ 285 สวยกว่าผู้หญิงอีก

บทที่ 285 สวยกว่าผู้หญิงอีก

ซือเยี่ยหานมีโทรศัพท์เข้ามากะทันหัน จึงลุกไปรับสายที่ระเบียง

หานเซี่ยนอวี่ก็ไม่ได้วางมาดดาราดังอะไร ทว่ารู้สึกเกรงใจหากจะให้อยู่เฉยๆ จึงเป็นฝ่ายเดินเข้าครัวไปช่วยเยี่ยหวันหวั่น

เห็นเพียงเจ้าของห้องกำลังล้างผักโดยม้วนแขนเสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้นแบบง่ายๆ สองสามพับ ข้อมือขาวเหมือนน้ำค้างแข็งซึ่งอยู่ใต้น้ำมองแล้วพลันต้องตะลึง...

เยี่ยไป๋คนนี้ ไม่เพียงแค่หน้าตา แม้แต่เรือนร่างก็ยังสวยยิ่งกว่าผู้หญิงอีก

ช่วงหลายปีมานี้วงการบันเทิงนิยมผู้ชายที่หน้าตาดีกว่าผู้หญิงแบบนี้มากขึ้น สุ่มเลือกหนุ่มน้อยหน้าตาดีสักคนออกมาก็ทำให้พวกผู้หญิงรู้สึกด้อยกว่าได้แล้ว รอบตัวเขาก็มีอยู่ไม่น้อย แต่ว่าผู้ชายหน้าสวยที่เรียกกันเป็นการจงใจปั้นออกมา เหมือนดอกไม้ปลอมพลาสติก พฤติกรรมก็ประดิษฐ์ ทว่าเยี่ยไป๋กลับเหมือนสายลมพัดหอบหนึ่งกลางภูเขาทะเลทรายยามรุ่งอรุณและสายัณห์ กดดันแต่ก็มีความอิสระตามใจ คล้ายกับสามารถพัดหมอกควันทั้งหมดบนโลกมนุษย์ไปได้...

พอรู้สึกตัวว่ากำลังเหม่อมองผู้ชายคนหนึ่งตาค้าง หานเซี่ยนอวี่รีบส่ายหน้าเรียกสติกลับมา “ให้ผมช่วยเถอะ!”