บทที่ 221 ลิ้มรสความพ่ายแพ้
บทที่ 221 ลิ้มรสความพ่ายแพ้
ที่จริงแล้วเธอก็รู้ ด้วยการสอนพิเศษของซือเยี่ยหานบวกกับความจำของเธอ ความจริงแล้วหนึ่งเดือนไม่มีปัญหาเลย
เพียงแต่จะต้องทำให้ยุ่งไม่หยุดเท่านั้น ถึงจะทำให้เธอสบายใจและนิ่งสงบได้
เธอคิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ คิดถึงพี่ชาย คิดถึงบ้าน...คิดถึงจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว...
เธอรู้ว่าซือเยี่ยหานไม่เคยเชื่อเธอทั้งหมด รู้ว่าเวลานี้ตัวเองไม่สามารถทำเรื่องอะไรที่อาจจะยั่วให้เขาโกรธ
ไม่ง่ายเลยกว่าจะกล่อมซือเยี่ยหานมาถึงขั้นนี้ได้ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม
อีกทั้งเธอยังมีความผิดก่อนหน้านี้ เคยโกหกอ้างว่ากลับไปหาพ่อแม่หลายครั้งเพื่อที่จะหนีไป
ถ้าเวลานี้เธอพูดเรื่องกลับไปเยี่ยมพ่อแม่กับซือเยี่ยหานอีก โดยพื้นฐานน่าจะมีความหมายไม่ต่างจากบอกว่าเธอจะหนีไปอีกแล้ว
แต่ว่า ตั้งแต่ได้เจอหน้าพี่ชายที่โรงเรียนวันก่อน จิตใจแบบนี้นับวันก็ยิ่งควบคุมได้ยากขึ้นทุกที
เยี่ยหวันหวั่นนอนอยู่บนเตียง ไม่มีความง่วงเลยสักนิด เหม่อมองชายหนุ่มข้างกาย นับขนตาแต่ละเส้นของเขาตอนที่เขาหลับตา
จะทำยังไงให้ซือเยี่ยหานเห็นด้วยให้ตัวเองกลับบ้านนะ...
สองชั่วโมงผ่านไป ซือเยี่ยหานตื่นขึ้นมาตรงเวลา
Gesperrtes Kapitel
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com