ตอนที่ 22
"โอย...เบื่อ อ่านไม่จบสักที"
กานต์บ่นเสียงดังวางหนังสือในมือ วสวัตหัวเราะส่ายหน้า เขานั่งอยู่บนเตียงมีโต๊ะคอมพิวเตอร์เล็กตั้งคร่อมตักวางโน้ตบุ๊ก กานต์ลุกมาเลื่อนโต๊ะเล็กออกแล้วนอนหนุนตักคนที่ยังพิมพ์งานอยู่
"อย่าพึ่งกวน ดูสิมือเลื่อน พิมพ์ผิดหมดแล้ว"
"ผิดก็พิมพ์ใหม่สิ ตอนนี้ผมอ่านหนังสือจนเหนื่อยแล้ว"
กานต์พลิกตัวซุกหน้ากอดเอวจนคนพิมพ์ต้องหยุดมือ
"ไหน ใครบอกจะเอาเกียรตินิยม"
"ก็พยายามอยู่ แต่ตอนนี้หมดแรงอยากได้กำลังใจ"
กานต์เงยหน้าตาอ้อน วสวัตก้มตัวลงไปจูบแก้มอีกฝ่าย
"เอ้า กำลังใจ ไปอ่านหนังสือต่อได้แล้ว"
คนได้กำลังใจไม่ยอมลุก แถมยิ่งกอดเอวแน่นจนอีกฝ่ายตีมือเบา ๆ
"อย่าพึ่งกวน นี่ก็รายงานกานต์นะ เดี๋ยวไม่เสร็จกันพอดี"
"ไม่เสร็จก็ไม่เป็นไร ยังมีเวลาอีกตั้งหลายวัน คืนนี้ดึกแล้ว นอนเหอะ พรุ่งนี้ค่อยทำต่อก็ได้"
"ยืดมาหลายคืนแล้วนา ไม่เสร็จซักที"
"กว่าจะส่งก็อีกตั้งหลายวัน ผมเหนื่อย"
Gesperrtes Kapitel
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com