เสน่ห์รักเกมแค้น ตอนที่ 11

สองมือจับกระชับบาร์ทั้งสองด้านแน่นแล้วเจ้าของมือค่อยๆ พยุงร่างให้ยืนหยัดขึ้นมา แม้จะยังไม่สามารถยืนนิ่งได้ดังเดิมก็ตามแต่ก็นับว่าดีกว่าที่ในครั้งแรกที่เขาได้ประสบอุบัติเหตุมาก ขาข้างหนึ่งยกขึ้นช้าๆ มีความสั่นเล็กน้อยก่อนพยายามก้าวไปข้างหน้าเพื่อเอาเท้าแตะลงพื้น เมื่อเท้าข้างหนึ่งเหยียบย่ำลงพื้นได้มั่นคงพร้อมรอยยิ้มปรากฏขึ้นใบหน้าด้วยพลังใจที่เกิดขึ้นมาอย่างท่วมท้น ขาอีกข้างถูกยกขึ้นเพื่อก้าวไปข้างหน้าตามแต่ปรากฏว่าไม่สามารถยืนหยัดได้ดังเช่นก้าวแรก ร่างชายหนุ่มค่อยทรุดลงแต่ไม่ทันร่วงลงสู่พื้นมือบอบบางเข้ามาประคองไว้ได้ทัน

วรวุธมองตามเจ้าของมือผู้ประคองเขาไว้ได้ทันจึงเห็นว่าเป็นหญิงสาวที่เขาคุ้นเคย สายตาเธอเต็มไปด้วยความห่วงใยเช่นเดียวกับคำพูดที่เอ่ยกับเขา

"ใจเย็นนะคะพี่วุธ อย่าเครียดมากเกินไป ให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไปนะคะ"

วรวุธมองขาตัวเอง กำหมัดแน่น

"คุณลีก็รู้ว่าผมอยากเดินได้เร็วๆ นี่มันสามเดือนแล้วแต่ผมยังฝึกเดินได้แค่นี้เอง"