284

ตอนที่ 284 คุณแน่ใจนะว่าจะนอนเฉยๆ

ยวี่หว่านยังคงอยากจะยั่วยวนเฉิงฉีตง ยังไม่อยากจะให้มันจบลงแบบนี้ เพราะนานๆ เธอจะมีโอกาสได้แกล้งเขา เธอจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ไปง่ายๆ แน่

“ไม่ ฉันยังกระปรี้กระเปร่าอยู่เลย” มือของเฉียวยวี่หว่านอยู่ไม่สุข

เฉิงฉีตงออกแรงกุมมือเธอไว้ ป้องกันไม่ให้เธอขยับไปไหนได้ “ผมง่วงแล้ว”

“อีกเดี๋ยวคุณก็จะตื่นตัวค่ะ”รอยยิ้มของวี่หว่านปรากฏชัดเจน ทั้งยังแฝงไว้ด้วยความกรุ้มกริ่ม “ใช่รึเปล่า ฉีตงน้อย”

ประโยคนี้ของยวี่หว่าน เธอพูดกับตรงนั้นของเฉิงฉีตง.....

ตอนแรกเฉิงฉีตงแค่คิดว่ายวี่หว่านพูดเล่นเท่านั้น ไม่เคยคิดว่าเธอจะขวัญกล้ามากขนาดนี้

เขาได้ยินดังนั้นจึงเปิดผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้น “ผมจะไปนอนที่ห้องหนังสือ”

ยวี่หว่านเห็นเฉิงฉีตงเดินลงจากเตียงก็อึ้งขึ้นมาทันที เธอทำผิดอะไรเหรอ ก็แค่ต้องการ....เองไม่ใช่เหรอ? เมื่อก่อนทุกครั้งก็เป็นเฉิงฉีตงที่ต้องการ แล้วเธอจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนบ้างไม่ได้หรือยังไง?

ยวี่หว่านรู้สึกว่าเฉิงฉีตงคิดเอาแต่ได้ตัวเองทำไม่เป็นไรแต่คนอื่นจะทำบ้างกลับไม่ได้.....