132

ตอนที่ 132 มีเรื่องอะไรที่ผมช่วยคุณไม่ได้

เดิมทียวี่หว่านอยากจะลากเฉิงฉีตงออกมา เธอกับโหลวเย่เฉิงไม่ได้สนิทกัน ถ้ายังขืนอยู่ตรงนั้นต่อก็จะมีแต่ความกระอักกระอ่วน เธอไม่ได้เป็นคนที่จะสนิทกับคนที่เพิ่งเจอได้ง่ายๆ

แต่คิดไม่ถึงว่าเฉิงฉีตงจะพูดประโยคนี้ออกมา ทำเอาเธอถึงกับทอดถอนใจ

ที่เธอรู้จักเฉิงฉีตงหรือความสนิทที่มีในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันนี้ เธอรู้ว่าเฉิงฉีตงเป็นคนรู้กาลเทศะ สำหรับเขาแล้วเรื่องกาลเทศะเขาไม่เคยที่จะละเลย เป็นไปไม่ได้ที่จะแสดงอาการอย่างเช่นวันนี้ โหลวเย่เฉิงยื่นมือไปข้างหน้าเขา แต่เขากลับไม่มีท่าทีสนใจ.....

เว้นเสียแต่ว่า เขาไม่ชอบโหลวเย่เฉิง

แต่โหลวเย่เฉิงกับเฉิงฉีตงไม่น่าจะรู้จักกัน ทำไมอยู่ดีๆ ก็ไม่ชอบเขาซะงั้น.....

“เมื่อกี้คุณบอกว่าปวดกระเพาะไม่ใช่เหรอคะ เรารีบกลับบ้านไปพักเถอะ” ยวี่หว่านฝืนยิ้มออกมาน่าเกลียดเสียยิ่งกว่าตอนร้องไห้เสียอีก เธอนึกถึงที่คุณปู่เฉิงบอกกับเธอว่าตอนเด็กๆ เฉิงฉีตงชอบซุกซนแบบตีหน้าซื่อ ทำให้ใครก็ไม่มีวิธีจะไปตำหนิเขา

ตอนนี้ยวี่หว่านเชื่อแล้ว.....ผู้ชายคนนี้ชั่วร้ายมาก