【บทเสริมพิเศษ 2】
ห้องรับแขกบ้านเฉิง
กู้เหอนั่งอยู่บนโซฟา แล้วมองไปยังเด็กทั้งสองที่เนื้อตัวมอมแมมจากการปีนต้นไม้ ซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา และใบหน้าก็เข้มขรึมลง
“บอกมาสิ ใครต้นคิด”
ที่จริงแล้วกู้เหอก็อายุมากกว่าพวกเขาแค่สี่ปีเท่านั้น ปีนี้ยังไม่ถึงสิบสองขวบด้วยซ้ำไป
แต่เด็กที่มีความเป็นผู้ใหญ่แบบกู้เหอ ราวกับอายุมากกว่าเด็กสองคนนี้เป็นสิบปี...
ภายนอกกู้เหอดูเป็นผู้ใหญ่ อันที่จริงก็เป็นแค่เด็กที่ไม่ทำให้ผู้ใหญ่เป็นห่วง แต่เฉิงฉีตงกลับไม่ใช่ เขาเป็นประเภทแกล้งทำเป็นนิ่งขรึม ที่จริงแล้วเลวร้ายมากถึงมากที่สุด
ตั้งแต่เด็กจนโตเขาก็มีความคิดร้ายกาจมากกว่าคนอื่นๆ
ดังนั้นคุณปู่เฉิงจึงให้กู้เหอคอยดูแลเฉิงฉีตงตลอด
แต่หากพูดตามจริง เฉิงฉีตงเองก็กลัวกู้เหออยู่นิดหน่อย
“ความคิดเขา” เฉิงฉีตงชี้นิ้วไปที่จี้ซ่าวอย่างไม่เหลือเยื่อใยใดๆ ให้เพื่อนของตัวเองเลย
จี้ซ่าวสับสนไปสักพัก เฉิงฉีตงจะทรยศกันแบบนี้เหรอ ไม่คิดสักหน่อยเหรอ นี่ไม่ดูมีความสุขไปหน่อยหรือไง
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com