950

ตอนที่ 950 ฉันมีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง（5）

ผลักประตูให้เปิด เพียงแค่แวบเดียวหานจือฟานก็เห็นเฉิงเว่ยหว่านที่ยืนหันหลังให้เขาอยู่ที่ข้างเตียง

เธอทำตามที่เขาพูด ถอดเสื้อผ้าด้วยตนเอง

หานจือฟานขมวดคิ้วเข้าหากัน และมีความไม่พอใจบางๆ วาบผ่านนัยน์ตา เขาปิดประตูลง ก้าวเท้าสองก้าวเดินเข้าไปในห้อง เมื่อเธอเห็นยังคงไม่ขยับจึงถือโอกาสส่งเสียงอย่างไม่สบอารมณ์: “ประโยคที่ฉันพูด เธอลืมไปหมดแล้วเหรอ?”

ร่างกายของเธอสั่นไหวเล็กน้อย และยกมือที่สั่นเทิ้มขึ้นมาเหมือนกับต้องการจะถอดเสื้อผ้า แต่เมื่อยกถึงครึ่งหนึ่งก็ชักมือกลับไปเหมือนเดิม

เมื่อเห็นท่าทางอืดอาดยืดยาดของเธอ ก็ทำให้โทสะในใจของหานจือฟานโหมซัดอย่างรุนแรงยิ่งกว่าเดิม: “ถ้าหากเธอไม่เต็มใจ ถ้าอย่างนั้นขวางหูขวางตาฉันให้มันน้อยๆ หน่อย! ฉันจะบอกอะไรเธอให้ ถ้าหากทำให้ฉันไม่พอใจ ฉันหันหลังเดินจากไปตอนนี้ เธอก็อย่าคิดเพ้อเจ้อว่าจะได้เจอกับลูก！”

พูดจบ เมื่อหานจือฟานเห็นเฉิงเว่ยหว่านยังคงไม่ตอบโต้ เขาก็หันหลัง ดึงประตูให้เปิด ก้าวขาเดินจากไปจริงๆ

เฉิงเว่ยหว่านที่ได้ยินเสียงแทบจะไม่มีความลังเลและวิ่งไล่ตามมา

ฝีเท้าของหานจือฟานไม่ได้หยุดลง