877

ตอนที่ 877 เฮ่อจี้เฉิน พวกเรามีลูกกันสักคนเถอะ（27）

ไม่อยู่บ้าน?

หานจือฟานยกข้อมือขึ้นมามองเวลาแวบหนึ่ง ตอนนี้ก็ห้าทุ่มครึ่งแล้ว ดึกขนาดนี้แล้วยังไม่กลับบ้านเหรอ?

หานจือฟานขมวดคิ้วเข้าหากันและตอบ “นายรออยู่ที่นั่นแหละ” หลังจากนั้นก็วางสายโทรศัพท์ หาเบอร์โทรศัพท์ของเฉิงเว่ยหว่าน และกดโทรออกไป

สัญญาณโทรศัพท์ดังอยู่หลายครั้ง แต่ไม่มีคนรับ

และในขณะที่หานจือฟานไม่มีความอดทน กำลังจะเอาโทรศัพท์ลงมาจากข้างหูและกดตัดสายนั้น โทรศัพท์ก็ถูกรับ พร้อมกับมีเสียงที่ไม่ใช่เฉิงเว่ยหว่านดังลอดออกมาจากข้างใน เป็นเสียงผู้ชายที่อายุประมาณ 30 แทน “สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณโทรมาหาหวานหว่านเหรอครับ?”

หวานหว่าน.... เรียกสนิทสนมกันขนาดนั้นเชียว?

หานจือฟานไม่รู้สึกแม้แต่น้อยว่าแรงปลายนิ้วที่กำโทรศัพท์ของเขา เริ่มเพิ่มแรงหนักขึ้นอย่างควบคุมไม่อยู่

หานจือฟานไม่ได้พูดอะไร ผู้ชายในปลายสายรอไปสักพัก แล้วถึงจะพูดขึ้นมาอีกครั้ง “ตอนนี้หวานหว่านอยู่ในห้องน้ำ คุณมีเรื่องสำคัญอะไรหรือเปล่าครับ? ถ้ามีผมจะได้ช่วยคุณเรียกเธอตอนนี้ แต่ถ้าไม่มีละก็ รอให้เธอออกมา ผมจะให้เธอโทรกลับหา.....”