306

ตอนที่ 306 พวกเราสามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไหม? （6）

เขาเหมือนกับถูกของมีคมอะไรบางอย่างแทงเข้าไปที่กลางออก ความเจ็บปวดแล่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ขนาดในลำคอยังรู้สึกเจ็บแสบ

เขารีบหลุบตาเปลือกตาลงต่ำ พยายามปกปิดนัยน์ตาที่ปรากฎถึงความผิดหวัง

ผู้หญิงสามคนตรงข้ามยังคงหัวเราะหยอกล้อกันอย่างร่าเริง แต่เขากลับไม่มีอารมณ์จะฟังว่าพวกเธอพูดกันต่อ จึงลุกขึ้นแล้วเดินจากไปอย่างเงียบงัน

....

ผู้หญิงสามคนไม่ทันได้สังเกตว่าตรงหน้าพวกเธอมีคนขาดไป ยังคงจ้องมองไปที่โทรศัพท์ของถังฮว่าฮว่าแล้วซุบซิบพูดคุยกันต่อ

เวลาผ่านไปประมาณสิบนาที ปั้วเฮ่อก็อยากลุกไปห้องน้ำ ถังฮว่าฮว่าที่มีความคิดเช่นเดียวกับเธอ ขณะที่ทั้งสองคนกำลังลุกขึ้นจากโซฟา จี้อี้ก็เงยหน้าขึ้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ แล้วถึงจะสังเกตเห็นว่า เฮ่อจี้เฉินกับหานจือฟานที่นั่งตรงข้ามไม่อยู่แล้ว

"เอ๊ะ? รุ่นพี่เฮ่อกับเพื่อนของเขาล่ะ?" สายตาของถังฮว่าฮว่าก็มองไปที่โซฟาว่างๆ ที่อยู่ตรงกันข้ามพอดิบพอดี จึงถามออกมาอย่างเอะใจ