099

บทที่ 99 พูด “ขอโทษ”เป็นร้อยครั้ง (99)

ร่างของจี้อี้ หายลับไปจากประตูรถไฟฟ้าใต้ดินนานแล้ว เฮ่อจี้เฉินจึงค่อยถอนสายตากลับมา สตาร์ทเครื่องรถ แล้วขับกลับไปที่บ้าน

ป้าจางได้ยินเสียงเคลื่อนไหว เธอวิ่งมาเป็นอันดับแรก มองเขา แล้วเปิดปากพูดอย่างยิ้มแย้มทันทีว่า " คุณชายเฮ่อ คุณกลับมาแล้วเหรอคะ?"

เฮ่อจี้เฉินพยักหน้าเล็กน้อย ไม่พูด แล้วก้มลงเปลี่ยนรองเท้า

“คุณชายเฮ่อ คุณอยากกินอะไรสักหน่อยไหมคะ?" ป้าจางถามต่อ

หลังจากเปลี่ยนรองเท้าเสร็จ เฮ่อจี้เฉินยืดตัวยืนตรง จึงค่อยส่ายหน้าให้ป้าจาง แล้วเดินขึ้นไปข้างบน

กลับมาถึงห้องนอน เฮ่อจี้เฉินมองของๆ เฮ่อหยูกวงที่เอามาจากเมืองซูซึ่งมีทั้งเสื้อผ้า กระดานเขียน โทรศัพท์มือถือ นาฬิกาข้อมือ...วางอยู่บนโซฟา

เฮ่อจี้เฉินมองแล้วมองอีก รู้สึกจุกแน่นที่หน้าอก เขาเดินไปที่หน้าต่าง แล้วผลักหน้าต่างเปิดออก

อากาศหลังฝนตก กลิ่นชื้นผสมกับกลิ่นหอมของดอกไม้จางๆ จากสวนดอกไม้ที่อยู่ข้างล่างโชยพัดมาพร้อมกับสายลมยามค่ำคืน ลอยเข้ามาในจมูกของเขา

เขาจุดบุหรี่ มองผ่านควันบุหรี่ที่ลอยฟุ้งออกไปไกล