029

บทที่ 29 ขอบคุณสำหรับความใจกว้างของเธอ (9)

ปฏิกิริยาตอบโต้รุนแรงแบบนั้น เป็นเพราะว่ากลัวทุกคนจะได้ยินประโยคหลังใช่ไหม?

แต่ไหนแต่ไรมาจี้อี้ก็ไม่ใช่คนเชื่อเรื่องบุญกรรมอะไร ถือคติคนอื่นไม่ระรานฉัน ฉันก็ไม่ระรานคนอื่น ในเมื่อหลินหย่าหาเรื่องเธอ เธอก็จะไม่ให้หลินหย่าได้เหลือที่ยืน!

แม้ว่าเสียงที่อัดไว้จะเล่นจบแล้ว แต่จี้อี้กลับไม่คิดจะปล่อยไป เธอกรอเสียงกลับไปนิดหนึ่งแล้วกดเล่นต่อ

“..เกือบลืมไปเลย เสี่ยวอี้ ฉันย้ายไปที่ห้อง 1808 แล้วนะ ไม่ได้อยู่ที่ห้องข้างๆ เธอแล้ว…”

จี้อี้รอจนคำพูดของหลินหย่าเล่นจนจบแล้ว จึงสวมนาฬิกาข้อมือกลับไปเหมือนเดิม หลังจากนั้นจึงค่อยๆ เหลือบตาขึ้นมองหลินหย่าด้วยสายตาเยียบเย็น "ไม่ใช่ว่าฉันไม่ให้โอกาสเธอ แต่เป็นตัวเธอเองที่ไม่ต้องการมัน!"