15 ต่อหัวเสือ

รุ่งเช้าของอีกวันการินลุกไม่ขึ้น รู้สึกเจ็บระบมไปทั้งตัว ไหนจะเจ็บแผลที่หลังคอ และที่ลำบากสุดคือความปวดตึงแถวบั้นท้าย

เขาเลยนอนพักช่วงเช้า เรียกนิวพยาบาลหนุ่มประจำแท่นมาช่วยทำแผลที่หลังคอให้ อ้างส่ง ๆ ไปว่ามีแมลงอะไรไม่รู้มากัดแล้วเผลอเกาแรงจนเลือดออก อีกฝ่ายดูไม่เชื่อแต่ก็ทำแผลให้จนเสร็จเรียบร้อย

จนบ่ายอาการของการินเริ่มดีขึ้น เขาเลยฮึดสู้ แข็งใจลุกออกไปข้างนอก เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะฝึกเดินทุกวัน เขาอยากกลับไปเดินได้เองโดยไม่ต้องใช้ไม้ค้ำให้เร็วที่สุด

การินออกมาเดินเล่นบนดาดฟ้าของแท่นที่เดิมอย่างมุมานะ แม้วันนี้จะเจ็บตัวนิดหน่อย แต่ก็ดีใจที่เดินได้มากกว่าเมื่อวานโดยใช้ไม้ค้ำแค่อันเดียว

พอเดินมากเหงื่อก็เริ่มซึม หนุ่มหน้าสวยเลยนั่งพักที่ม้านั่งตัวหนึ่งแถวนั้น

ตอนเผลอตัวนั่งลงไปบนม้านั่งแข็ง ๆ เขาถึงกับนิ่วหน้า สูดปากร้องโอ๊ยเบา ๆ นั่งไม่ระวังก็แบบนี้

ถ้าค่อย ๆ ขยับให้เหลือก้นรับน้ำหนักแค่ข้างเดียวก็พอทนได้ ตอนนี้คงต้องทำแบบนี้ไปก่อน ยังดีที่ไม่เจ็บมากจนทนไม่ไหว

การินแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า แสงอาทิตย์ตอนเวลาเกือบห้าโมงเย็นทำตาพร่ามัว เขาเลยพักสายตาด้วยการมองไปไกล ๆ ยังผืนน้ำสีครามต้องประกายแดดที่ตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าสด ก่อนจะมองไปยังลานที่เริ่มมีพนักงานที่ทยอยเลิกงานแล้วมาเดินเล่นหรือออกกำลังกาย

ที่ลานกว้างนั้น เขาเห็นพนักงานหนุ่มสองสามคนกำลังเตะฟุตบอลเข้าโกลเล็ก ๆ ที่เรียกว่าโกลหนู

การินรู้จักสองในสามคนนั้น เด่นกับเอก เขาสองคนเป็นช่างซ่อมบำรุงที่อายุแค่ยี่สิบกว่า ๆ เท่านั้น การใช้ชีวิตอยู่ที่แท่นขุดเจาะทำให้หลังเลิกงานไม่ค่อยมีอะไรทำนัก ยังดีที่มีห้องยิมติดแอร์ กับลานดาดฟ้านี่ให้พวกหนุ่ม ๆ ที่ยังมีกำลังวังชาเหลือเฟือได้เล่นกีฬากัน

การินนั่งทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เขาเอานิ้วถูริมฝีปากล่างไปมา รสชาติของท่านประธานยังเหลืออยู่ตรงนั้น จากนั้นก็เอานิ้วลูบที่ลำคอ ไล่ลงมาที่หน้าอก ที่เม็ดเนื้อส่วนยอด

อูย ยังเจ็บอยู่เลยตอนเอามือไปโดน

แล้วดูสิ ทั้ง ๆ ที่วันนี้อากาศไม่เย็น แต่เพราะท่านประธานหนุ่มคนนั้นเลยทำให้เขาต้องใส่เสื้อเชิ้ตมีปกแขนยาวเพื่อปกปิดร่องรอยที่อีกฝ่ายฝากไว้

การินไม่ค่อยแน่ใจว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น รู้แต่ว่าพอเดวิสกับเขาเสร็จสมอารมณ์หมายแล้ว ท่านประธานก็ทิ้งตัวลงมาซบที่ตัว และเขาเองก็อาจเผลอหลับไปทันที จนตื่นอีกทีตอนรุ่งสาง พอลืมตาก็ไม่เจอเดวิสแล้ว ฝ่ายนั้นอาจหลบไปตั้งแต่หลังทำเรื่องนั้นเรียบร้อย เพราะไม่เห็นประโยชน์ว่าจะอยู่ต่ออีกทำไม

หนุ่มหน้าสวยถอนใจเฮือก

แล้วความคิดของเขาก็ล่องลอยต่อไป การินลองปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลงเม็ดหนึ่ง ก้มมองข้างในตรงเนื้ออ่อนสีขาวซีดเหมือนหินอ่อน พอเห็นรอยแดงที่เหนือหน้าอกก็ต้องถอนใจอีกรอบ จากนั้นก็กลัดกระดุมไว้อย่างเดิม

ในหัวเกิดความสงสัย เดวิสเป็นอะไร ทำไมเมื่อคืนถึงบุกเข้ามาในห้องของเขา แถมมีอาการ...แปลก ๆ

เหมือนท่านประธานมีอารมณ์มากจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ เขาเป็นอะไร เขาเมาเหล้า หรือมีคนวางยาเขางั้นหรือ

และถ้ามีอารมณ์ทำไมต้องมาลงที่เขาด้วย คู่หมั้นเขาก็มี หรือเพราะเดวิสอยากลองอะไรใหม่ ๆ หรือเพราะร่างกายหนุ่มน้อยคนที่เขาอยู่มีเสน่ห์รุนแรงจนดึงดูดผู้ชายให้เข้ามาหา

การินเผลอเอามือแตะหน้าอย่างลืมตัว แต่ว่าเดวิสไม่ชอบคำมรไม่ใช่รึ แล้วทำไมถึง...

ไม่เห็นมีเหตุผลเลย

พอคิดเรื่องที่ทำกับเดวิสเมื่อคืน นึกถึงความรู้สึกและสัมผัสต่าง ๆ ที่อีกฝ่ายมอบให้ จู่ ๆ เขาก็ร้อนที่หน้า แถมยังวูบวาบตรงหว่างขา มันเกิดขึ้นเองอย่างควบคุมไม่อยู่

เขาเป็นผู้ชาย ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายด้วยกันมาก่อน ต้องยอมรับว่าประสบการณ์เมื่อคืนที่เดวิสมอบให้นั้นมันช่างเป็นเรื่องที่...สดใหม่ ซึ่งเขาไม่คิดเลยว่ามันจะให้ความรู้สึกแบบนี้

ไม่อยากเชื่อเลยว่าเด็กน้อยในวันนั้นจะกลายมาเป็นเอ้อ...ครูสอนบทเรียนทางเพศแบบผู้ชายด้วยกันให้เขาในอีกยี่สิบปีต่อมา

'แล้วชอบไหมล่ะ' ส่วนลึกข้างในสักแห่งถามกลับ

บ้าน่า แต่เขาดันรู้สึกร้อนจนคันยิบแถวโคนผมตรงหน้าผาก แถวหลังคอ จะบ้ารึเปล่า ตอนโดน...น่ะเจ็บจะตาย แล้วของเดวิสก็ใช่ว่าจะเล็กเสียที่ไหน ตอนอัดเข้าไปจนสุดโคนน่ะจุกพูดไม่ออกทีเดียว

แม้จะคิดแบบนั้น แต่นิ้วชี้กลับแตะสัมผัสและเขี่ยที่ริมฝีปากอย่างเผลอตัว

การินนิ่งไปสองสามวินาที สุดท้ายก็ยอมรับ

ถ้าพูดตรง ๆ เดวิสคือนักจูบที่ยอดเยี่ยมทีเดียว การสัมผัสกันแบบนั้นกับผู้ชาย ก็ให้ความรู้สึกเคลิบเคลิ้มได้มากเหมือนกัน ไม่ต่างอะไรกับตอนทำกับผู้หญิง แต่ไม่นับตอนถูกสอดเข้ามานะ นั่นมันค่อนข้างเจ็บ...ไปหน่อย

เขายอมรับว่า ในภาพรวม การมีเซ็กซ์กับเดวิสก็ไม่ได้เลวร้ายนัก

ขณะคิดเพลิน ๆ จู่ ๆ ก็มีลูกบอลพุ่งปรู๊ดผ่านไหล่เขาไป เขาสะดุ้งสุดตัว ไม่ใช่เพราะกลัวลูกบอลจะถูกตัว แต่เพราะการขยับตัวหลบอย่างเร็วโดยสัญชาตญาณ ทำให้เจ็บแปล๊บที่บั้นท้ายอีกแล้ว

สองหนุ่มรีบวิ่งมาหา

"ลูกบอลถูกตัวหรือเปล่า เจ็บไหมครับ"

"เอ้อ ไม่โดนนะ ไม่เป็นไร" เขากะพริบตาปริบ ๆ สองสามที แล้วมองไปยังสองหนุ่ม เกือบลืมตัวทักทายชื่อสองคนนั้นออกไปแล้ว

ดีนะที่ดึงสติทัน

"ยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ"

การินพยักหน้าให้แล้วยกมือขึ้นข้างหนึ่งทำนองว่าไม่เป็นไร แต่หนึ่งในหนุ่มนั้นกลับไม่ยอมจากไป ทำท่าเก้กัง มือข้างหนึ่งลูบเส้นผมบนหัว

"ว่าแต่เอ้อ คือ..คุณนั่งเล่นคนเดียว ไม่มีคนมาด้วยเหรอครับ"

คนที่พูดชื่อเด่น เป็นคนที่รูปร่างและหน้าตาดูดีกว่าอีกคน หุ่นเด่นมีกล้ามเนื้อกำลังดี ตัวสูงและผิวขาว แถมใบหน้าก็หล่อเหลาใช้ได้

"ฮะ?" คำถามนั่นแปลว่าอะไร

การินตาโตกับสิ่งที่เด่นถาม ปากอ้าค้างไปเป็นนาที

นั่นทำให้เด่นไปต่อไม่เป็นเลยทีเดียว เขาเอามือเกาที่หลังคอแล้วบิดตัวไปมา รอยยิ้มที่ส่งมานั้นฝืดอย่างยิ่ง

อาจเป็นเพราะการินเอาแต่จ้องหน้าของหนุ่ม...ที่เหมือนเข้ามาจีบเขา และการมองแบบนั้นคงทำให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่าคนถูกจีบไม่เล่นด้วย เด่นเลยรีบถอยฉากไป

"เอ้อ งั้นไม่เป็นไร ไม่รบกวนแล้ว ผมไปนะครับ" เขาก้มหัวให้ปลก ๆ ส่วนอีกคนที่ชื่อเอกแยกตัวไปเก็บลูกบอลที่ไปค้างอยู่ในซอกแห่งหนึ่งแถววอล์กเวย์เมื่อครู่นี้

พอทั้งคู่สลายตัวไป การินก็นึกสงสัย นี่แค่นั่งเฉย ๆ แต่อยู่ ๆ เจ้าเด่นหน้าหล่อนั่นก็ทำท่าเหมือนมาจีบเขา

งั้นหน้าตาผิวพรรณเด็กคนนี้คงดูดีไม่เลวเลยสินะ แปลว่าเขาไม่ได้คิดไปเองตอนเห็นใบหน้านี้ในกระจก

+++++

การินกลับมาที่ห้องพักผ่านวอล์กเวย์หนึ่ง ตอนนี้ยังเหลือแสงแดดเล็กน้อย

ขณะเดินกลับ เขาเห็นสิ่งของอย่างหนึ่ง ซึ่งทำให้เขาต้องเลิกคิ้วมองอย่างสงสัย

เพราะจำนวนของมันค่อนข้างเยอะจนผิดสังเกต

ของเหล่านี้คงถูกโหลดมาทางเรือ แล้วก็มาพักไว้ตรงจุดนี้ เพื่อเตรียมส่งต่อไปยังปลายทางสักแห่งที่อยู่ในแท่นนี้

ของที่อยู่บนรถลากพื้นราบมีล้อ คือลังพลาสติกโปร่งที่ดูหนาแน่นแข็งแรง ลังเหล่านั้นเรียงซ้อนกันหลายชั้นบนรถลาก

เขามองซ้ายขวา แล้วรีบใช้ไม้ค้ำยันเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ

มีสติกเกอร์แปะไว้บนลัง มันระบุว่าส่งไปที่ยูนิต P-02 ซึ่งเป็นรหัสที่ใช้กันที่นี่ แต่เขารู้ทันทีว่ามันหมายถึงหน่วยฟีโรโมน ที่การินคนเก่าเคยทำงานอยู่นั่นเอง

ลังใส่อะไรถูกส่งไปที่ห้องแล็บของเขา น่าสงสัยจริง

การินดูลาดเลาอีกรอบ ไม่มีใครเดินมา เขาเล็งลังที่ซ้อนอยู่ชั้นบนสุด ลังใบนั้นมีปิดด้วยฝาพลาสติกเจาะรู ราวกับต้องการให้อากาศถ่ายเท

ฝามีตัวล็อกคล้ายฝาพลาสติกปิดกล่องเก็บอาหาร พอมาใช้กับลังขนาดใหญ่ สลักจึงค่อนข้างแน่น

หนุ่มหน้าสวยตัดสินใจใช้มือง้างสลักฝาพลาสติก ยังดีที่กล้ามเนื้อของคำมรพัฒนาขึ้นตลอดช่วงหนึ่งเดือนเศษตั้งแต่ฟื้นขึ้นมา แต่ก็ต้องพยายามและใช้แรงมากจนเหงื่อตกเหมือนกัน

สุดท้ายมันก็ถูกเปิดออกมาได้

เขาใช้มือแงะฝาพลาสติกข้างหนึ่งเปิดออก มันปิดไว้ค่อนข้างแน่นทีเดียว แต่เขาค่อย ๆ ดึงมันขึ้นช้า ๆ ในลักษณะเดียวกับการจับห่วงแล้วค่อย ๆ ดึงเปิดฝาอะลูมิเนียมของกระป๋องทรงกระบอกขึ้น

เรี่ยวแรงที่ร่างคำมรมี ดึงฝาเปิดขึ้นมาได้ราวห้าเซนติเมตรเท่านั้น แต่ก็พอให้เขาชำเลืองมองของที่อยู่ข้างในได้

หนุ่มหน้าสวยเขม้นมอง ของที่อยู่ในลังที่มีฝาปิดนี้ดูเหมือนกล่องใส่แมลง ซึ่งไม่น่าแปลกเพราะเป็นของที่ถูกส่งไปยังหน่วยผลิตฟีโรโมน

เพียงแต่การินไม่เคยเห็นแมลงประเภทไหนใส่กล่องแบบนี้เลยตลอดชีวิตการทำงานที่นี่

ปกติลาโฮมกรุปรับผลิตฟีโรโมนเพื่อควบคุมการแพร่พันธุ์พวกแมลงศัตรูพืช ดังนั้นแมลงที่ส่งมาหาแล็บของเขาจึงได้แก่ ผีเสื้อกลางคืนที่เป็นตัวเต็มวัยของหนอนกอข้าว ของหนอนกระทู้ ของหนอนใยผัก ซึ่งแมลงพวกนั้นไม่เคยถูกจัดส่งมาในกล่องลักษณะเช่นนี้

กล่องใส่แมลงที่เห็นนี้ เป็นกล่องเหล็กปิดทึบทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้ายาวประมาณห้าสิบเซนติเมตร มีรูกลม ๆ เจาะไว้บนด้านหนึ่งของกล่องสองรู โดยสองรูนั้นมีใยสีขาวคล้าย ๆ ก้อนสำลีอุดไว้ ราวกับไม่ต้องการให้ตัวที่อยู่ในกล่องเล็ดลอดออกมา

เขาขมวดคิ้ว ถ้าลังพลาสติกแต่ละใบมีกล่องเหล็กแบบนี้ข้างในทุกลัง ในแต่ละกล่องก็มีแมลงจำนวนหนึ่ง แปลว่ามีความต้องการจากลูกค้าให้ผลิตฟีโรโมนล็อตใหญ่โตมโหฬารทีเดียว

การินสงสัยมากว่าที่อยู่ในนั้นคือแมลงอะไร เขาเลยแหย่นิ้วลงไป คีบเส้นใยที่เหมือนก้อนสำลีออกมาก้อนหนึ่งจากรู

แววตาของเขาเบิกกว้างเลยทีเดียวตอนที่ได้เห็น

มันคลานออกมาจากรูทันทีที่ถูกกระตุ้นด้วยแสงสว่างยามบ่ายจัด เป็นแมลงตัวใหญ่ทีเดียว ตัวมีสีดำ ปีกสีน้ำตาล ท้องมีแถบส้มปนเหลือง—เขาพอรู้ว่ามันคือต่อหัวเสือที่มีพิษร้าย อาการแบบเบา ๆ ของคนที่ถูกต่อย คือ คลื่นไส้ อาเจียน ไปจนถึงแน่นหน้าอก หายใจติดขัด แต่หากถูกต่อยพร้อมกันหลาย ๆ ตัว ปริมาณพิษที่ได้รับอาจส่งผลให้ระบบไหลเวียนโลหิตล้มเหลว จนถึงแก่ความตายได้เช่นกัน

แล้วหนุ่มหน้าสวยก็ต้องนิ่วหน้า กระตุกนิ้วออกอย่างรวดเร็วจากขอบลัง เมื่อรู้สึกถึงความเจ็บแปล๊บทันทีที่ปลายนิ้ว เขาผงะไปข้างหลังด้วยความหวาดกลัวตอนแมลงตัวนั้นบินออกมา

การินหงายหลังล้มกับพื้น ก้นกบที่เจ็บระบมอยู่แล้วยิ่งปวดจี๊ดจนต้องร้องโอ๊ย

เขาถูกต่อหัวเสือที่มีพิษต่อยที่ปลายนิ้ว

แล้วมีคนส่งตัวต่อหัวเสือจำนวนมากมายมาที่แล็บฟีโรโมนเพื่ออะไร