บทที่ 505 นางเจียงเปิดศึก!
เพื่อที่จะแสดงให้เห็นว่าตนเองนั้นอ่อนแอและเอาชนะได้ง่าย นางเจียงจึงปล่อยมือจากหลัวช่าทหาร
หลัวช่าทหารสับเท้าวิ่งหนีไปทันที!
แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดแม้แต่น้อยก็คือ อยู่ๆ คนที่เดิมทีเคยอยู่ด้านหลังของเขาก็มาปราฏตัวด้านหน้าของเขา ความเร็วในการหนีของเขาราวกับกำลังจะไปเกิดใหม่ หากจะจับเขานั้นแทบเป็นไปไม่ได้
“ไอ้หยาาา” นางเจียงร้องออกมา
หลัวช่าทหารก็เห็นว่าสตรีคนนั้นถูกตนเองชนจนกระเด็น
เอ๊ะ…
เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจริง แต่เขาไม่ได้ใช้พลังภายในสักหน่อย ชนไปเพียงนิดเดียว ไม่ถึงกับกระเด็นได้
หรอกกระมัง…
นางเจียงรีบพยักหน้าหงึก ใช่แล้วๆ ข้าอ่อนแอมากๆ!
แต่นางอ่อนแอถึงเพียงนี้ เหตุใดเขายังต้องหนีด้วยเล่า?
นางเจียงปราดเข้ามาด้านหน้าของเขาอีก ครั้งนี้นางจะต้องกระเด็นไปไกลกว่าเดิม!
หลัวช่าหนีไม่พ้น จึงชนเข้ากับนางอีก
“ไอ้หยาาาาาา” นางเจียงลอยออกไปไกลด้วยท่าทางงดงาม
หลัวช่าทหารซึ่งสงสัยว่าตนเองไม่ได้ใช้แรง ไม่มีทางชนนางจนกระเด็นออกไปได้ไกลถึงเพียงนั้น “...”
อย่าดูถูกสติปัญญาของหลัวช่าทหารได้ไหมเล่า?
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com