Vol.2-121 สารภาพความจริง_

บทที่ 121 สารภาพความจริง

หากจะบอกว่าไม่ตกใจกับการมาเยือนของหานจิ้งซูก็อาจเป็นการโกหก แม่นางทั่วไปหากเผชิญกับเรื่องเช่นนี้ก็คงไม่กล้ามาเยือนถึงบ้าน แม้แต่เซียวจื่อเยวี่ยยังไม่กล้าแสร้งเป็นแขกมาหาถึงที่บ้าน แต่กลับวิตกกังวลจนล้มป่วยระหว่างทาง

เมื่อเห็นหานจิ้งซูบุ่มบ่ามมาแล้ว คนที่ไม่รู้ก็คงคิดว่านางกับอวี๋หวั่นเป็นเพื่อนสนิทกัน

อวี๋หวั่นให้คนยกชามาให้

ในโถงบุปผามีคนอยู่ไม่มาก หานจิ้งซูเพียงแต่พาสาวใช้คนสนิทมา ข้างกายของอวี๋หวั่นมีสองพี่น้องหลีเอ๋อร์และเถาเอ๋อร์ คนอื่นๆ ล้วนถูกอวี๋หวั่นสั่งให้ออกไปแล้ว

“คุณหนูเชิญดื่มชา” อวี๋หวั่นพูดอย่างเกรงออกเกรงใจ นางเป็นแขก ยิ่งไปกว่านั้นเธอกับหานจิ้งซูเป็นศัตรูหรือเป็นมิตรกันก็ยังบอกไม่ได้ เห็นทีคงจะทำอะไรไม่ได้ง่ายๆ

“ข้าไม่ได้มาดื่มชา” คุณหนูหานพูดอย่างใจเย็น สายตาของนางจับจ้องอยู่ที่อวี๋หวั่นตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามาในห้อง จนบัดนี้ยังมิอาจละสายตาได้ ความรู้สึกประหลาดใจ ตกใจ อิจฉาริษยาล้วนระคนกันอยู่ในดวงตาของนาง

อวี๋หวั่นมองหยั่งเชิง แม้ว่าร่างนี้จะไม่ได้มีชาติกำเนิดเหมือนหานจิ้งซู แต่เนื้อหนังมังสาก็นับว่างามไม่แพ้นาง