Vol.2-111 ครอบครัวกลมเกลียว (2)

บทที่ 111 ครอบครัวกลมเกลียว (2)

ป้าสะใภ้ใหญ่กล่าวอย่างเย็นชา “ไม่ต้องการติดต่อกับเจ้า แต่ชวนเจ้ามากินอาหารที่งานเลี้ยง ข้าเป็นบ้าไปแล้วรึ? แต่ที่เจ้ากล่าวก็ไม่ผิด ข้าในตอนนี้ไม่ต้องการติดต่อกับเจ้าอีกแล้ว ญาติพี่น้องเช่นพวกเจ้า สกุลอวี๋ไม่อาจเอื้อม”

กัวหยุนเหนียงไม่คิดว่าพี่สาวคนโตที่ทนกล้ำกลืนความเจ็บช้ำมาตลอดจะกล่าวคำพูดที่ไม่ไว้หน้าเช่นนี้ หรือว่าข่าวลือที่นางได้ยินมาเป็นความจริง สกุลอวี๋ในยามนี้เอื้อมถึงไม้กิ่งสูงของตระกูลใหญ่โตได้แล้ว ดังนั้นนางจึงไม่สนใจสกุลลัวอีกต่อไป?

ที่สวนหลังบ้าน อวี๋หวั่นก็ฟังการสนทนาของกัวหยุนเหนียงกับป้าสะใภ้ใหญ่ของนางไปพลาง และเล่าถึงความสัมพันธ์ระหว่างสกุลกัวและสกุลลัวให้เยี่ยนจิ่วเฉาฟังไปพลาง “...ไม่ใช่ว่าป้าใหญ่ไม่มีเหตุผล ท่านอย่าได้เข้าใจผิดนาง”

นางเริ่มสนใจว่าเขาคิดอย่างไรกับครอบครัวของนาง

เยี่ยนจิ่วเฉาส่งเสียงตอบรับ

นายน้อยแห่งเยี่ยนเฉิงนั่งอยู่ในสวนหลังบ้านของบ้านไร่ ฟังเรื่องซุบซิบที่เยอะแยะวุ่นวายซับซ้อนของญาติๆ และเขาก็ตั้งใจฟังอย่างจริงจัง

“เจ้ามีเรื่องอะไรกันแน่?” ป้าสะใภ้ใหญ่เอ่ยอย่างอารมณ์เสีย