ตอนที่ 244

ตอนที่ 244 ใครเป็นตัวหมาก

"คุณไม่ได้เอากระจกฟ้าดินไปแล้วงั้นเหรอ จะพาฉันมาที่นี่อีกทำไม ถึงยังไงสำหรับพวกคุณแล้ว ฉันก็ไม่มีประโยชน์อะไร! ถ้าคุณอยากจะฆ่าฉัน ไม่ง่ายกว่าเหรอที่จะฆ่าฉันตั้งแต่อยู่ที่นั่น ทำไมต้องพาฉันมาที่นี่ด้วย" เย่หนิงมองมู่หรงซี ทั้งถามคำถามออกมาเป็นชุด

มู่หรงซีสูดลมหายใจเข้าลึก 

เย่หนิงพูดอีกครั้งว่า "คุณเป็นลูกสาวของราชาผีดิบเหรอ แต่ฉันได้ยินมาว่าเสิ่นอี้ทรยศหักหลังราชาผีดิบไปตั้งนานแล้ว"

"เหอะ เขาพูดอย่างนี้ คุณก็เชื่องั้นเหรอ" 

เย่หนิงส่ายหน้า "ฉันคิดว่าคำพูดของเขาค่อนข้างน่าเชื่อถือ ส่วนที่ว่าคุณ...ถ้าคุณเป็นคู่หมั้นของเสิ่นอี้จริงๆ......" 

"เย่หนิง!" ทันใดนั้นมู่หรงซีก็พูดตัดบทคำพูดของเย่หนิง แล้วพูดอย่างช้าๆ ว่า "อยากฟังเรื่องที่ฉันจะเล่าไหม" 

เย่หนิงแบมือทั้งสอง "แล้วแต่เลย คุณเล่ามาเถอะ!"

มู่หรงซีมองเย่หนิง ฉีกยิ้มแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้ท่านอ๋องมีทหารที่คอยให้ความร่วมมือเป็นจำนวนมาก ทั้งเขายังมีบุตรสาวที่สวยและฉลาดมากๆ บุตรสาวคนนั้นอยู่ร่วมกับบุตรชายของนายทหารใหญ่ อยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็กจนโต เป็นคู่รักที่มีใจให้กันมาตั้งแต่เยาว์วัย ไม่นานท่านอ๋องก็เลยให้พวกเขาหมั้นหมายกัน จะให้แต่งงานกันในอนาคต ทว่ามีราชโองการที่ทำให้ท่านอ๋องต้องเข้าวังไปเสียก่อน"

"ท่านอ๋องและนายทหารผู้นั้นถูกฆ่า เพื่อหลบเลี่ยงการถูกตามฆ่าขององค์จักรพรรดิ บุตรชายของนายทหารจึงพาบุตรสาวของท่านอ๋องหลบหนี แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้น พวกเขาทั้งสองจึงตัดสินใจฆ่าตัวตายบูชาความรัก หลังจากที่พวกเขาตายก็เปลี่ยนเป็นผีดิบ ทั้งยังคงอยู่ด้วยกัน ยังรักกับเช่นครั้นอดีต พวกเขาทั้งคู่ออกตาหาท่านอ๋องด้วยกัน บุตรสาวของท่านอ๋องเชื่อมาตลอดว่าเสด็จพ่อของเธอยังไม่ตาย เธอจึงไม่ล้มเลิกที่จะตามหาเขามาโดยตลอด"

มู่หรงซีพูด ฉีกยิ้มแล้วพูดอีกครั้งว่า "ฉันบอกคุณไปแล้วว่าเธอน่ะฉลาดมากๆ ดังนั้นสุดท้ายเธอก็ตามหาเสด็จพ่อของเธอจนเจอ" 

เย่หนิงพูดอย่างอารมณ์เสีย "อย่าบอกนะว่า หญิงสาวที่ทั้งสวยและฉลาดคนนั้นก็คือคุณ คุณมู่หรงซี"

มู่หรงซีมองเย่หนิงแวบหนึ่ง แล้วพูดว่า "เธอเป็นพี่สาวของฉัน! ลูกสาวจากพระมเหสีคนแรก!"

"อ๋อ!" เย่หนิงรู้ตัวในฉับพลัน “ที่แท้คุณเป็นลูกสาวของภรรยารอง!"

มู่หรงซีโกรธเป็นอย่างมาก "คุณหมายความอะไร" 

"ไม่มีความหมายอะไร ฉันพูดไปงั้นๆ เท่านั้นเอง...ดังนั้น หมายความว่า คุณแอบชอบสามีของพี่สาวตนเองงั้นเหรอ" เย่หนิงยิ้มกรุ่มกริ่ม ขณะที่มองไปที่มู่หรงซี 

มู่หรงซียิ้มเย็น "เย่หนิง ตอนนี้คุณยังจะยิ้มออกอีกเหรอ ไม่รู้ว่าหลังจากที่รู้ความจริงแล้ว คุณยังจะยิ้มออกไหม! ฉันไม่ได้หลอกคุณ ฉันเป็นคู่หมั้นของเสิ่นอี้! หลังจากที่พี่สาวของฉันตาย เสด็จพ่อก็เลยตัดสินใจให้ฉันหมั้นกับเสิ่นอี้ หลังจากจบเรื่องนี้ก็จะให้พวกเราได้แต่งงานกัน! เย่หนิง คุณรู้ไหมว่าพี่สาวของฉันตายได้ยังไง" 

มู่หรงซียิ้มเย็น แล้วพูดออกมาทีละคำว่า "เธอถูกคนของตระกูเย่สังหารไงล่ะ" 

ร่างของเย่หนิงสั่นไหวอย่างรุนแรง 

มู่หรงซีฉีกยิ้มอีกครั้ง "ตอนนี้รู้แล้วหรือยังว่าทำไมเสิ่นอี้ถึงจงใจเข้าใกล้คุณ เย่หนิง เรื่องดำเนินมาถึงตอนนี้ คุณคงไม่คิดอย่างไร้เดียงสาหรอกนะว่าเสิ่นอี้ชอบคุณ คู่หมั้นของเสิ่นอี้ พี่สาวของฉัน ถูกคนตระกูลเย่สังหาร เขาสมควรจะเกลียดพวกคุณ แล้วจะไปรักคุณได้ยังไงกัน! ยัยโง่! อืม ถูกแล้ว ยังมีอีก แค่พวกเราเอากระจกฟ้าดินมาได้ก็จะสามารถควบคุมอาวุธวิเศษอื่นๆ แล้วก็จะช่วยเสด็จพ่อออกมาได้ เมื่อถึงเวลานั้น เสด็จพ่อก็จะจัดงานแต่งงานให้พวกเรา! ฉันคิดว่า ฉากนั้นคุณต้องอยากเห็นอย่างแน่นอน ตอนนี้รู้แล้วหรือยังว่าทำไมฉันถึงไม่ฆ่าคุณ เพราะฉันอยากให้คุณมีชีวิตอยู่จนถึงช่วงเวลานั้น! อยากให้เสด็จพ่อได้เห็นพวกคุณตายด้วยตาของท่านเอง!"

โกหก! 

ทั่วทั้งร่างของเย่หนิงมีเหงื่อเย็นไหลอาบ หัวใจเต้นรัว แต่กลับบอกตนเองครั้งแล้วครั้งเล่าว่านี่เป็นเรื่องโกหก!

มู่หรงซีต้องหลอกเธออย่างแน่นอน! 

มู่หรงซีเอาเธอมาขังอยู่ที่นี่ ต้องมีจุดประสงค์อื่นอย่างแน่นอน 

ต้องไม่ใช่เพราะเรื่องเหล่านั้นที่มู่หรงซีเพิ่งพูดเมื่อครู่แน่นอน คำพูดของมู่หรงซี เธอไม่มีทางเชื่อ! ไม่เชื่อเลยสักนิดเดียว! โกหก เป็นเรื่องโกหกทั้งเพ! 

ถ้าเธอไปหาเสิ่นอี้ เธอคงถามตัวต่อตัวให้เคลียอย่างแน่นอน! เธอถึงไม่เชื่อคำพูดนี้ของมู่หรงซีไงล่ะ! มู่หรงซีคนนี้ อิจฉาริษยาชัดๆ! 

"คุณน่ะ..." มู่หรงซีตบหน้าของเย่หนิงเบาๆ ฉีกยิ้มกว้างแฝงความนัย "คุณก็อยู่ดีๆ! อย่าไปหวังให้เสิ่นอี้มาช่วยคุณเลย เขาจะมาช่วยคุณทำไม ในเมื่อเขาเกลียดคุณจะตาย! ฮ่าๆ......" 

จู่ๆ ประตูห้องก็เปิดออก เย่หนิงไม่ตกใจเลยสักนิด แต่กลับมองดูว่าคนที่เข้ามาคือใคร ฉับพลันนั้นหัวใจของเธอหล่นวูบลงไป 

ฉินเฉาฮุ้ย! 

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นฉินเฉาฮุ้ย! 

ทำไมถึงเป็นฉินเฉาฮุ้ย เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง 

ฉินเฉาฮุ้ยดูอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก รอยยิ้มสดใสเป็นประกาย "คุณหมอเย่ เมื่อคืนนอนสบายไหม" 

ภายในใจของเย่หนิงยิ่งปรากฏความสงสัย เธอมองฉินเฉาฮุ้ยแวบหนึ่ง แล้วก็มองมู่หรงซีอีกครั้ง พริบตาเดียวก็เข้าใจ "มู่หรงซี คุณก็คือซีซาน่า ใช่ไหม"

ฉินเฉาฮุ้ยฉีกยิ้มอย่างคาดไม่ถึงมากๆ "คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะรู้เรื่องซีซาน่าด้วย"

เย่หนิงพูดอย่างช้าๆ ว่า "พูดเช่นนี้ งั้นเรื่องที่ฉันได้ยินมาก่อนหน้านี้คงเป็นความจริงสินะ! มู่หรงซี คุณอยากใช้ประโยชน์จากอำนาจของเทียนเหิงกรุ๊ป ช่วยราชาผีดิบออกมาใช่ไหม" 

"ใช้ประโยชน์เหรอ" ฉินเฉาฮุ้ยมองมู่หรงซีแวบหนึ่ง 

สีหน้าของมู่หรงซีเปลี่ยนไป "เย่หนิง คุณพูดเหลวไหลอะไร! ใช้ประโยชน์อะไร คุณรู้งั้นเหรอว่าฉันกับฉินเฉาฮุ้ยมีความสัมพันธ์กันยังไง พวกเราอยู่ด้วยกันตั้งสองร้อยกว่าปี ใช้ประโยชน์หรือไม่ใช้ประโยชน์ คุณคิดว่าพูดอย่างนี้แล้วจะมีประโยชน์อะไร" 

"ไม่ได้ใช้ประโยชน์ งั้นคืออะไรล่ะ" เย่หนิงพูดอีกครั้ง "ฉินเฉาฮุ้ย คุณอย่าคิดโง่ๆ คุณจะไปควบคุมราชาผีดิบได้งั้นเหรอ คุณเป็นแค่ผีดิบที่มีอายุสองร้อยกว่าปีเท่านั้น คิดว่าจะพึ่งอะไรได้เมื่อเทียบราชาผีดิบที่เก่งกาจมากขนาดนั้น ฉินเฉาฮุ้ย คุณคงไม่ได้ให้ความสำคัญตนเองมากเกินไปหรอกนะ"

ฉินเฉาฮุ้ยรู้สึกเกินความคาดหมายเป็นอย่างมาก "อืม ไม่เลว ขนาดเรื่องนี้คุณก็รู้ด้วย" 

เย่หนิงพูดเสียงเรียบว่า "ฉันรู้เยอะเลยล่ะ กลับเป็นคุณ ฉินเฉาฮุ้ย คุณรู้อะไรบ้าง"

มู่หรงซีเดินไปข้างๆ ฉินเฉาฮุ้ยอย่างช้าๆ แล้วคล้องแขนฉินเฉาฮุ้ยอย่างสนิทสนมเป็นอย่างมาก มองเย่หนิงคล้ายกับว่าจะท้าทาย "คุณหมอเย่ คุณหมายความว่าไง อยากยุให้พวกเราแตกคอกันหรือไง ความสัมพันธ์ของฉันกับฉินเฉาฮุ้ย คุณสามารถยุยงได้เหรอ ความรู้สึกของฉันกับฉินเฉาฮุ้ยที่มีมากกว่าสองร้อยกว่าปี คุณจะไปเข้าใจได้ยังไง"

"ความรู้สึกสองร้อยกว่าปีงั้นเหรอ ฉันไม่รู้แน่นอนอยู่แล้ว" เย่หนิงอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก "งั้นคุณกับฉินเฉาฮุ้ยเกี่ยวข้องยังไงกันแน่ ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณเพิ่งมาพูดกับฉันปาวๆ ว่าคุณคือคู่หมั้นของเสิ่นอี้ แล้วพวกคุณก็ใกล้จะแต่งงานกันแล้วด้วย ดังนั้นคุณกับฉินเฉาฮุ้ยมีความสัมพันธ์กันยังไง เขาคงเป็นลูกน้องของคุณสินะ" 

ฉินเฉาฮุ้ยขมวดคิ้ว สีหน้าของมู่หรงซียิ่งย่ำแย่ "เย่หนิง คุณพูดจาเหลวไหลอะไรน่ะ!" 

"ฉันเนี่ยนะพูดจาเหลวไหล" สีหน้าไร้เดียงสาของเย่หนิงมองไปที่มู่หรงซี "เมื่อกี้คุณบอกฉันเองชัดๆ คุณบอกว่าคุณกับเสิ่นอี้ได้หมั้นหมายกันก่อนหน้านี้ หรือว่าฉันพูดอะไรผิดไป!"

มู่หรงซีสะบัดแขนของฉินเฉาฮุ้ย รีบเดินกลับไปข้างหน้าของเย่หนิง บีบคางของเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมว่า "ถ้าคุณพูดจาเหลวไหลอีก! ฉันจะทำให้คุณตายอย่างน่าอเนจอนาถแน่นอน!"