ตอนที่ 222

ตอนที่ 222 บุคคลที่สาม

"ไม่เลวนี่!" ฉินเฉาฮุ้ยแบมือทั้งสองข้าง "ถ้าเป็นอย่างที่พูด ตำรวจทั้งสอง ผมมองว่าพวกคุณไม่ต้องสืบแล้ว แล้วก็ไม่ถามผมเรื่องหลักฐานที่อยู่อะไรนั่นด้วย เพราะนี่สามารถทำให้เป็นเท็จได้! ผมสามารถให้พนักงานของผมมาให้การแบบผิดๆ ได้งั้นเหรอ แล้วผมก็สามารถให้คนในบ้านช่วยผมทำคำให้การเท็จได้ใช่ไหม ยังมีเพื่อนของผม หาใครก็ได้มาสร้างหลักฐานเท็จให้ผมก็พอแล้ว ตำรวจทั้งสองท่านนี้ พวกคุณคงไม่ได้หมายความเช่นนี้ใช่ไหม ดังนั้นพูดไปพูดมา พวกคุณก็ยังสงสัยว่าผมเป็นคนทำอยู่ดี!"

เสิ่นอี้หันไปจ้องลู่เว่ย ลู่เว่ยรีบก้มศีรษะ ไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีก 

เสิ่นอี้พูดขึ้น “ประธานฉิน ผมว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว! พวกเราไม่ได้หมายความว่าอยากใส่ร้ายคุณ เพียงแต่อยากถามสถานการณ์ให้ชัดเจนเท่านั้น เมื่อคืนวานคุณทำโอทีตลอด จนกระทั่งถึงวันนี้ตอนเช้าตรู่เวลาตีสี่ถึงตีห้าใช่ไหม"

"ถูก มีปัญหาอะไรงั้นเหรอ" ฉินเฉาฮุ้ยเอ๋ยปากถามอย่างขี้เกียจ

เสิ่นอี้ถามอีกครั้ง "เมื่อคืนวานมีโทรศัพท์โทรเข้ามาหาคุณบ้างไหม เป็นเด็กสาวจากบาร์ฮวางเจียโทรมาหาคุณน่ะ"

“สีหน้าของฉินเฉาฮุ้ยเปลี่ยนอย่างฉับพลัน "เสี่ยวถิงเหรอ" 

"ใช่ เธอครับ" เสิ่นอี้มองฉินเฉาฮุ้ย แล้วพูดแฝงความนัยว่า "ดูแล้ว ประธานฉินคงมีเรื่องที่จำได้บ้าง!"

สีหน้าของฉินเฉาฮุ้ยยิ่งน่าเกลียด "คนที่ถูกฆ่า ไม่ใช่เธอเสียหน่อย" 

เสิ่นอี้ไม่ตอบ กลับถามฉินเฉาฮุ้ยว่า "เมื่อคืนคุณได้พบกับเสี่ยวถิงไหม" 

"ไม่!" ฉินเฉาฮุ้ยพูดออกมาอย่างกระวนกระวายมากๆ ว่า "เมื่อคืนเธอโทรศัพท์มาหาผม แต่ผมไม่ว่าง ก็เลยเปลี่ยนวันไปหา แล้วหาวันว่างจะไปหาเธออีก! เป็นอย่างนี้เท่านั้น! เมื่อคืนผมอยู่ที่ออฟฟิศตลอด ไม่ได้ไปไหน เธอเองก็ไม่ได้มา! ใครจะไปรู้ บางทีหลังจากนั้นเธออาจจะไปนัดพบใครอีกบ้าง!"

เสิ่นอี้ขมวดคิ้วเงียบๆ 

ฉินเฉาฮุ้ยพูดอีกครั้ง "ถ้าไม่เชื่อ พวกคุณลองไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่หน้าประตูใหญ่ได้เลย! ข้างนอกออฟฟิศของผมไม่มีกล้องวงจรปิด แต่ทางออกของลิฟต์ทุกอาคารยังมีช่องสัญญาณ มีกล้องวงจรปิดทั้งหมด พวกคุณไปตรวจสอบดูสิ!"

เสิ่นอี้พูดขึ้นว่า "ถ้าเป็นอย่างนี้ งั้นก็คงต้องรบกวนประธานฉินพาไปดูที่ห้องวงจรปิดเสียหน่อยแล้วครับ" 

เสิ่นอี้และคนอื่นมาถึงที่ห้องวงจรปิด ลู่เว่ยหยิบแฟลซไดรฟ์ คัดลอกเนื้อหาของกล้องวงจรปิดที่พวกเขาต้องการลงไป แต่ฉินเฉาฮุ้ยที่อ้างว่าตนเองยุ่งมากๆ คาดไม่ถึงว่าจะมาที่ห้องวงจรปิดกับพวกเขาด้วย ตอนที่เสิ่นอี้และลู่เว่ยคัดลอกภาพในกล้องวงจรปิด เขายังไม่ลืมพูดเกี้ยวเย่หนิงว่า "เป็นยังไงบ้าง สาวน้อยนักสืบ เรื่องที่ผมเพิ่งพูด คิดดูแล้วเป็นยังไงบ้าง"

"ไม่เป็นไรค่ะ!" เย่หนิงพูดอย่างอารมณ์เสีย 

"ทำไมล่ะ" ฉินเฉาฮุ้ยไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก "คุณตำรวจตัวน้อยครับ คุณรู้ไหมว่ามีคนเท่าไหร่ต้องฟาดฟันกันแทบตายเพื่ออยากเขามางานที่เทียนเหิงกรุ๊ป เทียนเหิงกรุ๊ปของพวกเรามีชื่อเสียงใหญ่โต จัดอยู่ในอันดับต้นๆ ของประเทศ ขนาดผมยังไม่เชื่อว่าคุณจะหาบริษัทไหนที่ดีไปกว่าบริษัทของพวกเราเทียนเหิงกรุ๊ปได้ แต่ผมพูดจริงๆ นะ ทำงานในเทียนเหิงกรุ๊ปของพวกเราหนึ่งปี เงินเดือนยังมากกว่าทำงานในสถานีตำรวจของคุณเป็นสิบสิบปีอีก! อีกอย่างงานที่ผมให้คุณสบาย เงินเดือนก็สูง ชื่อเสียงก็ดีล้ำ คุณยังมีอะไรไม่พอใจอีกงั้นเหรอ"

เย่หนิงกรอกตาใส่ฉินเฉาฮุ้ย "ฉันโง่นักหรือไง! ถ้าไม่ยอมเป็นผู้ให้ก่อนแล้วจะเป็นผู้รับได้ยังไง มีเรื่องดีๆ แบบนี้ด้วยหรอ งานไม่เหนื่อยไม่ลำบากแต่จะมีเงินเดือนสูงๆ ได้ยังไง บนโลกใบนี้มีเรื่องดีๆ ขนาดนี้ด้วยเหรอ คุณจะหลอกฉันหรือไง"

ฉินเฉาฮุ้ยฉีกยิ้ม "มิน่าคุณถึงไม่ยอมตกลง คุณคงไม่คิดว่าผมแค่ล้อคุณเล่นหรอกนะ ไม่ว่ายังไง ผมสามารถเซ็นสัญญากับคุณได้ทันที ทุกๆ อย่าง บนสัญญาต้องระบุเอาไว้อย่างชัดเจนมากแน่นอน เข้าใจใช่ไหม งั้นเช่นนี้ก็คงหมดปัญหาแล้วล่ะ"

"มีปัญหาค่ะ" เย่หยิงถาม "ทำไมคะ ประธานฉิน บริษัทของพวกคุณขาดหมอนิติเวชหรือไงคะ" 

ฉินเฉาฮุ้ยหุบยิ้ม "ล้อเล่นหรือไง บริษัทของพวกเราทำไมต้องอยากได้หมอนิติเวชด้วย" 

"ถูกต้องค่ะ! งั้นจะให้เงินเดือนสูงๆ กับฉันทำไม" เย่หนิงมองฉินเฉาฮุ้ยอย่างแปลกใจมาก "นอกจากชันสูตรศพ ฉันก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว! คุณจะให้ฉันมาทำงานที่บริษัทของคุณทำไม ไม่มีอะไรทำ จะจ่ายเงินเดือนของคุณเพื่อ"

ฉินเฉาฮุ้ยฉีกยิ้ม "เป็นผู้ช่วยเท่านั้น ง่ายมากๆ คุณไม่ต้องทำอะไร ให้คนสอนคุณนิดหน่อย ไม่นานก็ทำได้แล้ว! งานสบายๆ เปรียบกับงานที่สถานีตำรวจของคุณแล้ว สบายกว่ามากอย่างแน่นอน" 

เย่หนิงเองก็ยิ้ม "งั้นก็ต้องขอโทษด้วย ประธานฉิน ฉันค่อนข้างชอบงานที่ท้าทายมากกว่า ไม่อย่างงั้นคงจะเบื่อแย่"

ฉินเฉาฮุ้ยเข้ามาใกล้เย่หนิงเล็กน้อย แล้วพูดเสียงเบาว่า "อย่าปฏิเสธตรงๆ อย่างนี้สิครับ สาวน้อย กลับไปแล้วลองตั้งใจคิดดูอีกครั้งนะ"

เขาพูดพลางหยิบนามบัตร ยัดให้เย่หนิงโดยที่ไม่ฟังอะไร "เอาไปเถอะ บนนั้นมีเบอร์โทรศัพท์ของผม! คุณคิดอยากมาทำงานที่นี่เมื่อไหร่ก็โทรศัพท์มาหาผมแล้วกัน"

ลู่เว่ยอดไม่ได้อีกครั้ง "ประธานฉิน สถานีตำรวจเป็นบ้านของคุณหรือไง ถึงได้แย่งคนเอาตามใจชอบ!"

ฉินเฉาฮุ้ยเหลือบตามองลู่เว่ย แล้วพูดว่า "แค่หมอนิติเวชคนเดียว ถ้าผมอยากได้ใครจริงๆ แค่พูดออกมาประโยคเดียวเท่านั้น คุณเชื่อไหมล่ะ"

ลู่เว่ยหัวเราะฮ่าๆ ออกมา “ประธานจง คุณช่างมีอำนาจเสียจริง!"

ฉินเฉาฮุ้ยกล่าวเสียงเรียบ "แค่พูดความจริงเท่านั้น! ขอเจ้าหน้าที่ในสถานีตำรวจสักสองคน หัวหน้าของคุณอาจจะยอมตกลงก็ได้"

เสิ่นอี้หันกายกลับมามองฉินเฉาฮุ้ย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่รีบเร่งว่า "งั้นก็คงต้องขอดูว่าคุณอยากได้ใคร! ถ้าเป็นคุณหมอเย่ งั้นก็ต้องขอโทษด้วย! เธอเก่งเกินไป คุณเอาไปไม่ได้หรอก! ไม่ต้องพูดถึงหัวหน้า คุณไปหาผู้กำกับก็คงไร้ประโยชน์!"

ลู่เว่ยปลื้มอกปลื้มใจ "เหอะๆ ได้ยินไหม ประธานฉิน! มีเงินก็ทำอะไรไม่ได้! มีเงินแล้วจะทำตามอำเภอใจได้งั้นเหรอ คิดให้มากหน่อยสิ ประธานฉิน!"

ฉินเฉาฮุ้ยร้องเหอะ แล้วพูดเสียงเย็นว่า "ทั้งสองท่าน คัดลอกเสร็จหรือยัง" 

เสิ่นอี้แกว่งแฟรช์ไดรส์ที่อยู่ในมือ "ขอบคุณประธานฉินที่ให้ความร่วมมือ!" 

พอออกไปจากเทียนเหิงกรุ๊ป ลู่เว่ยอดพูดขึ้นมาไม่ได้ว่า "ศาสตราจารย์เสิ่น เจ้าฉินเฉาฮุ้ยนั่น คำพูดของเขาน่าเชื่อถือสักแค่ไหนกันเชียว"

เสิ่นอี้กล่าวอย่างไม่ต้องคิดว่า "เขาไม่ได้ฆ่าคนหรอก สิ่งนี้ยืนยันได้ ก็เหมือนกับคำพูดก่อนหน้านั้นของพวกเรา ถ้าเขาคิดอยากจะทำเรื่องนี้ มีวิธีที่ไม่ต้องลงมือเองขนาดนี้ ไม่อย่างงั้นจะเป็นการนำภัยมาหาตนเองอย่างเห็นได้ชัด! ทำไมต้องทำด้วย แม้ว่าเขาจะไม่มีหลักฐานใดๆ ที่พิสูจน์ได้ว่าการฆาตกรรมสองครั้งนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา แต่ตอนนี้หลักฐานในมือของพวกเรามีไม่เพียงพอ!"

เย่หนิงก็เลยถามว่า "ถ้าเป็นเหมือนกับที่ฉินเฉาฮุ้ยพูดเอาไว้จริงๆ เมื่อคืนวานเข้าไม่ได้ไปพบเสี่ยวถิง งั้นหลังจากนั้นเสี่ยวถิงไปที่ไหนกัน"

เสิ่นอี้ครุ่นคิดหาคำตอบ แล้วพูดออกมาว่า "ถ้าไม่ใช่ว่านัดคนอื่น บางทีก็อาจจะกลับไปที่หอพัก! ถ้าเธอบอกมาม่าซังว่าเธอจะไปหาฉินเฉาฮุ้ย แน่นอนว่าเธอไม่มีทางกลับไปที่บาร์ฮวางเจียอีก ถ้าไม่มีที่ไป เธอก็แค่กลับไปที่หอพักเท่านั้น"

"นั่นก็ใช่!" ลู่เว่ยพูด "ที่เธอพูดออกมาอย่างนั้น เพราะถ้ามีคนรู้ว้าฉินเฉาฮุ้ยปล่อยนกพิราบอย่างเธอแล้ว ก็คงเสียหน้ามากใช่ไหม"

“ใช่!" เสิ่นอี้พยักหน้าแล้วพูดว่า "ดังนั้น ในนี้ ต้องมีจุดที่น่าสงสัยอยู่ข้างในนี้ ก็คือหลังจากที่เสี่ยวถิงออกจากคลับฮวังเจีย เธอกลับหอเมื่อไหร่ แล้วฆาตกรไปที่หอพักของเธอเมื่อไหร่ และระหว่างสองคนนี้ มีความสัมพันธ์อะไรกันแน่ มีเหตุผลอะไรที่ทำให้ต้องลงมือฆ่าเสี่ยวถิงด้วย"