600

บทที่ 600 ตัวหลักตัวรอง

ในสถานการณ์แบบนี้ เถาเฉินยิ่งแสดงกลับยิ่งไม่ชอบใจ ช่วงนี้เวลาที่เธออยู่คนเดียวเงียบๆ ก็มากขึ้นกว่าเมื่อก่อน ทำให้ซ่งอี้แปลกใจ

“แต่หนังเรื่อง ‘Suspect’ ก็ราบรื่นมากไม่ใช่เหรอครับ ฮั่วจือหมิงพอใจในการแสดงของคุณมาก และบทของคุณก็เยอะกว่าเจียงเซ่ออยู่มาก ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินฮั่วจือหมิงบอกว่า การแสดงของคุณรักษาระดับได้ดีมากเลยด้วย”

เขาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไร ดันแว่นบนใบหน้าหลายที ทันทีที่พูดจบ เถาเฉินก็หัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

“รักษาระดับได้ดี?”

เธอพูดเสียงสูง “สำหรับนาย นี่ถือเป็นคำชมเหรอ”

บรรยากาศเริ่มตึงเครียด ซ่งอี้เลียริมฝีปากหลายที ไม่กล้าพูดอะไร

ความจริงถ้าคำพูดนี้ไม่ได้มาจากฮั่วจือหมิง แต่เป็นคำพูดของผู้กำกับคนอื่น ซ่งอี้คงจะไม่มีปฏิกิริยาแบบนี้กับคำพูดนี้

แต่บังเอิญมานี่เป็นคำพูดของฮั่วจือหมิง ทีมงานต่างเคยลิ้มรสนิสัยของคนแก่คนนี้ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็เป็นเรื่องใหญ่โตสำหรับเขา จะต้องคอยหาจุดบกพร่อง ตอนที่เจียงเซ่อถ่ายก็มักจะถูกเขาตำหนิ