307

บทที่ 307 เดินได้

เติ้งไห่เสยผมอย่างทำตัวไม่ถูก เหมือนกับว่าไม่รู้จะอธิบายออกไปอย่างไร สุดท้ายก็หันไปสั่งผู้หญิงข้างๆ หญิงสาวคนนั้นก็ถอยออกไปทันที แล้วเขาก็เดินเข้าไปหาเจียงเซ่อ

“เธอคือ……แฟนของฉันเอง”

จ้าวร่างดูถึงตรงนี้ ก็ตะโกนสั่งหยุดทันที

เว่ยจั้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ตอนที่ทุกคนเดินเข้าไป เขาก็แอบเช็ดเหงื่อบนหน้าผากไปทีหนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นยิ้มๆ

“การแสดงของเจียงเซ่อเมื่อกี้ ทำเอาฉันตกใจไปเลยนะเนี่ย”

เจียงเซ่อยิ้มๆ จ้าวร่างกวักมือเรียกเธอ เธอก็เดินเข้าไปหา ตอนนี้จ้าวร่างเองก็เหงื่อออกเต็มหัวแล้ว บทที่อยู่ในมือก็ถูกพัดไปมา

วันนี้อากาศร้อนมากจริงๆ ถึงแม้ว่าจะมีร่มคลุมหัวอยู่ อีกทั้งยังมีพัดลมตั้งให้อีกตั้งสองตัว แต่คนที่นั่งอยู่บริเวณนี้ก็ยังเหงื่อออกกันเต็มหลัง

บนโต๊ะมีน้ำแร่ตั้งเรียงอยู่หลายขวด และข้างๆ ก็มีกล่องลังน้ำแร่อีกหลายกล่องที่ถูกยกมาตั้งเอาไว้

“การแสดงเมื่อกี้ไม่เลวเลยนะ”

จ้าวร่างชมเธอ เจียงเซ่อไม่ได้แสดงตามบทละครไปทั้งหมด แต่ผลที่ถ่ายออกมาแล้ว กลับดีกว่าที่เตรียมบทกันเอาไว้เยอะทีเดียว

“ตอนที่ฉันถ่ายเรื่องนี้ ก็คิดเรื่องบางเรื่องตามไปด้วยน่ะค่ะ”