303

บทที่ 303 ลองแสดง

ที่จริงแล้วการกระทำแบบนี้ สำหรับจางยวี่ฉินแล้วเป็นสิ่งที่ต้องทนทรมานเป็นอย่างมาก

จูจูเป็นดั่งชีวิตของเธอ เป็นความหวัง เป็นแสงสว่างแห่งอนาคตของเธอเพียงดวงเดียวที่เหลืออยู่ แต่จู่ๆวันหนึ่ง แสงที่สว่างไสวนั่นก็ดับไป และแน่นอนว่ามันจะต้องส่งผลกระทบต่อเธออย่างมหาศาล

“เธอมีลางสังหรณ์อยู่แล้วว่าจูจูจะต้องเจอเรื่องไม่ดีก่อนที่สายสุดท้ายของจูจูจะโทรเข้ามา แต่เพราะว่ามัวแต่ทำงานยุ่ง เธอจึงไม่ได้รีบกลับบ้าน ดังนั้นในใจลึกๆ ของเธอก็กำลังโทษตัวเองอยู่ไม่น้อย”

ผู้แต่ง ‘Evil’ บอกเสริมเพิ่มเติม

นักแต่งคนนี้จะต้องเป็นนักแต่งหน้าใหม่แน่ๆ มองดูแล้วก็น่าจะเป็นชายวันกลางคนอายุราวๆ สี่สิบกว่าอ้วนเตี้ย และมีท่าทางเอียงอายเล็กๆ เขาสวมแว่นสายตาด้วย พอเขาพูดจบ และพอเห็นว่าเจียงเซ่อหันมามองที่ตนเอง เขาก็ยกมือดันแว่นแก้เก้อเพราะเริ่มทำตัวไม่ถูก ก่อนจะพยักหน้าให้เจียงเซ่อด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีจัด

“ใช่แล้ว” จ้าวร่างยืนยันในคำพูดของเขา แล้วเสริมเข้าไปอีก

“สำหรับการย้อนกลับมายังจุดเดิมนั้น ในใจของเธอจะต้องเจ็บปวดมากแต่ก็ยังไม่อยากจะยอมรับ ถึงจะกลัวแต่ก็ยังมีความเฝ้าปรารถนาเล็กๆ อยู่ในจิตใจ”