273

บทที่ 273 แหวน

เจียงเซ่อยื่นมือออกไป แล้วนอนคว่ำลงบนโซฟา เงยหน้ามองเขาด้วยใบหน้ายิ้มๆ

เผยอี้ร้อนรนจนขอบตาแดงผ่าว วิ่งวุ่นไปทั่วเพื่อหาเสื้อผ้ามาใส่

“เดี๋ยวผมไปซื้อมาเลย”

ข้างนอกนั่นยังไม่สว่างดี แถมตอนนี้ก็ยังไม่เจ็ดโมงเลยด้วยซ้ำ แต่ก็มีหลายร้านค้าในตี้ตูที่เปิดเช้าอยู่บ้าง แต่ถึงเผยอี้จะไปสั่งให้เขาเปิดร้านตั้งแต่เช้าแบบนั้น กว่าจะกลับมาเธอก็คงจะเปลี่ยนใจไปแล้ว

เผยอี้ที่กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่ชะงักไป กลอกตาไปรอบๆ ก่อนจะเดินไปเปิดสวิตซ์ไฟห้องหนังสือขึ้น แล้วไปนั่งคุกเข่าอยู่หน้าเจียงเซ่อ

“เซ่อเซ่อ ขอแต่งงานจำเป็นต้องใช้แหวนจริงๆ เหรอ?”

สีหน้าของเขาดูอ้อนวอนไม่น้อย ทำท่าทำทางกระเง้ากระงอดต่อเธออยู่แบบนั้น

“เอาไว้คราวหลังผมค่อยเอามาให้อีกรอบได้ไหม? ถ้ากลับมาใหม่อีกรอบ พี่จะเปลี่ยนใจหรือเปล่า?”

เวลาที่เขาพูด มันเต็มไปด้วยความกลัว พูดจบก็ลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปเดินมาอยู่ในห้องหนังสือ ตัวเขาสูงมาก หลังจากที่แยกกันถึงสองเดือน ก็ไม่รู้ว่าเจียงเซ่อเข้าใจผิดไปเองหรือเปล่า ว่าเขาดูผอมลงกว่าเดิมไปเล็กน้อย แต่ก็ดูสูงขึ้นอีกด้วย