บทที่ 102 วันเกิด
“มีนัดแล้วหรอ?” พอเผยอี้ได้รู้ว่าเจียงเซ่อนัดกับเพื่อนในหอว่าจะทานข้าวด้วยกันในวันเกิดของเธอแล้ว น้ำเสียงของเขาก็หงอยลงทันที “งั้นให้ฉันไปกับพวกเธอได้ไหม?”
“ไม่ได้” เจียงเซ่อตอบแบบไม่คิดด้วยซ้ำ “เพื่อนๆ ของฉันยังไม่มีแฟนกันทั้งนั้น……”
พอเธอพูดจบก็เพิ่งนึกขึ้นมาได้ เผยอี้ก็ไม่ใช่แฟนของเธอเสียหน่อย พอเธอจะอธิบาย เผยอี้ก็กลับเหมือนจะไม่เข้าใจความหมายในประโยคนั้นของเธอ แล้วเขาก็พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแปลกๆ เหมือนว่ากำลังระงับความลิงโลดของตัวเองอยู่
“ถ้าอย่างนั้น ให้ฉันพาอาต้านกับพวกหรูหนิงไปด้วยไหมล่ะ?”
รูมเมทของเธอทั้งสามต่างก็ยังเป็นเด็กสาวแสนบริสุทธิ์ทั้งนั้น จะไปเหมาะกับพวกเนี่ยต้านพวกเฉิงหรูหนิงได้ยังไงกัน? เจียงเซ่อกำมือถือแล้วตอบปฏิเสธออกไป “ไม่ต้อง นายอย่ามาคิดอะไรเพ้อเจ้อนะ”
“ก็ได้” แล้วเขาก็หงอยลงไปอีก แต่ก็ยังถามต่อ
“แล้วพวกเธอเสร็จกันกี่โมง? ให้ฉันไปรับเธอดีไหม?”
เจียงเซ่อขบริมฝีปากตัวเอง ไม่พูดอะไรออกไป
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com