015

บทที่15 แนะนำ

หลูเป๋าเป่าหันหน้าไปหาเจียงเซ่อ

“เธอล่ะ?”

เจียงเซ่อสะบัดหล่อนไม่หลุดเสียที เธอจึงหันไปเอาหนังสือออกจากกระเป๋าแล้วยัดเข้าไปในช่องใต้โต๊ะ จากนั้นก็มองบนกระดานที่เขียนเอาไว้ว่าวันนี้จะต้องเรียนอะไรบ้างแล้วหยิบหนังสือที่จะต้องใช้ในคาบแรกออกมา ไม่ได้สนใจที่จะตอบคำถามของหลูเป๋าเป่าอีก

วันอาทิตย์ที่กลับไปถึงบ้าน โจวฮุ่ยเองก็ว่าเธอไปแล้วนิดหน่อย ส่วนครอบครัวตู้เองก็เริ่มเย็นชากับเธอมากขึ้น วันนั้นที่ตู้ฉางจวินกลับมาจากที่ทำงานเขาก็ไม่ได้คุยอะไรกับเธอ ทำเหมือนว่าเธอเป็นอากาศธาตุที่มองไม่เห็น แม้แต่ตอนกินข้าวก็ไม่มีใครเรียกเธอสักคำ

หลูเป๋าเป่าเหมือนจะพูดอะไรขึ้นมาอีก แต่พอเพื่อนนักเรียนที่นั่งข้างได้ยินเธอพูดว่า ‘เซิ่นจวง’ สองคำนี้ก็รีบหันมาถามอย่างตื่นเต้น

“หลูเป๋าเป่า เธอกับเจียงเซ่อไปเซิ่นจวงกันตอนไหนอ่ะ?”

หลูเป๋าเป่าได้ยินแบบนั้นก็กระปรี้ประเปร่าขึ้นมาทันที หล่อนหันไปพยักหน้าตอบ

“ก็ไปมาแล้วอ่ะ ทำไมเหรอ?”

พอเจียงเซ่อเห็นว่าหล่อนกำลังเบี่ยงเบนความสนใจออกไปแล้วก็รีบดึงมือตัวเองออกจากมือหล่อนทันที หลูเป๋าเป่าเองก็ไม่มีทางดึงเธอเอาไว้เพราะเพื่อนข้างหน้านั่นถามขึ้นมาอีก