บทที่ 021 การหยอกเย้าในวังฉู่

บทที่ 21 การหยอกเย้าในวังฉู่

หลังจากกระโดดลงจากม้าและก้าวเข้าไปใกล้ เขาถึงได้เห็นว่าสีหน้าของชิงเซี่ยไม่น่าดูนัก ใบหน้าของฉู่หลีที่เดิมทีก็เหนื่อยล้าเต็มทนยิ่งเพิ่มความไม่น่ามองเข้าไปอีก เขาถอนหายใจออกมาครั้งหนึ่ง ก่อนจะเดินเข้าไปด้านในโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ชิงเซี่ยเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะมองตามหลังของชายที่ทำให้ตนต้องรอมาครึ่งวัน แล้วในใจก็มีความโกรธผุดขึ้นมาเล็กน้อย เซียงจวี๋เห็นสีหน้าของฉู่หลีไม่สู้ดีนัก อีกทั้งนายหญิงของตัวเองก็ไม่มีท่าทีจะโอนอ่อน น้ำตาจึงได้ไหลออกมา ชิงเซี่ยเห็นเช่นนั้นก็ยิ่งไม่สนใจ เอ่ยกับบ่าวที่นั่งคุกเข่าอยู่ด้วยเสียงเกรี้ยวโกรธว่า “กลับเรือนของตัวเองไป ทำไมยังไม่กลับกันอีก” พูดจบก็หมุนกายเดินเข้าไปด้านใน