475 ข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรง

บทที่ 475 ข้างนอกสุกใส ข้างในเป็นโพรง

หลังจากทุกคนที่นั่งอยู่ในจวนตะวันสันติเห็นคนที่อยู่ในอ้อมกอดเหมียวอี้ชัดเจน แต่ละคนก็แข็งทื่อชะงักงัน

จอกสุราที่ถืออยู่ในมือฉางจือจิ่วหยุดค้าง ลูกตาดำหดเล็กลง เขาย้ายสายตาจากใบหน้างดงามของชีสิ้วหงไปบนใบหน้าของเหมียวอี้ และสังเกตได้ถึงความไม่ชอบมาพากลจากความเหี้ยมโหดที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าเหมียวอี้

"ซี…ชีสิ้วหง!" มีบางคนพลันตะโกนออกมาอย่างตกตะลึง

มีบางคนรีบกวาดตามองมองจ้าวเฟยและซือคงอู๋เว่ยแวบหนึ่งอย่างตกตะลึง คนหนึ่งยิ้มเย้ย อีกคนหนึ่งทำสีหน้าเย็นชาไร้อารมณ์ ทำให้จอกสุราที่อยู่ในมือตกลงพื้น ชัดเจนว่าสังเกตได้ถึงความไม่ชอบมาพากลเช่นกัน

ฉางจือจิ่วชำเลืองคนคนนั้นแวบหนึ่ง พอเห็นคนปลายโต๊ะที่ทำจอกสุราตกกำลังยืนขึ้นช้าๆ จะจากไป เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร จ้องเพียงเหมียวอี้พร้อมถามว่า "สหายเหมียว นี่เจ้าหมายความว่าอย่างไร?"