458 มีทั้งคนรักมีทั้งคนชัง

บทที่ 458 มีทั้งคนรักมีทั้งคนชัง

"พี่ติงมาแล้วเหรอ!"

"พี่เริ่นก็อยู่นี่เหมือนกันเหรอ"

นอกเรือนพำนักหลังหนึ่งที่ยอดเขาหยกนครหลวง พอเสมียนแซ่ติงแห่งสมาคมร้านค้าแดนเซียนมาถึง ก็พบว่าเพื่อนร่วมงานมาแล้วไม่น้อย กำลังรออยู่ใต้ร่มไม้สิบกว่าคน

หลังจากชายแซ่ติงกุมหมัดทักทายปราศรัยกับทุกคน เริ่นเสวียนหมิงที่อยู่ท่ามกลางคนเหล่านั้นก็มองซ้ายมองขวา แล้วพูดจากึ่งยิ้มกึ่งไม่ยิ้มว่า "ดูเหมือนนอกจากคนเข้าเวรที่ไปไหนไม่ได้ ทุกคนก็ทิ้งธุระในมือเพื่อมาที่นี่หมดแล้ว"

บรรดาคนตรงนั้นหัวเราะเบาๆ คิดในใจว่า 'เจ้าก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ'

เสมียนแซ่ติงที่เพิ่งมาถึงไม่รู้ว่าทุกคนรออยู่ที่นี่เพื่อทำอะไร แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก พอถึงประตูเรือนพำนัก ก็กุมหมัดคารวะพลางบอกกับคนเฝ้าประตูว่า "ข้าคือเสมียนติงฮ่าวหรานสมาคมร้านค้า ขอเข้าพบประมุขจวนจ้าว รบกวนไปแจ้งให้หน่อย"

เมื่อกล่าวคำนี้ออกมา เพื่อนร่วมอาชีพสิบกว่าคนที่อยู่ใต้ร่มไม้ก็เผยสีหน้างงงัน เห็นเพียงคนรับใช้เฝ้าประตูตอบอย่างสุภาพว่า "ประมุขจวนจ้าวไม่อยู่ขอรับ"

"เข้าพักแล้วไม่ใช่หรือ?" ติงฮ่าวหรานแปลกใจ