0169 หิมะแรก (3)

บทที่ 169 หิมะแรก (3)

ไม่ใช่ว่าเหมียวอี้เข้าข้างพรรคพวกของตัวเอง ตอนที่เขาทำให้พวกหวังจื๋อฝ่าตายที่ทะเลดาวนักษัตร ก็ไม่เคยรู้สึกผิดแม้แต่น้อย เพราะเจ้าพวกนั้นก็ไม่ได้มีเจตนาดีอะไร หากไม่ใช่เพราะตนใช้วิธีการบังคับ และใช้ผลประโยชน์หลอกล่อ พวกเขาก็ไม่ฟังคำสั่งตนเลย ต้องเหมือนซ่งฝูแน่นอน

แต่หญิงรับใช้พวกนี้เป็นผู้บริสุทธิ์ ถ้าหยวนเจิ้งคุณเจิ้งคุนเพียงแค่ฆ่าพวกนาง นั่นก็เป็นความโชคร้ายของพวกนางเอง ชีวิตก็เป็นแบบนี้

แต่หยวนเจิ้งคุณเจิ้งคุนไม่ควรหยามเกียรติพวกนางตอนยังมีชีวิตอยู่ และหลังจากพวกนางตายก็แขวนคอไว้ตรงนี้หยามเกียรติอีก

แต่การกระทำนี้เลือดเย็นเกินไป ยากที่ฟ้าดินจะให้อภัย! เป็นเรื่องที่สัตว์เดรัจฉานเท่านั้นที่ทำได้! เหยียดหยามถ้ำคล้อยบูรพา ก็ยิ่งเป็นการ เหยียดหยามประมุขถ้ำคล้อยบูรพาอย่างเขา เหมียวอี้ไม่เคยโมโหเดือดดาลขนาดนี้ หากชำระแค้นนี้ไม่ได้ เขาก็ไม่ใช่คนแล้ว!

ฟ้าดินอาจจะมีจิตใจจริงๆ พอเอ่ยคำพูดพวกนั้นออกมา ลมหนาวก็พัดมาวูบหนึ่ง ศพสิบกว่าศพแกว่งไกวพร้อมกันตรงนั้น ราวกับได้ยินคำสาบานของเหมียวอี้ คอยเฝ้าดูสถานการณ์!