ส่วนที่ 1 ตอนที่ 111

ตอนที่ 111 ใต้เท้าสังฆราช

มหาสมุทรในสายตาของผู้ชราสงบนิ่งอย่างยิ่ง ให้ความรู้สึกเมตตากรุณาอย่างไร้ขอบเขต...ทว่านั่นแท้จริงแล้วก็คือทะเลผืนหนึ่ง ยากที่จะจินตนาการ ผู้ชราโกรธขึ้นมา มหาสมุทรผืนนั้นก็จะมีคลื่นแยกออก ในฟองคลื่นจะเกิดอานุภาพอย่างไร เช่นนั้นจะเป็นภาพที่ศักดิ์สิทธิ์ระดับไหน

“ก่อนหน้านี้ที่คุยกับเจ้า เจ้าก็นอนหลับเช่นนี้แล้ว นอกจากข้าจะอ่านตำราแล้วจะทำอันใดได้เล่า” ผู้ชราจ้องมองเหมยหลี่ซายิ้มพลางกล่าวออกมา

เหมยหลี่ซายังคงจ้องมองใบไม้สีเขียวที่อยู่ในกระถาง ส่ายศีรษะพลางกล่าวว่า “เจตนาของข้าท่านก็ชัดเจนอย่างยิ่ง ท่านควรจะชี้ให้บรรดาเด็กน้อยกระจ่างในหนทางเสีย”

“ทางเดินล้วนเป็นสิ่งที่ตนจะต้องเดินออกมาเอง”

ผู้ชราที่สวมชุดคลุมผ้าป่านเอ่ยว่า “หลังจากเด็กนั่นมาถึงจิงตู เดินไปยังด้านหน้าอย่างมั่นคง ข้าไม่กังวลเท่าไหร่ เพียงแค่หวังว่า...เขาจะสามารถเป็นผู้ใหญ่ได้รวดเร็วสักเล็กน้อย”

ชัดเจนอย่างยิ่ง ประโยคที่เป็นกังวลของผู้ชราเอ่ยถึงหนุ่มน้อยผู้นั้น