ตอนที่ 7 เช่าบ้าน
อาร์ตอุ้มลูกไปยังที่ว่าการอำเภอเพื่อขอลงทะเบียนประชากร เขาต้องเสียเงินค่าธรรมเนียมถึง 6000 บาทในการเพิ่มข้อมูลบุคคลเข้าทะเบียนหลัก ทางที่ว่าการได้ให้เลขประจำตัวใหม่กับอาร์ตและลูกสาว
เมื่อสามารถเข้าถึงสิทธิ์พื้นฐานได้ เขาไปซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ และเปิดบัญชีธนาคารสำหรับทำธุกรรมต่างๆ อาร์ตทำการเชื่อมบัญชีธนาคารกับโทรศัพท์เพื่อจะได้ใช้ในการเเสกนจ่ายค่าอุปโภค บริโภคต่างๆ
ลำดับต่อไปก็เป็นการหาที่อยู่อาศัย อาร์ตได้เลือกเช่าบ้านใกล้โรงเรียนประถมศึกษาแห่งหนึ่ง สถานที่ตั้งนี้อยู่ใกล้กับกำเเพงเมืองจึงนับเป็นเขตนอกซึ่งอยู่ใกลจากย่านเศรษฐกิจ เพราะส่วนใหญ่ผู้อพยพมักจะเลือกโซนในที่เหมาะกับการตั้งตัวมากกว่า
การวางแผนครอบครัวล่วงหน้านับเป็นสิ่งดี แต่ก็ไม่ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง อย่างเช่นอาร์ตที่ตั้งใจเป็นดิบดีว่าจะอาศัยอยู่ย่านเศรษฐกิจ แต่เมื่อหาบ้านพักจริงกลับไม่มีหลังใดว่าง ด้วยเวลากระชั้นชิด ดวงตะวันใกล้ลับขอบฟ้า เขาจึงไม่อาจใจเย็นหาหลังอื่นต่อได้ จึงต้องเลือกบ้านที่มีคนแนะนำไปก่อน ซึ่งมันอยู่ใกลจากจุดตั้งเป้าพอสมควร
เมื่อถึงจุดหมายก็พบว่านได้บ้านใกล้โรงเรียน ซึ่งบ้านเช่าใกล้โรงเรียนนี้เป็นบ้านสองชั้น ชั้นล่างมีหน้าร้านสำหรับขายของอยู่ อาจเป็นเพราะอยู่ใกล้โรงเรียน เจ้าของเก่าจึงปรับเป็นร้านเพื่อทำอาชีพขายขนมให้นักเรียน หลังบ้านมีสวนเล็กๆที่มีหญ้าขึ้นรกชัฏ ยังดีที่ในบ้านถูกทำความสะอาดอยู่บ้างจึงไม่เป็นปัญหาต่อการใช้เร่งด่วน บ้านไม่มีเฟอร์นิเจอร์หรือสิ่งของตกแต่งใดๆ ไม่มีแม้กระทั่งเตียงนอน ราคาเช่าต่อเดือนอยู่ที่ 6500 บาทถือว่าแพงเอาเรื่องเมื่อเทียบกับสภาพชุมชน
เมื่อทำเรื่องการเช่ากับผู้ให้เช่าเป็นที่เรียบร้อย เขาได้มอบกุญแจให้อาร์ตหนึ่งชุดก่อนออกไป
อาร์ตมองดูสภาพบ้าน เขาใช้เวทมนตร์น้ำกับลมล้างทั้งบ้านทันที มวลน้ำมหาศาลกคลุมทั่วบ้าน จากนั้นก็เกิดการหมุนราวกับเกรียวคลื่นโดยมีอาร์ตเป็นจุดศูนย์กลาง ด้วยพลังเวทมนตร์บริสุทธิ์ของเขาทำให้คราบสกปรกหายไปจนหมดสิ้น จากนั้นอาร์ตใช้เวทมนตร์สายลมพัดให้เเห้งและใช้เวทดินในการเสริมแกร่งตัวบ้าน เมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการภายในบ้านสะอาดสะอ้านใหม่เอี่ยมราวกับพึ่งสร้างเสร็จ
เมื่อมองดูนาฬิกาเห็นว่าตอนนี้เริ่มดึกแล้ว เขาจึงขึ้นไปข้างบนชั้นสอง ชั้นนี้มีห้องนอนอยู่สองห้องมีห้องน้ำในตัว ตรงกลางเป็นลานโล่งสามารถจัดเป็นพื้นที่นั่งเล่นได้ อาร์ตตรงไปยังห้องนอนซ้ายมือ เขาเปิดกุญแจเข้าไป ห้องนี้กว้างสี่เมตรยาวหกเมตร เป็นเพียงพื้นที่โล่งธรรมดา อาร์ตกวาดสายตาเล็งมุมนอนครู่หนึ่ง
"คืนนี้คงต้องนอนก่อน พรุ่งนี้ค่อยตกแต่งบ้าน" อาร์ตกล่าว เขาเปิดมิติส่วนตัวเเล้วเพ่งจิตค้นหาเตียงนอนที่มีขนาดพอเหมาะกับห้องนี้
ในมิติของเขาเต็มไปด้วยสิ่งของมากมาย เพราะเขาชอบเก็บสะสมสิ่งของจากดาวเคราะห์ต่างๆ ตั้งแต่ดินไปจนถึงภูเขา ทะเล ในด้านอุปกรณ์เองก็เก็บไว้ไม่ว่าจะเป็นชามที่ทำจากหินไปจนถึงอุปกรณ์เทคโนโลยีที่ดาวเคราะห์โลกยังไปไม่ถึง เตียงเองก็มีหลายแบบที่เก็บไว้ โดยเฉพาะของจากเหล่าเทพเจ้าที่เขาแอบไปขโมยแก้เผ็ด จะบอกว่าเขาไม่ชอบขี้หน้าเทพเจ้าก็ยอมรับได้เต็มอก เทพหลายตนโดนเขายกเค้าทั้งบ้าน เตียงของเทพซุสเองก็อยู่ในมิติเขา เพียงแต่ขนาดมันใหญ่เท่าสนามฟุตบอลมาตรฐาน จึงไม่อาจเอามาวางในห้องได้ อาร์ตเลือกเตียงครู่หนึ่งก็ได้เตียงของจักรพรรดิภูติมา ด้วยขนาดเพียงหกฟุตจึงเหมาะสมที่จะเอามาใช้ในตอนนี้ เขาจัดการวางเตียงที่มีหมอนกับผ้าห่มอย่างละคู่ เขาค่อยๆวางลูกสาวลงบนเตียงนอน
ไพลินลูกสาวเขายังคงไม่ได้สติเพราะแกนต้นไม้โลกกำลังปรับร่างกายของเธออยู่ บางทีอาจใช้เวลาเป็นเดือน เมื่อวางลูกสาวเสร็จเขาก็ชำระร่างกายด้วยเวทมนตร์ อาร์ตเดินไปวาดวงเวททั่วทั้งห้องเพื่อสร้างบาเรียคุ้มกันในขณะที่ตนกำลังนอน บาเรียนี้สามารถต้านทานการโจมตีเต็มกำลังของปีศาจสุดเขตจักรวาลได้หลายครั้ง ที่เขาทำแบบนี้เพราะต้องการสร้างความปลอดภัยให้กับตนและลูก เขาไม่ยอมประมาทเลินเล่อเด็ดขาด
เมื่อกระตุ้นการทำงานของเวทมนตร์บาเรียเสร็จ เขาก็ล้มตัวลงนอนทันที สัมผัสกับความนุ่มของเตียงที่ราวกับว่านอนอยู่บนปุยเมฆ เตียงนี้ให้ความอบอุ่นที่พอเหมาะ เขาไม่จำเป็นต้องห่มผ้าด้วยซ้ำ
"นุ่มดีแฮะ สมกับเป็นเตียงของจักรพรรดิภูติ" อาร์ตเอ่ยชื่นชมคุณภาพของเตียงจากนั้นก็นอนพักผ่อน การนอนของเขาไม่ได้เข้าสู่ห้วงหลับลึก เขายังไม่วางใจถึงขนาดนั้น อีกประการหนึ่งเขาพึ่งหลอมรวมร่างกายมาจึงยังไม่คุ้นชินกับการนอนของมนุษย์โลกที่นอนแค่เพียง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน อาร์ตกลัวตนจะหลับนานเป็นเดือนจึงทำแต่พักสายตาและสงบคลื่นความคิด วิธีนี้ถือว่าเป็นการพักผ่อนที่ดีอย่างหนึ่งเช่นกัน
...