0364

บทที่ 364 : คนเดียวก็พอ!

________________________________________________________________

สวนหลังร้านอาหารครึกครื้นทีเดียว

ปรมาจารย์เว่ยอย่างไรก็ต้องเอามาให้ได้ อู๋เจ๋อชิงเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า แม้ว่าจะมีคนเริ่มท้องหิวไส้กิ่วแล้วก็ยังไม่มีใครพูดเรื่องกินเมื่อรู้ว่ามีเรื่องเช่นนี้ให้ชม ปรมาจารย์เว่ยเป็นเช่นภูเขาใหญ่ในวงการเขียนอักษร ทุ่มเทให้กับการพัฒนาแวดวงลิปิศิลป์มาอย่างยาวนาน อยู่ในแถวหน้าของนักบริหาร แม้ว่าลายมือจะโดดเด่นแต่ไม่ถึงกับมากมายอะไร ฝ่ายอู๋เจ๋อชิงทุกคนต่างรับรู้ว่าในบรรดาลิปิกรมือสมัครเล่น เธอนับเป็นชั้นแนวหน้า ฝีไม้ลายมือไม่ต่างกับคนในวงการ ต่อให้ปรมาจารย์เว่ยจะมีโอกาสชนะมากกว่า แต่อู๋เจ๋อชิงไม่ใช่ไร้หนทางเสียทีเดียว ทีนี้ขึ้นกับในทีมของเธอแล้วว่าจะมีมือดีบ้างหรือไม่

"งั้น คุณว่าไงล่ะ?" ปรมาจารย์โจวยิ้ม

ปรมาจารย์เว่ยกล่าว ไม่รู้สึกกดดันเลยว่า "ฉันไม่มีปัญหา"

อู๋เจ๋อชิงแย้มยิ้มอย่างนุ่มนวล "ฉันก็ไม่มีปัญหาค่ะ" จากนั้นหันไปกล่าวกับปรมาจารย์เว่ยว่า "ท่านเว่ยคะ ฉันบังอาจท้าทายผู้ใหญ่ ขอคุณอย่าถือสา"