0482 กล่าวเองมิใช่รึ

ตอนที่ 482 กล่าวเองมิใช่รึ?

ณ ตำหนักเจ้าเมือง

ปรากฏหญิงสาวกึ่งโป๊กึ่งเปลือยที่มีใบหน้าแน่นไปด้วยเครื่องประทินโฉม กำลังเกี้ยวพาราสีอย่างเสน่หาในอ้อมกอดของชายในชุดผ้าไหมดำหรู

“อ๊ะ! ท่านเจ้าเมือง…ท่านจะซุกซนเกินไปแล้ว!”

“ฮ่าๆ! เรียกว่าซุกซนอย่างนั้นหรือ? แผ่นหลังของเจ้าช่างน่าสงสัย…มาให้ข้าตรวจสอบเดี๋ยวนี้!”

“ฮิๆ ท่านนี่มันจริงๆ เลย!”

ก่อนที่จินเฟยจะเลยเถิดไปกว่านี้ จู่ๆ ก็มีเสียงดังขัดขึ้นอย่างน่าหงุดหงิด

“ขอรายงานท่าน!”

ผู้รับใช้กล่าวขึ้นและคุกเข่าต่อหน้าทั้งคู่

“ข้าน้อย พบสิ่งเลวร้ายยิ่งเกิดขึ้น!”

สีหน้าของจินเฟยมืดลงและกล่าวว่า

“มันมีเรื่องอะไรกัน? ถึงได้เอะอะวุ่นวายเช่นนี้! เมืองอรุณดับในปัจจุบันอยู่ใต้การปกครองของนิกายจื่อเซ่อ…แล้วจะมีเรื่องอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นอีก?”

“ทะ-…ท่านเจ้าเมือง! นายน้อย เขา…เขา…”

ผู้รับใช้กล่าวด้วยอาการสั่นเทาอย่างหนัก

ท่าทางการแสดงออกของจินเฟยเปลี่ยนไป และผลักหญิงสาวออกจากอ้อมกอดพร้อมยืนขึ้นในทันที ก่อนจะกล่าวว่า

“นายน้อยเกิดอะไรขึ้น? เป็นไปได้ไหมว่า…มีใครมันกล้าสัมผัสผิงเอ๋อในเมืองอรุณดับแห่งนี้!”