676 จดจำกันได้

บทที่ 676 จดจำกันได้

หมิงเวยไม่ได้หวังมาตั้งแต่แรกแล้ว

คำถามเหล่านี้ไม่ได้มีไว้สำหรับถามปู้จือไต้ซือ แต่มีไว้สำหรับถามตัวนางเอง

ปรมาจารย์แห่งชีวิต นางเป็นปรมาจารย์แห่งชีวิตอย่างที่นางคิดจริงๆ หรือ

“แม่นางคือสตรีที่ล้ำค่า” Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 贵极之相 ไม่รู้จะแปลว่าอะไร

เมื่อได้ยินประโยคนี้ หมิงเวยก็เงยหน้าขึ้น “ไต้ซือพูดอะไรน่ะ”

ปู้จือไต้ซือมองนาง “ทำไม อาตมาพูดอะไรผิดหรือ”

หมิงเวยสงบลงและก้มศีรษะ “ขออภัยด้วย ไต้ซือพูดต่อเถอะ”

ปู้จือไต้ซือถอนหายใจ เขาส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรแล้ว”

“ไม่มีหรือ” หมิงเวยงง นี่เพิ่งเริ่มเองไม่ใช่หรือ จะไม่มีได้อย่างไร

ปู้จือไต้ซือยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ชะตากรรมของแม่นางนั้นแปลกมาก อาตมายังฝึกฝนไม่เพียงพอ จึงเห็นได้เพียงเท่านี้”

“...” หมิงเวยถอนหายใจ “เช่นนั้นสตรีที่ล้ำค่าหมายความว่าอย่างไร” Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 贵极之相 ไม่รู้จะแปลว่าอะไร