บทที่ 632 ภาษามนุษย์
หมิงเวยหยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาแตะริมฝีปากแล้วทำหน้าเบ้เล็กน้อย “เย็นหมดแล้ว”
จี้เสียวอู่ไปต้มน้ำทันที
หมิงเวยวางถ้วยน้ำชาลงและพูดว่า “พวกเราไปที่สวนหลานซิน จากนั้นก็พบกับโจรเข้า เรื่องก็มีแค่นี้”
เส้นเลือดบนหน้าผากของถังซีกระตุก
“อะไรทำให้ท่านไปที่สวนหลานซิน คุณหนูเจ็ด ท่านอาศัยอยู่ที่เรือนชั้นใน ส่วนพี่ชายของท่านอาศัยอยู่ที่เรือนด้านนอก ทำไมถึงมาปรากฏตัวที่สวนหลานซินด้วยกัน ไม่คิดจะอธิบายหน่อยหรือ”
“อย่างที่ท่านเห็น พี่ชายของข้าแอบเข้ามา แล้วข้าก็แอบออกไป พวกเราเลยเจอกันที่สวนหลานซิน”
ถังซีหายใจเข้าลึกๆ เพื่อระงับอารมณ์และพูดว่า “คุณหนูเจ็ด โปรด พูด ภา ษา มนุษย์ ด้วย! ”
เน้นคำว่าโปรดเป็นพิเศษ น้ำเสียงนั้นเห็นได้ชัดว่าถังซีอดทนจนถึงขีดสุด
หมิงเวยอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ
“เช่นนั้นนายท่านสิบเชิญเริ่มถามได้เลย ข้าอ่านหนังสือมาไม่มาก ไม่รู้จะเริ่มตรงไหน”
เกี่ยวอะไรกับการอ่านหนังสือกัน…
ถังซีไม่ต้องการให้นางหลีกเลี่ยงจึงทำตามที่นางพูด “ก่อนอื่นทำไมพวกท่านถึงเจอกันที่สวนหลานซิน นัดกันไว้หรือ”
หมิงเวยส่ายหน้า “ไม่ใช่ เป็นเรื่องบังเอิญ”
“อ้อ”
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com