บทที่ 613 ร้านอาหาร
จี้เสียวอู่อยากจะร้องไห้
ก่อนหน้านี้ช่างไปเถอะ แต่ตอนนี้อยู่ต่อหน้าอาหารแสนอร่อยกลับได้กินแค่หมั่นโถว โหดร้ายเกินไปแล้ว!
และหมั่นโถวของทางใต้ก็เล็กมาก ห้าลูกเขาคนเดียวมันจะไปพอได้อย่างไร!
เขามองหมิงเวย เห็นว่านางไม่พูดอะไรเลยและหยิบหมั่นโถวขึ้นมากินช้าๆ
ไม่จริงน่า ไม่พูดอะไรเลยหรือ
จี้เสียวอู่คิด ตนเองมีแผนร้ายเช่นนั้นแต่พออยู่ต่อหน้ายอดฝีมือกลับไปเล่นกลอะไร น้องหญิงไม่ก่อเรื่องแล้วเขาจะทำอะไรได้นอกจากยอมรับชะตากรรม เขาหยิบหมั่นโถวนึ่งที่เวินซิ่วอี๋ให้มาแล้วกัดอย่างแรง
เวินซิ่วอี๋มีความสุขมาก นางพูดกับฉือชิ่ง “อาชิ่ง ท่านส่งข่าวให้ศิษย์พี่หรือยัง เขาตอบกลับว่าอย่างไรบ้าง”
ฉือชิ่งพูด “คุณชายรองไม่ได้พูดอะไร”
เวินซิ่วอี๋ผิดหวังมาก “ศิษย์พี่ก็เป็นเช่นนี้ตลอด ไม่บอกอะไรสักคำ พวกเราอยู่ทางเหนือมาเป็นปีเพื่ออะไร เขากลับไม่มีท่าทีอะไรเลย”
ฉือชิ่งพูดเสียงเรียบเฉย “คุณชายรองไม่ได้บอกให้พวกเราไป แต่ท่านไปเอง”
เวินซิ่วอี๋ไม่พอใจ “เฮ้ ท่านหมายความว่าอย่างไร! จะบอกว่าข้าดึงดันไปเองหรือ”
ฉือชิ่งไม่พูดอะไรอีก แต่ความหมายก็เป็นเช่นนั้น
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com