586 จับเข่าคุย

บทที่ 586 จับเข่าคุย

ความประหลาดใจปรากฎขึ้นในแววตาของเวินซิ่วอี๋ แล้วนางก็หัวเราะออกมา “น่าขัน! จะมีผู้มีอิทธิพลคนไหนบังคับข้าได้! ”

ใครจะไปรู้ว่าทันทีที่พูดออกไป หมิงเวยก็ปรบมือเบาๆ “อา ที่แท้ท่านก็ไม่ได้ยืนอยู่ข้างองค์ชายรองจริงๆ ”

เวินซิ่วอี๋ตกตะลึงแล้วพูดออกไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “ท่านหลอกข้างั้นหรือ”

หมิงเวยยิ้ม “ท่านคิดว่าที่ข้าบอกว่าจะพูดคุยพลางชมดอกไม้ชมหิมะกับท่าน ข้าจะพูดคุยจริงๆ หรือ คุณหนูเวินดูเป็นคนฉลาด หรือท่านจะเหมือนกับองค์ชายรอง ภายนอกสง่างามแต่ภายใน…”

“ท่านจะบอกว่าข้าเป็นถุงฟาง[footnoteRef:1]งั้นหรือ” เวินซิ่วอี๋ถามอย่างฉุนเฉียว [1: ถุงฟาง : ไร้ความสามารถ]

“ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น” หมิงเวยปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม และเมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายสงบลง นางก็กลับมาเข้าเรื่องอีกครั้ง “ถุงฟางดูไม่เหมาะเท่าไร อันที่จริงหมอนอบอุ่นกว่าเยอะ! ข้าจะเอาไปเปรียบเทียบได้อย่างไร ดูถูกถุงฟางเกินไปแล้ว! ” Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 看着不风光

“ท่าน ท่าน...” เวินซิ่วอี๋หน้าซีดสลับแดง ร่างกายสั่นเล็กน้อย โกรธจนเกือบหันหัวหนี